«Ωχ, μωρέ, εσείς οι επιστήμονες, τι σπαστικοί που είστε με τις ταινίες. Μη δειτε μια ανακρίβεια, αμέσως να κράξετε. Εμείς γουστάρουμε αυτό που είδαμε, οπότε μη μας το χαλάτε.». Πάνω-κάτω αυτή είναι η απάντηση που παίρνει κάποιος που αγαπά την επιστήμη και την 7η τέχνη και θα ήθελε κάποια στιγμή αυτά τα δύο να έρθουν έστω σε σύμφωνο αρμονικής συμβίωσης αλλά έως τώρα βλέπει περισσότερο κάτι προξενιά της κακιάς ώρας με πολλή ενδοοικογενειακή βία της «τέχνης» εις βάρος της επιστήμης. ΟΚ, αν δεν είσαι επιστήμονας (έστω εραστής της επιστήμης) τότε δεν θα καταλαβαίνεις πάντα το πότε αυτή βιάζεται και σου αρκεί το ότι εσύ ερεθίστηκες με αυτό που είδες και πέρασες ενενήντα καταπληκτικά λεπτά.

Ταινίες με διαγαλαξιακά ταξίδια, εξωγήινους, ταξίδια στον χρόνο, ακτινοβολίες που μαγικά μεταμορφώνουν απλούς ανθρώπους σε υπερήρωες και ένα σωρό άλλα θέματα που αποτελούν φανταστικό υλικό για σενάρια που θα καθηλώσουν τον θεατή αλλά ταυτόχρονα φανταστικά μακριά από την πραγματικότητα. Θα μου πεις ίσως δεν είναι πραγματικότητα τώρα όμως ξέρεις τι λένε: η φαντασία του σήμερα είναι η πραγματικότητα του αύριο. Ναι, η «μαγεία» της επιστήμης είναι αυτή… ότι μπορεί να πάρει το πιο τρελό σενάριο του καλλιτέχνη σήμερα και να το κάνει πραγματικότητα κάποια στιγμή και γι' αυτό επιμένω λέγοντας ότι σαν την επιστήμη δεν υπάρχει άλλη τέχνη ή «μαγεία». Όμως δεν αναφέρομαι σε αυτό… στο πιθανό που είναι θέμα χρόνου να γίνει πραγματικότητα χάρη στην πρόοδο της επιστήμης. Τέτοιες ταινίες μου αρέσουν πολύ και δεν βρίσκω την απόσταση από το τώρα ενοχλητική (για παράδειγμα όσες ταινίες αναφέρονται σε εικονική πραγματικότητα, «πάντρεμα» τεχνολογίας με το ανθρώπινο σώμα κτλ). Ίσα-ίσα τις θεωρώ ιδανικούς τρόπους επικοινωνίας της επιστήμης αιχμής και μακάρι να έβλεπα περισσότερες τέτοιες προσπάθειες.

Εγώ αναφέρομαι σε αυτές που ή σου λένε κάτι και δεν κάνουν τον κόπο να το στηρίξουν κάπου (εντάξει μωρέ, θα το κάνουν οι επιστήμονες και αυτό κάποια στιγμή, δεν χρειάζεται να το ξέρω και να το εξηγήσω τώρα… είναι η αόριστη γραμμή σκέψης) ή σε αυτές που αναφέρονται σε πράγματα που είναι απλώς λάθος. Το ταξίδι στον χρόνο έχει τόσα πολλά παράδοξα που δεν μπορούμε ούτε σε απλά σενάρια να το φανταστούμε, πόσο μάλλον να το κάνουμε περιπέτεια με συγκεκριμένο σενάριο. Η ιονίζουσα ακτινοβολία που σε «έλουσε» κατά λάθος απλά θα σε σκοτώσει, δεν θα σε μετατρέψει σε υπεράνθρωπο. Στο Διάστημα υπάρχουν συγκεκριμένοι νόμοι φυσικής που δεν μπορείς να αγνοήσεις επειδή δεν σου βγαίνει καλό το πλάνο. Τέτοιες ταινίες μου θυμίζουν τους ταρλατάνους της ψευδοεπιστήμης που όσα ισχυρίζονται ή είναι απλώς οι μπερδεμένες σκέψεις του μυαλού τους ή πήραν ένα κομμάτι πραγματικής επιστήμης (για να δώσουν λίγη αξιοπιστία τάχα μου) και έχτισαν πάνω του ένα σωρό αυθαιρεσίες. Ας μάθουμε επιτέλους τη διαφορά μεταξύ ανοιχτομυαλιάς και αυθαίρετου… μεταξύ φαντασίας και μπουρδολογίας. Αυτή η διαφορά σημαίνει τα πάντα… αν είσαι ανοιχτόμυαλος και με γόνιμη φαντασία θα δώσεις ώθηση στην επιστήμη και την ανακάλυψη… αν είσαι αυθαίρετος τότε θα μείνεις αιχμάλωτος της ανοησίας.

Αλλά θα στο πω αλλιώς, φίλε αναγνώστη, για να καταλάβεις γιατί γινόμαστε «σπαστικοί» και σας το «χαλάμε» κάποιες φορές (όχι πάντα είπαμε)… φαντάσου να ήσουν μουσικός, να πήγαινες να δεις ταινία για τον Μότσαρτ και να άκουγες λάθος νότες και φάλτσα… ή ακόμα χειρότερα να άκουγες κλαρίνα από ατάλαντο σπουδαστή ωδείου. Κάτι ανάλογο ζούμε εμείς με πολλές ταινίες επιστημονικής φαντασίας ή γενικότερα «επιστημονικού περιεχομένου». Πολλές φορές και χειρότερα… ζούμε το αντίστοιχο του να χτυπά κάποιος άσχετος πέτρες ρυθμικά. Ή φαντάσου να ήσουν μάγειρας και να πήγαινες να δεις μια ταινία σχετική με μαγειρική (φαντάζομαι έναν τίτλο του στυλ… «Οι αισθησιακές νύχτες μου στις κουζίνες της Ανατολής») και να έβλεπες κάτι τύπους με ποδιές να πετάνε ένα σωρό συστατικά σε ένα κουτί και μετά από λίγα λεπτά να είναι το γκουρμέ πιάτο έτοιμο, έτσι μόνο του, χωρίς εξηγήσεις και περιγραφές. Μπορώ να συνεχίσω για ώρες… τόσα επαγγέλματα και κλάδοι… τόσοι τρόποι να τα ξεφτιλίσεις και να εκνευρίσεις τους σχετικούς. Ας ελπίζουμε ότι μια μέρα θα δούμε πραγματική ενσωμάτωση της επιστήμης στην τέχνη και όχι ψευδοεπιστημονικές αυθαιρεσίες. Είμαι σίγουρος ότι δεν υπάρχει επιστήμονας που δεν θα πρόσφερε τις υπηρεσίες του με ενθουσιασμό για τέτοιο σκοπό.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News