Αναρχική μουσικός, υποψήφια για ΕΜΜΥ, συγγραφέας, ΛΟΑΤΚΙ+ ακτιβίστρια. Η Laura Jane Grace έρχεται για την πρώτη φορά στην Ελλάδα με τον νέο της δίσκο «Dysphoria Hoodie» στο -1 της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση για μια ανατρεπτική συναυλία με πανκ πολιτικό λόγο και απελευθερωτική ροκ. To Σάββατο 13 Ιανουαρίου, το STAGES A/LIVE μας προσκαλεί σε μια μοναδική live εμπειρία.

Η Laura Jane Grace, ηγετική φυσιογνωμία της σύγχρονης ροκ σκηνής, τόσο με την προσωπική της καριέρα όσο και ως επικεφαλής της μπάντας Against Me! την οποία ίδρυσε στην πόλη Νέιπλς της Φλόριντα στα τέλη της δεκαετίας του 1990, συνεργάζεται και πάλι με τη Στέγη.

Πριν λίγους μήνες την ακούσαμε στα «Τείχη» του Χρήστου Σαρρή, την ταινία μικρού μήκους που έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο φεστιβάλ «Archive of Desire» στη Νέα Υόρκη, να τραγουδά συγκλονιστικά, εμπνευσμένη από το ομότιτλο ποίημα του Κ. Π. Καβάφη. Τώρα έρχεται για πρώτη φορά στην Αθήνα με τον νέο της δίσκο, «Dysphoria Hoodie», μια ωδή για τη δυσφορία φύλου και τα φούτερ. To νέο single της αποτελεί έναν φόρο τιμής στη βαμβακερή πανοπλία που την προστατεύει από τον έξω κόσμο: τα oversized φούτερ με κουκούλα. Δύο χρόνια μετά το «At War With the Silverfish», το «Dysphoria Hoodie» (2023) σηματοδοτεί τη δυναμική επιστροφή της Laura Jane Grace με έναν νέο δίσκο που έρχεται να ταρακουνήσει το –1 της Στέγης και από εκεί να εκτιναχθεί για την παγκόσμια περιοδεία του. Η Laura Jane Grace εξηγεί: «Πρόκειται για ένα τραγούδι σχετικά με τη δυσφορία φύλου και το αγαπημένο σου φούτερ με κουκούλα. Είναι το φούτερ που φοράς όταν αισθάνεσαι άσχημα και σε καταλαμβάνει η δυσφορία και δεν θέλεις οι άλλοι να μαντέψουν το φύλο σου. Θέλεις να κρύψεις τον σωματότυπό σου, να κρύψεις το κεφάλι σου, να εξαφανιστείς, όσο αυτό είναι δυνατόν. Να τυλίξεις τον εαυτό σου μέσα σε αυτό, όπου κι αν πηγαίνεις, σαν να χώνεσαι σε μια κουβέρτα. Να κάνεις τη σάρκα σου να γίνει βαμβάκι. Αστραπιαία προστασία από τον έξω κόσμο. Το δικό μου φούτερ δυσφορίας τυχαίνει να είναι ένα Adidas, οπότε, πράγματι, αυτό το τραγούδι είναι απλώς ένας φόρος τιμής στο αγαπημένο μου φούτερ Adidas».

Το 2012, η αποκάλυψη της φυλομετάβασής της στο περιοδικό «Rolling Stone» ήταν μια καθοριστική στιγμή στην πορεία της, καθώς έφερε ένα σημαντικό θέμα στο προσκήνιο, συμβάλλοντας στην ευαισθητοποίηση για τα ζητήματα του φύλου και της ταυτότητας στον κόσμο της μουσικής. Δύο χρόνια μετά κυκλοφόρησε ένα από τα πιο σημαντικά άλμπουμ της, το «Transgender Dysphoria Blues», μια δημιουργική κατάθεση με μεγάλη σημασία, καθοριστική για μια ολόκληρη γενιά, αλλά και ο πιο καταξιωμένος δίσκος των Against Me! μέχρι σήμερα.

Οσο για την μπάντα της, έχει δημιουργήσει μια πολύ ιδιαίτερη και πολιτικοποιημένη μουσική, που ενσωματώνει διάφορες επιρροές και στοιχεία από ποικίλα μουσικά είδη. Η σκληρή κριτική που ασκούν μέσω των στίχων τους αντικατοπτρίζει τον αγώνα τους για την ατομική και κοινωνική ελευθερία και την αντίστασή τους απέναντι στην κοινωνική αδικία.

Η μουσική της Laura Jane Grace είναι αναμφίβολα πολιτική. «Αρχικά με τράβηξαν το πανκ και ο αναρχισμός, γιατί τα έβλεπα ως μέσα για να κάνω μια θετική αλλαγή, όπου όλοι θα ήταν ίσοι μεταξύ τους. Ενώ υπήρχαν άνθρωποι της συγκεκριμένης σκηνής που υποστήριζαν αυτές τις αξίες, όσο περισσότερους πανκ καλλιτέχνες συναναστρεφόμουν, τόσο παραπάνω συνειδητοποιούσα ότι οι πιο πολλοί από αυτούς ήταν προνομιούχα λευκά παιδιά που εκμεταλλεύονταν αυτόν τον ιδεαλισμό», λέει η ίδια.

Το 2016 κυκλοφόρησε την πολυαναμενόμενη αυτοβιογραφία της με τίτλο «TRANNY: Confessions of Punk Rock’s Most Infamous Anarchist Sellout» (Εξομολογήσεις της πιο περιβόητης αναρχικής ξεπουλημένης του πανκ ροκ). Το βιβλίο, γραμμένο από κοινού με τον δημοσιογράφο Dan Ozzi, ανακηρύχτηκε ανάμεσα στα «100 κορυφαία μουσικά βιβλία όλων των εποχών» από το περιοδικό «Billboard», ενώ το «Harper’s Bazaar» έγραψε ότι «καθιερώνει την Γκρέις ως τρανς σύμβολο και ηρωίδα της σύγχρονης λογοτεχνίας». Επίσης, παρουσιάστηκε σε μεγάλης θεαματικότητας αμερικανικές τηλεοπτικές εκπομπές, όπως στο «Late Night» με τον Seth Meyers ή στο «The Daily Show» με τον Trevor Noah, ο οποίος το αποκάλεσε «μια πραγματικά συναρπαστική αφήγηση και μια όμορφη εξερεύνηση του τι είναι ένα ανθρώπινο ον».

Τα τελευταία χρόνια, η Laura Jane Grace κυκλοφορεί σόλο άλμπουμ, ενίοτε με το νέο σχήμα της, Laura Jane Grace & the Devouring Mothers, το οποίο περιλαμβάνει επίσης τον Atom Willard, ντράμερ των Against Me!, και τον μηχανικό ήχου Marc Hudson. Στους δίσκους της, «Bought to Rot» (2018), «Stay Alive» (2020) και «At War with the Silverfish» (2021), συνεχίζει να συγκεντρώνει όλους τους μύχιους φόβους, την οργή και την αγωνία της και να τους απελευθερώνει, σαν μια βόμβα μολότοφ που εκσφενδονίζεται στην άβυσσο.

Μια εκρηκτική συναυλία από μια πανκ ροκ φυσιογνωμία στην πρώτη συνάντησή της με το ελληνικό κοινό.

Πληροφορίες

Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Συγγρού 107

Σάββατο 13 Ιανουαρίου 2024

Στο -1 της Στέγης, 21:00

Εναρξη προπώλησης: Παρασκευή 15 Δεκεμβρίου, στις 17:00

Εισιτήρια

Κανονικό: 20 €

Μειωμένο, Φίλος, Παρέα 5-9 άτομα: 16 €

Παρέα 10+ άτομα: 14 €

Κάτοικος Γειτονιάς*: 7 €

Ανεργίας, ΑμεΑ: 5 €

Συνοδός ΑμεA: 10 €

*Η αγορά των εισιτηρίων Κατοίκων Γειτονιάς πραγματοποιείται αποκλειστικά από τα εκδοτήρια της Στέγης, Τετάρτη έως Παρασκευή και ώρες 12.00-18.00.

Η συναυλία θα βιντεοσκοπηθεί στο σύνολό της ενώ θα ληφθούν και φωτογραφικά πλάνα των συντελεστών και των παρευρισκόμενών, προκειμένου το οπτικοακουστικό υλικό, που θα παραχθεί, να προβληθεί δημοσίως από το Ιδρυμα Ωνάση με μέσα επιλογής του (όπως μέσω διαδικτυακών του τόπων, το κανάλι του στο YouTube και λοιπών ψηφιακών πλατφόρμων ή μέσων ενημέρωσης) και να αρχειοθετηθεί, στο πλαίσιο πραγματοποίησης και προβολής των δράσεων της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση.

Με την αγορά εισιτήριου, αναγνωρίζετε και αποδέχεστε ότι η εικόνα και η εν γένει παρουσία σας στην συναυλία θα τύχει της επεξεργασίας που περιγράφεται παραπάνω μέσω της βιντεοσκόπησης/φωτογράφισης.

Για οποιαδήποτε σχετική πληροφορία, μπορείτε να επικοινωνείτε με το [email protected]

 Διαβάστε περισσότερα εδώ

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News