Ένα μικροσκοπικό μεσαιωνικό χωριό σκαρφαλωμένο πάνω σε ένα ηφαιστειακό πλάτωμα, στο οποίο η πρόσβαση γίνεται μόνο μέσω μιας στενής πεζογέφυρας που είναι χτισμένη πάνω από μια χαράδρα, έχει προταθεί από την Ιταλία για να ενταχθεί στον κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.

Περίπου 120 χλμ από τη Ρώμη προς Βορρά, υπάρχει ένα χωριουδάκι, το Τσιβίτα ντι Μπανιορέτζιο, το οποίο ιδρύθηκε από τους Ετρούσκους πριν από 2.500 χρόνια. Είναι χτισμένο στην κορυφή ενός βράχου περιτριγυρισμένου από βαθιά φαράγγια, και έχει μόνιμο πληθυσμό περίπου 10 ατόμων.

Πριν από δεκαετίες, το Τσιβίτα ντι Μπανιορέτζιο κινδύνευε να εγκαταλειφθεί εντελώς, αλλά έγινε δημοφιλής προορισμός για καλλιτέχνες και διανοούμενους από τη Ρώμη. Και στην συνέχεια (πριν αποκλειστεί από την πανδημία) άρχισε να προσελκύει εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο, πολλοί από τους οποίους έφταναν εδώ από την Ανατολική Ασία, γράφει η Telegraph.

Τους έφερνε εδώ το «Κάστρο στον Ουρανό» («Laputa – Castle in the Sky») κλασική ταινία του Χαγιάο Μιγιαζάκι, που βραβεύτηκε το 1986 με Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων, την οποία πιστεύεται ότι ο  ιάπωνας σκηνοθέτης εμπνεύστηκε από το χωριουδάκι.

Συχνά η πρωινή ομίχλη γεμίζει τα φαράγγια γύρω του και τότε το Τσιβίτα ντι Μπανιορέτζιο από μακριά μοιάζει πραγματικά σαν να αιωρείται στον ουρανό.

Ο Λούκα Προφίλι, ο κοινοτάρχης, δήλωσε ότι η πρόταση για αναγνώριση στον κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς υπάρχει εδώ και πολύ καιρό στον σχεδιασμό του: «Το project γεννήθηκε πριν από έξι χρόνια», είπε, προσθέτοντας ότι η απόφαση της UNESCO αναμένεται το επόμενο έτος.

Η αναγνώριση θα φέρει κεφάλαια, που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να σταματήσει η συνεχιζόμενη διάβρωση του βράχου πάνω στον οποίο είναι χτισμένο το χωριουδάκι. Ο βράχος είναι από «τούφα», ένα μαλακό ηφαιστειακό πέτρωμα, δημιουργημένο από λάβα που συγκράτησε ηφαιστειακά αέρια, και καταρρέει εύκολα σε βροχοπτώσεις, δυνατό αέρα και παγετό.

«Το Τσιβίτα ντι Μπανιορέτζιο είναι ένα σύμβολο για τα χωριά που αντιστέκονται στις επιπτώσεις της εγκατάλειψης και της μετανάστευσης και καταφέρνουν να ανανεωθούν χάρη στην τέχνη και την ομορφιά», δήλωσε ο Μπρούνο Αστόρε, βουλευτής της περιοχής του Λάτσιο και μέλος του κυβερνώντος Δημοκρατικού Κόμματος.

Η έκρηξη της online εργασίας, που προκλήθηκε από την πανδημία Covid-19, θα μπορούσε να ωφελήσει εκατοντάδες παρόμοια μισο-εγκαταλειμμένα ιταλικά χωριά.

«Οι άνθρωποι μετακινούνται σε μικρά χωριά πράγμα που ανακουφίζει τις πολυπληθείς  μεγάλες πόλεις», δήλωσε ο Αντριάνο Λα Ρετζίνα, πρώην διευθυντής του Εθνικού Ινστιτούτου Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης. Και τόνισε ότι «οι τεχνολογικές καινοτομίες και η εξ αποστάσεως εργασία θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη διατήρηση αυτών των τόπων».

Το Τσιβίτα ντι Μπανιορέτζιο υπέστη σοβαρή παρακμή περίπου από τον 16ο αιώνα, όταν πολλά σπίτια του που ήταν χτισμένα στις άκρες του βράχου γκρεμίστηκαν και έπεσαν στο φαράγγι.

Οι σεισμοί επιτάχυναν τις ζημιές, δίνοντάς του το όνομα «Il paese che muore» («Ο τόπος που πεθαίνει»).

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News