Αραβική Ανοιξη, Υεμένη 2011, η επανάσταση συνεχίζεται. Είναι η εποχή των μουσώνων και στο νησί Σοκότρα η ζωή κυλά ήρεμα. Ένα ιστιοϕόρο με ισραηλινή σημαία βυθίζεται και οι έρευνες για επιζώντες ξεκινούν. Το σώμα ενός ναυαγού ξεβράζεται σε μια παραλία. Στην άλλη άκρη του νησιού ένας ντόπιος βλέπει στα όνειρά του τον ναυαγό, ο οποίος ζητά τη βοήθειά του. Μέσα από το σώμα του ναυαγού, ενός ανθρώπου που έβλεπε τη ζωή του να βυθίζεται, ξεκινά αυτή η περιπέτεια με σκοπό να τον αϕυπνίσει και να του θυμίσει να είναι ευγνώμων. Θα ανατρέψει το πεπρωμένο; Θα επιστρέψει πίσω ζωντανός;

Η «Άγνωστη Γη» κάνει πρεμιέρα στην Ελλάδα στις 21/5 σε Αθήνα (Τριανόν), Θεσσαλονίκη (Μακεδονικόν) και Άρτα (Σινέ Παλλάς). Θυμίζουμε ότι η ταινία ανάμεσα σε άλλες βραβεύσεις κέρδισε και το βραβείο Ειρήνης. Επίσης απαγορεύτηκε σχεδόν σε όλον τον αραβικό κόσμο. Λίγο πριν βγει η ταινία στις ελληνικές αίθουσες μιλήσαμε με τον σκηνοθέτη Manuel de Coco (Μάνο Κοκορομύτη). Δείτε τι μας είπε:

Πώς αισθάνεστε που η ταινία σας, μετά από ένα ταξίδι σε όλο τον κόσμο, επιστρέϕει στην Ελλάδα;

Manuel de Coco: Στην Ελλάδα την ταινία την πολέμησαν αρχικά τα ϕεστιβάλ, έπειτα οι διανομείς και τέλος οι αιθουσάρχες αρνούμενοι να την προβάλλουν! Ένας εξ αυτών μάλιστα είπε: «Δεν θέλω να παίξω αυτήν την ταινία γιατί δεν μου αρέσουν οι ϕάτσες των ανθρώπων». Αυτός ο ϕασίστας διαλέγει ταινίες μάλλον με τέτοια κριτήρια! Σε κάθε περίπτωση, είμαι συγκρατημένα αισιόδοξος που έστω και μετά από τρία χρόνια προσπεράσαμε όλα αυτά τα εμπόδια και το ελληνικό κοινό θα μπορέσει να γνωρίσει την «Άγνωστη Γη».

Ο θεατής τι θα δει;

M.d.C.: Η ταινία είναι αυστηρά ακατάλληλη για ενηλίκους, δεν εμπεριέχει σκηνές βίας, σεξ και βωμολοχίες, με λίγα λόγια δεν είναι μια ταινία για το ευρύ κοινό. Σίγουρα θα ενοχλήσει τους ϕανατικούς μουσουλμάνους, εβραίους και χριστιανούς. Επίσης, ο θεατής δεν θα πρέπει να περιμένει να δει μια ταινία δράσης που τη χαζεύεις τρώγοντας ποπ-κορν. Η «Άγνωστη Γη» είναι μια ταινία-διαλογισμός με αργούς, υπνωτιστικούς ρυθμούς που μιλάει με αλληγορικό τρόπο για την αγάπη και την ειρήνη.

Ο λόγος που κάνατε την «Άγνωστη Γη»;

M.d.C.:Είχα στη διάθεσή μου 25.000 ευρώ και την ευκαιρία να κάνω την πρώτη μου ταινία. Αυτό νομίζω τα λέει όλα!

Για ποιο λόγο εμϕανίζετε την ισραηλινή σημαία στην ταινία, δεδομένης της κατάστασης που επικρατεί στη Μέση Ανατολή;

M.d.C.: Πιστεύω πως έχει μεγαλύτερο ενδιαϕέρον τόσο σε πολιτικό όσο και ανθρωπιστικό επίπεδο να μιλήσω για τη συμϕιλίωση δύο «εχθρών» και ο μοναδικός τρόπος να το πετύχω αυτό είναι με τη συγκεκριμένη σκηνή. Το μήνυμα που θέλω να μεταδώσω είναι πως ο Θεός είναι ένας – και δεν το λέω με την έννοια της παγκοσμιοποίησης που θέλουν να μας επιβάλλουν. Θεωρώ ότι οι θρησκείες μας διαχωρίζουν, ενώ θα έπρεπε να μας ενώνουν. Η ταινία ενόχλησε και τις δύο πλευρές γιατί μιλάει για αξίες όπως η αγάπη και η ειρήνη, τις οποίες οι «ισχυροί» του πλανήτη πολεμούν. Η πολιτική μπορεί να επέμβει στην τέχνη, όταν όμως η τέχνη επεμβαίνει στην πολιτική τότε η δεύτερη την πολεμάει.

Γιατί σας ενδιαϕέρει να γυρίζετε ταινίες εκτός Ελλάδας;

M.d.C.: Στην Ελλάδα, τη χώρα της μετριότητας, ϕιμώνεται η έκϕραση ελευθερίας ταλαντούχων ανθρώπων οι οποίοι μεταναστεύουν καθώς βλέπουν τους Έλληνες καλλιτέχνες του εξωτερικού να διαπρέπουν. Όποιος έχει τη δυνατότητα να ϕύγει, ας το δοκιμάσει. Υπάρχουν ορισμένοι που δεν θέλουν να αϕήσουν τη χώρα τους και κάνουν τη δική τους προσπάθεια στην Ελλάδα. Κάθε επιλογή είναι σεβαστή. Η άποψή μου είναι ότι όσο πιο μακριά από την Ελλάδα τόσο καλύτερα. Επίσης, η θεματολογία των έργων μου είναι διεθνούς ενδιαϕέροντος και δεν περιορίζεται στα ενδοοικογενειακά ζητήματα που κάτα κύριο λόγο απασχολούν τις σύγχρονες ελληνικές ταινίες. Ευτυχώς μερικοί Έλληνες σκηνοθέτες παρουσιάζουν κάτι διαϕορετικό, είτε εντός είτε εκτός Ελλάδας.

Τι προβλήματα αντιμετωπίζουν οι νέοι κινηματογραϕιστές στην Ελλάδα;

M.d.C.:Σε μια χώρα όπου ο πεζός δεν έχει προτεραιότητα, ο άνεργος πληρώνει ϕόρους και τα παιδιά στα σχολεία λιποθυμούν από την πείνα, γιατί το σινεμά να έχει καλύτερη τύχη; Κανένας κρατικός οργανισμός ή ϕορέας δεν διευκολύνει το έργο των νέων κινηματογραϕιστών. Να μιλήσουμε για το κρατικό κανάλι, το Κέντρο Κινηματογράϕου ή το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης; Το ένα είναι χειρότερο από το άλλο, υπό την επίβλεψη ενός ανύπαρκτου Υπουργείου Πολιτισμού. Σε αυτούς τους ϕορείς υπάρχουν κάποιοι ονειροπόλοι σκληρά εργαζόμενοι, οι οποίοι όμως εργάζονται σε θέσεις χωρίς ισχύ. Οι υπόλοιποι είναι αυτοί οι τύποι που συναντάς όταν πηγαίνεις στην εϕορία, όπου θα σπαταλήσεις τον χρόνο σου, την ενέργειά σου και στο τέλος θα πληρώσεις. Επίσης, οι χρηματοδοτήσεις δίνονται σχεδόν πάντα στους συνήθεις υπόπτους, ενώ οι περισσότεροι παραγωγοί δεν έχουν ίχνος παιδείας για το σινεμά… Είμαι τυχερός που δεν εργάζομαι πλέον στην Ελλάδα.

Τι ετοιμάζετε αυτόν τον καιρό;

M.d.C.:Eτοιμάζω ένα ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους με τίτλο “Invisible World-Shambhala” («Αόρατος Κόσμος-Σαμπάλα»). Πρόκειται για ένα οδοιπορικό εσωτερικής αναζήτησης που οδηγεί στη Σαμπάλα – τον τόπο της ειρήνης και της ηρεμίας. Ταξιδέψαμε σε πολλά μέρη όπου εικάζεται ότι υπάρχει, προσπαθώντας να ανακαλύψουμε την ιερή τοποθεσία. Πραγματοποιήθηκαν γυρίσματα στο Θιβέτ, τη Μογγολία, τη Ρωσία, το Ισραήλ, την Παλαιστίνη, την Ιταλία και την Ελλάδα, ενώ εκκρεμεί ένα τελευταίο στην Ινδία και έπειτα ξεκινάμε το μοντάζ. Είναι ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο στο οποίο εργάζομαι εδώ και 9 χρόνια με ελάχιστα μέσα και χωρίς υποστήριξη. Πιστεύω πως κάποτε θα το τελειώσω και δεν θα παραμείνει αόρατος, ο «Αόρατος Κόσμος». Είναι ένα πολύ εμπορικό έργο και έχει αρκετά κοινά στοιχεία με την «Άγνωστη Γη».

Πάρτε μια γεύση με το παρακάτω βίντεο.

Περισσότερες πληροϕορίες:

Είδος: Μεταϕυσικό – Πολιτικό Δράμα
Παραγωγή: Ελλάδα, Κύπρος, Υεμένη
Διάρκεια: 78΄
Γλώσσες: Αραβικά, Αγγλικά
Παραγωγή: Μπάμπης Μπίζας, Μάνος Κοκορομύτης, Κάτια Πανταζή
Σενάριο/Σκηνοθεσία: Μάνουελ ντε Κόκο
Φωτογραϕία: Τζιμ Ροθ
Μοντάζ/Μουσική: Κρις Μπαϊλάρ
Ήχος: Σωτήρης Λάσκαρης
Πρωταγωνιστούν: Manuel de Coco, Σάια Σάλεμ, Ντάνιελ Πλάκετ

*Ο Αίαντας Αρτεμάκης γεννήθηκε το 1982 και είναι δημοσιογράφος και «κομπιουτεράς». Πουλάει κομπιουτεράκια στην Ομόνοια, με προτίμηση στα γιαπωνέζικα. Του αρέσει να διαβάζει και να ονειρεύεται μια γερή δημοκρατία. Παντρεύτηκε το 1989 τον καλό του φίλο, Amstramd 1512. Δυστυχώς από τότε, έχει αλλάξει πολλούς αγαπημένους. Τώρα συζεί με έναν Z800 HP.

Προηγούμενα άρθρα του Αίαντα Αρτεμάκη 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News