434
|

«Κατά χρόνον ευαγγέλιο», Γιώργος Χ. Στεργιόπουλος (Εκδόσεις των Φίλων)

Avatar Βαγγέλης Γεωργίου 3 Ιανουαρίου 2013, 07:19

«Κατά χρόνον ευαγγέλιο», Γιώργος Χ. Στεργιόπουλος (Εκδόσεις των Φίλων)

Avatar Βαγγέλης Γεωργίου 3 Ιανουαρίου 2013, 07:19

Είναι γνωστό πως μια καλή λύση ενάντια στην εξάντληση και την μάλλον ζοφερή καθημερινότητα που βιώνουμε, είναι πάντοτε ένα βιβλίο –μόνο και μόνο για να βοηθήσουμε το μυαλό να περιπλανηθεί. Η καινούργια ποιητική συλλογή του Γιώργου Χ. Στεργιόπουλου, «Κατά Χρόνον Ευαγγέλιο» από τις Εκδόσεις των Φίλων αποτελεί μια τέτοια λύση. Οι έντονες φιλοσοφικές και υπαρξιακές ανησυχίες των στίχων –μια αναζήτηση που ο ίδιος εκκίνησε με το προηγούμενο βιβλίο του, «Η Διάβολος», (Εκδόσεις των Φίλων 2011) και συνεχίζει εδώ– αλλά ταυτόχρονα και η κριτική που ασκεί στην σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα, αποτελούν τροφή για σκέψη κι αφορμή για περαιτέρω αναζήτηση.

Παρόλο που, σε σημεία, οι στίχοι του βιβλίου είναι ερμητικοί, το «Κατά Χρόνον Ευαγγέλιο» αποφεύγει τον σκόπελο του δυσνόητου και της υπέρ-ρομαντικής έκφρασης, μεταφέροντας ανησυχίες και υπαρξιακές αναζητήσεις μέσα σε καθημερινά αντικείμενα όπως ένα ρόδο, ένα ποτάμι, έναν δρόμο. Ο C. Baudelaire έγραψε κάποτε πως «το ωραίο αποτελείται από ένα στοιχείο αιώνιο, αμετάβλητο και από ένα στοιχείο περιστασιακό, η εποχή, η μόδα, η ηθική. Χωρίς το δεύτερο το πρώτο θα ήταν δύσπεπτο». Ο Στεργιόπουλος καταφέρνει να μεταφέρει αυτό το άχρονο, την ματαιότητα και το «γιατί» της ανθρώπινης ύπαρξης μέσα σε καθημερινά σύμβολα:

«Κινδυνεύουμε από δύο χρεοκοπίες,
την εγκράτεια και την περιφρόνηση.
Αντίδραση κάθε ανωτερότητας
ν’ αποκοπεί από τις ρίζες που προέρχεται.
Οι άνθρωποι θέλουν το ρόδο,
όχι την ακαθαρσία απ’ την οποία θρέφεται.»

Από το βιβλίο δεν λείπουν σύμβολα καθαρά ελληνικής προελεύσεως: «Ν’ αγαπάς με πάθος, μα να θυμάσαι: // Η Ελένη πάντα κατοικεί στην Τροία που δεν έπεσε.» γράφει ο συγγραφέας στο δεύτερο μέρος του «Εν Κινήσει». Στο ποίημα «Έλλην», μια σύνθεση τεσσάρων άτιτλων ποιημάτων με κοινό τίτλο, ασκεί κριτική στον σύγχρονο ελληνισμό. Παραθέτει αξίες που χάθηκαν έχοντας ως σύμβολο την ίδια την ρίζα της Ελλάδας:

«Στείρες ελιές κινούνται αγκυλωμένες.
Ανήμπορες να συστραφούν σε κότινο.
Κλαδιά αλύγιστα από την άρνηση.
[…]
Υιέ του Δευκαλίωνα, εισαγόμενος λωτός
ήταν ο καρπός που μας γέλασε.
Λερώνοντας μ’ ακροδάχτυλα την γεύση
πάνω στο φως, πάνω στις πέτρες.»

Στόχος σ’ αυτό το δύσβατο ταξίδι που λέγεται ζωή, είναι ν’ αναγνωρίσουμε τόσο το μεγαλείο της δικής μας ύπαρξης, όσο και το γεγονός πως δεν είμαστε παρά ένας κόκκος άμμου μες στο σύμπαν. Και, έχοντας αυτό κατά νου, να πράττουμε ανάλογα ως προς το πλησίον μας αλλά κι ως προς τον εαυτό μας. Αυτό ακριβώς επιτυγχάνει η συλλογή του Στεργιόπουλου: Να δώσει μιαν ώθηση στον αναγνώστη προς την προσωπική του Ιθάκη και ταυτόχρονα να του εφιστήσει την προσοχή καθώς, όπως γράφει κι ο ίδιος, «Παράδεισος και Κόλαση μοιράζονται την ίδια πύλη».

Το «Κατά Χρόνον Ευαγγέλιο» κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις των Φίλων και αποτελείται από 54 σελίδες ενώ η τιμή του είναι 7,50 ευρώ.
 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News