Ενα εντυπωσιακό φαινόμενο, που ονομάζεται Μανχάτανχεντζ, συμβαίνει δύο φορές τον χρόνο στη Νέα Υόρκη τη στιγμή που ο ήλιος δύει: τότε ο πύρινος δίσκος ευθυγραμμίζεται τέλεια με τους δρόμους του κεντρικού πλέγματος των οδών του Μανχάταν, που εκτείνονται ανατολικά – δυτικά, και οι αχτίδες του περνούν μέσα από τους ουρανοξύστες.

Εκείνη τη μοναδική στιγμή το διάσημο οδικό πλέγμα της πόλης πλαισιώνει τον ήλιο, που δύει ρίχνοντας μια ζεστή λάμψη πάνω από τη τσιμεντένια ζούγκλα. Και συνήθως το φαινόμενο προσελκύει χιλιάδες θεατές, τουρίστες και ντόπιους, που αγωνίζονται να τραβήξουν την τέλεια εικόνα, γράφει στο BBC News η Κλόε Κιμ.

Η πρώτη νύχτα του Μανχάτανχεντζ έγινε τη Δευτέρα 29 Μαΐου, με μόνο τον μισό ήλιο να φαίνεται την ώρα που έδυε. Το ηλιοβασίλεμα της Τρίτης 30 Μαΐου, όμως, ήταν υπέρλαμπρο με τον δίσκο του ήλιου να φιγουράρει ολόκληρος ανάμεσα στους ουρανοξύστες.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Craig Fruchtman (@craigsbeds)

Η επόμενη φορά που κάποιοι τυχεροί θα παρακολουθήσουν φέτος το θεαματικό ηλιοβασίλεμα του Μανχάτανχεντζ θα είναι τον Ιούλιο.

Παρόμοια φαινόμενα «henge» συμβαίνουν και σε άλλες πόλεις με πολλούς ουρανοξύστες και μεγάλους ευθείς δρόμους, όπως το Σικάγο, το Μόντρεαλ και το Τορόντο· ωστόσο το χεντζ του Μανχάταν είναι το πιο δημοφιλές του είδους και συμβαίνει περίπου τρεις εβδομάδες πριν και τρεις εβδομάδες μετά το θερινό ηλιοστάσιο.

Ενα ανάλογο φαινόμενο λαμβάνει χώρα και κατά την ανατολή του ηλίου, επίσης δύο φορές τον χρόνο, αντίστοιχα πριν και μετά το χειμερινό ηλιοστάσιο. Το ηλιοβασίλεμα του Μανχάτανχεντζ συμβαίνει κάθε χρόνο γύρω στις 28 Μαΐου και στις 13 Ιουλίου, για δύο νύχτες κάθε φορά. Αντίστοιχα η ανατολή του ηλίου στο Μανχάτανχεντζ εμφανίζεται γύρω στις 5 Δεκεμβρίου και στις 8 Ιανουαρίου.

Ενας αστροφυσικός εμπνεύστηκε τον όρο Μανχάτανχεντζ

Ο αστροφυσικός Νιλ ΝτεΓκρας Τάισον ισχυρίζεται ότι επινόησε τον όρο Μανχάτανχεντζ. Τον χρησιμοποίησε για πρώτη φορά το 1997 εμπνευσμένος από την ομοιότητα του φαινομένου στο Μανχάταν με το Στόουνχεντζ, το προϊστορικό μνημείο κοντά στο Γουίλτσαϊρ της Νότιας Αγγλίας όπου 30 όρθιοι μεγάλιθοι σχηματίζουν έναν κύκλο, που ευθυγραμμίζεται με την ανατολή του ήλιου στο θερινό ηλιοστάσιο και αντίστοιχα με το ηλιοβασίλεμα στο χειμερινό ηλιοστάσιο.

«Ως παιδί, επισκέφτηκα το Στόουνχεντζ στην πεδιάδα του Σόλσμπερι στν Αγγλία και έκανα έρευνα και σε άλλα πέτρινα μνημεία στα βρετανικά νησιά. Υπήρχε βαθιά μέσα μου», λέει στο BBC News ο ΝτεΓκρας Τάισον, «έτσι, κατά κάποιον τρόπο, με σφράγισε η συναισθηματική δύναμη, την οποία μπορούν να έχουν σε μια κουλτούρα ή έναν πολιτισμό οι επίγειες ευθυγραμμίσεις με τον Ηλιο».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News