289
|

Κύριε εκδότα, οφείλω να σας πω…

Κύριε εκδότα, οφείλω να σας πω…

Στο όνομα και τη μνήμη του πατέρα μου, του Ανδρέα Βενιζέλου, νεαρού τότε μαχητή του 7ου Συντάγματος Αργοκορινθίας του ΕΛΑΣ, δεν μπορώ παρά να φρικάρω και να εκφράσω με όλη μου τη δύναμη την αηδία και την απαξία μου, όχι τόσο για το βιβλίο του τρομοκράτη δολοφόνου της 17 Νοέμβρη (αδιαφορώ γι' αυτό), όσο για το εξώφυλλο του βιβλίου.

Γνωρίζω πολύ καλά ότι τα εξώφυλλα, όπως και τα οπισθόφυλλα και άλλα μέρη των βιβλίων, αποτελούν αποκλειστική ευθύνη των εκδοτών τους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μου προξενεί ιδιαίτερη δυσφορία και αναγούλα -καλά το είπε ο Τατσόπουλος- το εξώφυλλο του βιβλίου του τρομοκράτη δολοφόνου της 17 Νοέμβρη.

Πιστεύει, άραγε, ο συγγραφέας του βιβλίου ή ο εκδότης του, ότι οι μαχητές του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ παρέδωσαν με βαθιά οδύνη τα όπλα τους στην Βάρκιζα, με την σκέψη ότι, δεν μπορεί, κάποιος πρωτοπόρος αρχιτρομοκράτης θα συνεχίσει τον βηματισμό τους, αυτήν την φορά στα σοκάκια και τους δρόμους της Αθήνας, δολοφονώντας όποιον του κατέβει στο κεφάλι, στο όνομα του σοσιαλισμού, για να διαβάζονται οι παιδικές προκηρύξεις του στον Τύπο;

Ο Ανδρέας Βενιζέλος ένιωθε προσβεβλημένος από την καπηλεία του αγώνα του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ από τους δολοφόνους της 17 Νοέμβρη. Ο εκδότης του βιβλίου δεν αναγνωρίζει ότι αυτό το εξώφυλλο συνιστά προσβολή, με ηθικούς όρους, αλλά και διαστρέβλωση της ιστορίας, από κάθε άποψη, καθώς ουδείς έγκριτος ιστορικός, Έλληνας ή αλλοδαπός, έχει ισχυρισθεί ποτέ ότι η 17 Νοέμβρη υπήρξε η συνέχεια του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ ή του Πολυτεχνείου;

Εις μνήμην του πατέρα μου, λοιπόν, εις μνήμην των μαχητών του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, κ. εκδότα, εις μνήμην των αγαπημένων φίλων του πατέρα μου, ίσως και του δικού σας πατέρα, σας υπόσχομαι να αργήσω πολύ να αγοράσω πάλι βιβλίο των εκδόσεών σας.

Σας διαβεβαιώ είναι το λιγότερο το οποίο οφείλω να πράξω, ελπίζω να το πράξουν πολλοί ακόμη!

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News