Πολυδιάστατος, ισορροπεί μουσικά μεταξύ μελαγχολίας και αισιοδοξίας. Ακούγεται σε υψηλά ντεσιμπέλ που υποδέχονται εκστατικά χιλιάδες ακροατών σε σπουδαία φεστιβάλ. Ακούγεται όμως κι ως υπόκρουση σε ήσυχες, προσωπικές στιγμές κεκλεισμένων των θυρών. Μία από τις πλέον ενδιαφέρουσες προσωπικότητες της σύγχρονης μουσικής βιομηχανίας, ο Γερμανός, Fritz Kalkbrenner, λίγες μέρες πριν φτάσει για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη για να παίξει στο φετινό επετειακό Reworks Festival, που κλείνει τα δέκα του χρόνια, μιλά αποκλειστικά στο protagon για την ηλεκτρονική μουσική, τη σιωπή και την απλότητα της ευτυχίας.

Πριν 20 χρόνια η ηλεκτρονική μουσική δεν ήταν απλά ένα είδος μουσικής αλλά ένα καλλιτεχνικό κίνημα, νέο, underground, προωθημένο. Μπορείς να ορίσεις τι αντιπροσωπεύει σήμερα;

Δεν είναι πια τόσο νέα, φρέσκια και underground. Για να είμαι ειλικρινής έχει διασπαστεί σε τόσα πολλά είδη που δεν μπορείς να δώσεις έναν ορισμό. Σημαίνει διαφορετικά πράγματα σε διαφορετικούς ανθρώπους. Υπάρχει για παράδειγμα η πιο εμπορική  πλευρά από τη μία και η πιο underground από την άλλη. Είναι πιο δύσκολο από ποτέ. Πρέπει κάποιος να βουτήξει βαθιά, να ψάξει και να δώσει τον δικό του ορισμό.

Ποια είναι η πιο ουσιαστική αλλαγή στην ηλεκτρονική μουσική σκηνή από την πρώτη στιγμή που ενεπλάκεις σε αυτή μέχρι σήμερα;

Το βήμα από το αναλογικό στο ψηφιακό στη διαδικασία της παραγωγής. Όλα έγιναν πιο εύκολα. Ωστόσο η μουσική μου είναι κυρίως επηρεασμένη από τον αναλογικό τρόπο με τον οποίο  πρωτοέμαθα να κάνω μουσική. Δηλαδή, παίρνω εκ των προτέρων αποφάσεις, ξέρω τι θέλω, είμαι ακριβής.

Σήμερα το κοινό της ηλεκτρονικής μουσικής είναι πιο ευρύ από ποτέ. Οι ακροατές πια είναι εκατομμύρια άνθρωποι διαφόρων ηλικιών με διαφορετικούς τρόπους ζωής και διαφορετικές κουλτούρες. Σε επηρεάζει αυτό;

Όχι ιδιαίτερα. Έχω τη δική συγκεκριμένη άποψη για το πώς πρέπει να είναι η club μουσική. Έχω πολλές επιρροές αλλά έρχονται κυρίως από το παρελθόν, από τη δεκαετία του ’60, του ’70 και του ’80. Αυτές τις επιρροές θέλω εγώ να μεταφράσω στη μουσική μου.

Μετά από ένα πολύωρο σετ σε ένα μεγάλο event, τι μουσική ακούς;

Δεν μπορώ να ακούσω μουσική μετά από ένα μεγάλο πάρτι.

Η σιωπή είναι εξίσου σημαντική με τη μουσική;

Με όλη αυτή την πίεση και την ένταση της μουσικής έτσι όπως την κάνω εγώ, η σιωπή είναι εξαιρετικά πολύτιμη αξία για μένα και θα παραμείνει έτσι. Να μην σου πω ότι θα γίνεται όλο πιο και πιο σημαντική στο εξής.

Ήσουν δημοσιογράφος για αρκετά χρόνια, έκανες κριτικές σε δίσκους. Άλλαξαν τα κριτήρια και η αυστηρότητα της κριτικής σου τώρα που πέρασες στην αντίπερα όχθη;

Είμαι πιο αυστηρός με τον εαυτό του. Καταφέρνω πια όσο δουλεύω μια παραγωγή να μην λειτουργώ ως δημοσιογράφος, να κάνω ένα βήμα πίσω. Μόνο όταν ολοκληρωθεί, κάνω την αυτοκριτική μου. Προσπαθώ να κρατώ αυτές τις δυο ιδιότητες μακριά, βρίσκω τον μπελά μου όταν τις μπερδέψω.

Τη στιγμή που «βρίσκεις τον εαυτό σου ζωντανό μέσα στην παλάμη ενός χεριού» όπως λέει ο λατρεμένος στίχος σου, αντί να νιώσεις μικρός, νιώθεις γεμάτος και τεράστιος. Τι χρειάζεται για να νιώσουμε τέτοια ευτυχία;

Αδύνατο να προβλέψεις πότε θα σου «σκάσει» μια τέτοια στιγμή ευτυχίας. Τα απλά πράγματα στην καθημερινή ζωή μπορούν να στην προκαλέσουν. Ένα καλό νέο, μια μικρή επιβράβευση, ένα συναίσθημα, η ανατολή του ήλιου στο μπαλκόνι σου. Τα πάντα μπορεί να σου φέρουν μια στιγμή ευτυχίας, όμως εξαρτάται από το πώς δέχεσαι τα ερεθίσματα.

Το διεθνές φεστιβάλ ηλεκτρονικής μουσικής Reworks Festival αρχίζει στη Θεσσαλονίκη στις 17 Σεπτεμβρίου και ολοκληρώνεται στις 21. Πληροφορίες για το πρόγραμμα, τους χώρους και τα εισιτήρια εδώ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News