Μπορεί από συναυλίες, για τα δικά μου γούστα τουλάχιστον, να μην πέτυχα ούτε ένα νούμερο του δελτίου του τζόκερ, από κυκλοφορίες όμως στο εύρος της ηλεκτρονικής μουσικής το καλοκαίρι αυτό, νιώθω σαν να κέρδισα το τζακ ποτ. Κι όπως αν ήμουν η χρυσή νικήτρια της κλήρωσης, έτσι και τώρα θέλω να εισπράξω και να φύγω. Να  φορτώσω μουσική και να βλέπω βουνά και θάλασσες περνώντας τη μέρα ακούγοντας δίσκους που μόλις κυκλοφόρησαν.

Περίμενα δεκαπέντε χρόνια για να ακούσω νέα δουλειά από τον Ludovic Navarre, γνωστό ως St Germain, και το θρυλικό Tourist που υπάρχει στη δισκοθήκη και τα μουσικά ψηφιακά κατάστιχα οποιουδήποτε αγαπά τη μουσική, αν μου επιτρέπετε αυτήν την υπερβολή. Ο Γάλλος ραδιούργος της nu jazz, στις 9 Οκτώβριου θα κυκλοφορήσει το ολοκληρωμένο άλμπουμ στο οποίο συνεργάζεται με μουσικούς από το Μάλι και στο οποίο πρωταγωνιστούν αφρικανικά όργανα, ηλεκτρικές κιθάρες, πιάνο, κιθάρες και βέβαια σαξόφωνα. Το πρώτο δείγμα, το Real Blues, με έκανε μονομιάς να κλείσω τα μάτια, να σηκώσω τα χέρια και να ονειρευτώ πως βρίσκομαι ήδη εκεί που θέλω. Επίσης με έκανε να ψάχνω εισιτήρια για να τον ακούσω ζωντανά στην περιοδεία του το φθινόπωρο.

Αφρικανικά και τουρκικά όργανα ξεσηκώνει και ο συνονόματός του, ο Ludovico Einaudi στον δίσκο που κυκλοφόρησε πριν λίγες εβδομάδες, με τον τίτλο Taranta που είναι το όνομα ενός είδους αράχνης αλλά και το όνομα ενός φεστιβάλ στη Νότιο Ιταλία στο οποίο συμμετείχε ο Ιταλός πιανίστας και το οποίο είναι αφιερωμένο στον τοπικό χορό που γιατρεύει τα τσιμπήματα της ταραντούλας! Οι μουσικές επιρροές του δίσκου, τα πολλά σημεία που έχουν ηχογραφηθεί κατά τη διάρκεια συναυλιών εκτός στούντιο και τα φωνητικά φτιάχνουν μια μεγάλη, πολυεθνική μουσική γιορτή στην οποία μας προσκαλεί ο Einaudi.

Η Róisín Murphy επιτέλους βρίσκεται ανάμεσά μας με νέο άλμπουμ, το «Hairless Toy», μετά από το Overpowered. Σε αυτήν την περίπτωση σίγουρα άξιζαν τα οκτώ χρόνια αναμονής αφού αυτό το ξωτικό της σύγχρονης μουσικής με τα θεατρικά performance μας αποζημίωσε με μία άρτια, φίνα, ευαίσθητη δουλειά. Το «Uninvited Guest» είναι κομψοτέχνημα.

Νέο κομμάτι από τον Γερμανό Paul Kalkbrenner, το Cloud Rider. Κομμάτι για να πας ψηλά, να φύγεις κατευθείαν για τα σύννεφα, βασισμένο στο «You're the one for me» των D-train. Η μεταγραφή του Kalbrenner σε μεγάλη δισκογραφική εταιρία και το σούσουρο γύρω από το γεγονός ότι επέλεξε να κάνει αυτή τη διασκευή είναι κουτσομπολιά της ηλεκτρονικής σκηνής, μην ασχολείστε.

Σειρά έχουν δυο δίδυμα από τη Μεγάλη Βρετανία. Οι Chemical Brothers στις 17 Ιουλίου κυκλοφορούν τον όγδοο δίσκο τους «Born in the Echoes», που όπως δηλώνουν «είναι πολύ Chemical Brothers». Δηλαδή, λογαριάστε δύναμη και καθαρό ηλεκτρονικό ήχο. Κάτι καταλάβαμε από το Sometimes I Feel So Deserted και το Go. Τα ίδια χαρακτηριστικά αλλά με το δικό τους ύφους έχουν οι Λονδρέζοι Groove Armada που στις 6 Ιουλίου θα μας παρουσιάσουν ολοκληρωμένο το «Little Black Book», το οποίο θα έχει οκτώ ολοκαίνουργια κομμάτια, μεταξύ των οποίων το Alright κι άλλα δέκα remix σε παλαιότερες επιτυχίες τους.

«Πώς είναι να είσαι η μούσα του Tricky, ρε φιλενάδα;», θα ήταν το πρώτο πράγμα που θα ρωτούσα την Francesca Belmonte. Αυτό το ταλαντούχο πλάσμα με τη μουσική και τους στίχους που γράφει δεν εμπνέει μόνο τον τζαναμπέτη της trip hop, αλλά κι εμένα. Κι εσάς, όταν ακούσετε το ολοκληρωμένο άλμπουμ που μόλις κυκλοφόρησε. Αρχίστε από το «Are You». Κι αρχίστε την ακρόαση σούρουπο. Θα καταλάβετε.

Ο αποθεωμένος από το ελληνικό κοινό, σταρ της electro swing, Parov Stelar, κυκλοφόρησε πριν λίγες εβδομάδες το νέο διπλό άλμπουμ «The Demon Diaries». Ο «Στελάρας» μας ταιριάζει στο καλοκαίρι, ταιριάζει και στα beach bar μας με τον οικείο πια ρυθμό του να διαπερνά και αυτόν τον δίσκο. Ξεχωρίζουν το Don’t believe what they say και το Magenta Rising. Μόνο που η σπεσιαλιτέ του δίσκου, το πάθος που μας έταξε τον Οκτώβριο στη συνέντευξη που μας έδωσε, κρύβεται όλο μα όλο, στο Keep This Fire Burning. Ο Stelar θα εμφανιστεί μαζί με την μπάντα του στο Ejekt Festival στις 15 Ιουλίου, στην Πλατεία Νερού.

Ο Monsieur Minimal ταιριάζει επίσης γάντι στον ήλιο και τη θάλασσα. Ο Έλληνας παραγωγός έφερε το καλοκαίρι την άνοιξη, οπότε και μας παρουσίασε τη νέα του δουλειά «High Times» στην οποία είναι πιο ώριμος, πιο μεστός αλλά το ίδιο ζωηρός. Απολαμβάνω την pop πλευρά του, αλλά με γοητεύει ιδιαιτέρως η πιο ηλεκτρονική του στιγμή, όπως το Gaidadelic.

Όταν ακούς ένα βράδυ στο ραδιόφωνο τον Γιάννη Χαρούλη να τραγουδάει τον «Τρελό», όταν αγαπάς τον ελληνικό στίχο, είσαι έμπειρος, τολμηρός και δημιουργικός παραγωγός, όπως είναι δηλαδή ο Roni Iron, μπαίνεις στο στούντιο και δουλεύεις αυτό το έξοχο remix, πειστήριο για το πόσο υπέροχα ταιριάζουν αυτά που κατά τους στενόμυαλους είναι αταίριαστα. Αγαπητέ Roni Iron, ανυπομονούμε για το επόμενο remix σου, στο οποίο θα ακούγεται ο στίχος «αν δε φαντάζεσαι φωτιές, με κάρβουνα μην παίζεις».

Κι άλλο πειραματισμό έχει ο μπαχτσές μου και πάλι από Έλληνες. Το αιθέριο όργανο του Spyros Pan συναντιέται με τα περίεργα κουμπάκια του Billa Quase. Αυτοί οι δύο γνωρίστηκαν στα καμαρίνια του TEDx Athens πριν δυο χρόνια όπου ήταν και οι δυο performers και σήμερα ετοιμάζουν παρέα πράγματα και θάματα.

«Ο χρόνος είναι γιατρός κι απόψε στον πυρετό πάλι ψήνεσαι». Ποιος άλλος Έλληνας τραγουδοποιός παρά ο Παύλος Παυλίδης θα μπορούσε να έχει γράψει αυτόν το στίχο; Ο Παύλος μας, όλων όσοι τον αγαπάμε πολύ και πολλά χρόνια, βρίσκεται στην τρυφερότερη φάση του. Δεν χρειάζονται αποδείξεις. Ένα-ένα τα έντεκα τραγούδια του νέου του δίσκου, «Στον Διπλανό Ουρανό», το μαρτυρούν.

Για το τέλος, ο αριθμός τζόκερ. Το προδίδει ο τίτλος του. Can't Do Without You. Κανένα δελτίο δεν θα ήταν τυχερό, καμία λίστα δική μου δεν θα ήταν πλήρης χωρίς αυτό το κομμάτι του ιδιοφυούς Καναδού παραγωγού Caribou κι ας μην είναι ολοκαίνουργο. Πρόκειται για το καλύτερο ίσως άλμπουμ της περασμένης χρονιάς, υπό τον τίτλο «Our Love». Το χάρηκα πολύ όλο τον χειμώνα που πέρασε, ζήλεψα όταν ο Caribou έπαιξε στην Όπερα του Σίδνεϊ και χιλιάδες φίλοι του μέσα σε αυτόν τον χώρο, σύμβολο του σύγχρονου πολιτισμού, χτυπούσαν παλαμάκια και στριφογύριζαν μαγεμένοι σαν να έχουν κερδίσει κι αυτοί το τζόκερ, έχοντας στα χείλη τους αυτόν τον τόσο απλό αλλά αφοπλιστικό στίχο.

Καλή σας ακρόαση.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News