Δυστυχώς, για όλους μας, η Χρυσή Αυγή με την παραληρηματική ανακοίνωσή της κατά του Roger Waters έχει σε ένα πράγμα δίκιο: O διάσημος μουσικός σήμερα ανήκει όντως στην κατηγορία των «φραγκοφονιάδων». Δυστυχώς, δεν είναι ψέμα.

Οι Pink Floyd, από ένα σημείο και μετά, αποτελούν μια από τις αποδοτικότερες μουσικές «επιχειρήσεις». Ας ήταν αυτοί που εξηγούσαν με το Money πόσο διαβρωτικά μπορεί να είναι τα λεφτά για τον χαρακτήρα ενός ανθρώπου. Ας ήταν αυτοί, οι οποίοι με το Welcome to the Machine είχαν μιλήσει πρώτοι για την καλολαδωμένη corporate μηχανή. Τα στελέχη της οποίας σε καλωσορίζουν με το κέρασμα ενός πούρου πριν σε πετάξουν για τα καλά στη μηχανή του κιμά.

Οι Pink Floyd, μαζί με τους Rolling Stones, Black Sabbath, AC/DC και μερικές άλλες ιερές και πολύ γερασμένες pop και rock αγελάδες, περιοδεύουν κάθε τόσο τον πλανήτη. Επαναλαμβάνοντας, με ακόμα περισσότερα φώτα και εντυπωσιακά σκηνικά, τις ίδιες και τις ίδιες παλιές επιτυχίες. Είναι πραγματικά πολύ απογοητευτικό αυτό που συμβαίνει με τις ροκ μπάντες. Όσο μεγαλώνουν, τόσο περισσότερα «άσχετα» πράγματα ανεβάζουν επάνω στη σκηνή. Όταν στο απόγειο της καριέρας τους το μόνο που χρειάζονταν ήταν λίγα φώτα, έναν καλό προτζέκτορα ίσως, μερικούς καλούς ενισχυτές και το πηγαίο ταλέντο τους.

Όλοι επικροτούμε την κριτική στον «κακό» καπιταλισμό και στις αδηφάγες αγορές. Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε παράλληλα πως η πλειοψηφία των αγαπημένων μας εκατομμυριούχων «επαναστατών» Βρετανών rock stars, του Eric Clapton επίσης, μετέφεραν πριν από δεκάδες χρόνια τις φορολογικές τους υποχρεώσεις από το Ηνωμένο Βασίλειο είτε στις ΗΠΑ είτε σε άλλες χώρες, με αποκλειστικό και μόνο λόγο την ελάχιστη φορολόγηση των εσόδων τους. Ήταν ήδη πλούσιοι! Απλά ήθελαν να γίνουν πλουσιότεροι. Θεμιτό και λογικό, αλλά αυτό τους αφαιρεί το δικαίωμα να μιλούν σήμερα για τον «κακό» καπιταλισμό. Αυτόν, που τους έδωσε το δικαίωμα όλα αυτά τα χρόνια να εκμεταλλεύονται όλες τις «παροχές» και «διευκολύνσεις» που παρέχει στους «κεφαλαιοκράτες».

Ο Roger Waters δεν θα άφηνε το σπίτι του στη Νέα Υόρκη για να περιοδεύσει αυτό το καλοκαίρι στην Ευρώπη, αν πρώτα οι μάνατζερς και παραγωγοί του δεν είχαν εξασφαλίσει από πριν τα ⅔ των αμοιβών και των εξόδων. Τα υπόλοιπα για τους διοργανωτές είναι κέρδος. Έξτρα κέρδος και χρήματα που ειλικρινά ο Roger Waters δεν τα έχει ανάγκη. Αν τα εισιτήρια ξεκινούσαν από 15 ευρώ και κατέληγαν στα 30 ευρώ, και όχι από 44 μέχρι τα 80 που ισχύει σήμερα, ίσως και να πειθόμουν για τις αγνές προθέσεις του.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News