Οταν η Μαρία-Αντουανέτα κουραζόταν από την αυλή του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΣΤ’, αποσυρόταν στα ιδιωτικά της διαμερίσματα, στο παλάτι των Βερσαλλιών. Εκανε η ίδια την επίβλεψη της ανακαίνισης των χώρων, επιβάλλοντας το δικό της «τολμηρό» ύφος στη διακόσμηση και εκνευρίζοντας τον Ανάζ-Ζακ Γκαμπριέλ, Πρώτο Αρχιτέκτονα του βασιλιά.

Τώρα, οι προσωπικοί χώροι της βασίλισσας πρόκειται να ανοίξουν και πάλι για το κοινό μετά την αποκατάστασή τους, που κράτησε επτά χρόνια, και σύμφωνα με τους γάλλους αξιωματούχους θα δώσουν στους επισκέπτες μια εικόνα της ιδιωτικής ζωής της Μαρίας-Αντουανέτας στο παλάτι, γράφει στην Telegraph ο Ανταμ Σέιτζ, ανταποκριτής της βρετανικής εφημερίδας στο Παρίσι. «Η αποκατάσταση θα επιτρέψει σε κάποιον να ανακαλύψει εκ νέου τη συνοχή και τον πλούτο ενός κατεξοχήν γυναικείου χώρου» αναφέρεται σε δήλωση του δημόσιου φορέα που διαχειρίζεται το μνημείο.

Στον κάτω όροφο βρίσκεται το Méridienne, το μπουντουάρ της βασίλισσας της Γαλλίας, με έναν οθωμανικό καναπέ σε μια κόγχη, όπου η αυστριακής καταγωγής Μαρία Αντουανέτα αναπαυόταν το μεσημέρι. Το 1781, όταν γέννησε τον πρώτο της γιο και διάδοχο του θρόνου Λουδοβίκο Ιωσήφ της Γαλλίας (που όμως πέθανε σε ηλικία οκτώ ετών), προστέθηκε μια περίτεχνη μπουαζερί (ξύλινη επένδυση), με αλληγορικά μοτίβα που δόξαζαν το βασιλικό ζεύγος (ο αητός του Δία, σύμβολο του βασιλιά, και το παγώνι της Ηρας, σύμβολο της βασίλισσας), τον νεαρό πρίγκιπα (δελφίνι) και τη συζυγική αγάπη (γιρλάντες από τριαντάφυλλα, τόξο και βέλη).

Δίπλα στο μπουντουάρ βρίσκεται η βιβλιοθήκη που στέγαζε την τεράστια συλλογή βιβλίων της πριν μεταφερθούν στο Παρίσι, μετά την Επανάσταση του 1789. Και στο πλάι βρίσκεται η «Χρυσή Αίθουσα» («Le Cabinet Doré»), η οποία δημιουργήθηκε το 1735 για τη βασίλισσα Μαρία Λεστσίνκα, πολωνή σύζυγο του Λουδοβίκου ΙΕ’, και τροποποιήθηκε αρκετές φορές από τη Μαρία Αντουανέτα.

Η σημερινή της εμφάνιση χρονολογείται από την τελευταία ανακαίνιση του 1784, με μια πιο μοντέρνα διακόσμηση με μπουαζερί των αδελφών Ρουσώ σε στυλ αντίκας, που έγινε μόδα, μεταξύ άλλων, χάρη στην τότε πρόσφατη ανακάλυψη των ερειπίων της Πομπηίας και του Ερκουλάνουμ.

Στον επάνω όροφο η βασίλισσα διέθετε ένα σύνολο μικρότερων δωματίων για αποκλειστικά δική της χρήση: μια τραπεζαρία, ένα μπουντουάρ και μια αίθουσα μπιλιάρδου, παιχνίδι που είχε γίνει δημοφιλές στην αυλή κατά τη βασιλεία του Λουδοβίκου ΙΔ’, τον 17ο αιώνα. Αλλα έξι δωμάτια ήταν αφιερωμένα στις Πρώτες Καμαριέρες και στην υπηρεσία. Τα δωμάτια ήταν διακοσμημένα με τις ωραιότερες στόφες της εποχής, από ύφασμα καμβά τυπωμένο με διάφορα σχέδια, όπως ο «Μεγάλος Ανανάς», ένα από τα πιο όμορφα υφάσματα του 18ου αιώνα της Manufacture de Jouy.

Τα δωμάτια είχε χρησιμοποιήσει προηγουμένως η Μαρία Λεστσίνκα, η οποία ήταν βασίλισσα της Γαλλίας για περισσότερα από 40 χρόνια, μέχρι το θάνατό της το 1768. Δύο χρόνια αργότερα, όταν έφτασε η Μαρία Αντουανέτα στις Βερσαλλίες, άρχισε να τα ανακαινίζει.

«Θεληματική, με πολύ καλό γούστο και έχοντας επίγνωση του τίτλου της –αρχιδούκισσα της Αυστρίας και μελλοντική βασίλισσα της Γαλλίας–, παράγγειλε πολύ σύντομα έργα για τη διακόσμηση [των χώρων]», ανέφερε το Παλάτι των Βερσαλλιών, προσθέτοντας ότι «οι απαιτήσεις της και η ανυπομονησία της προκάλεσαν την αποδοκιμασία του Πρώτου Αρχιτέκτονα του βασιλιά».

Τα δωμάτια της βασίλισσας, η οποία καταδικάστηκε σε θάνατο στη λαιμητόμο το 1793, εννέα μήνες μετά τον σύζυγό της, θα ανοίξουν για το κοινό τον ερχόμενο Ιούνιο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News