Εδώ και 70 χρόνια η «Ποντικοπαγίδα» έχει μια μοναδική θέση στην ιστορία, ως το μακροβιότερο θεατρικό έργο στον κόσμο. Και τελικά, ενάντια στην επιθυμία της δημιουργού της Αγκάθα Κρίστι, πάει στο Μπρόντγουεϊ.

Οι παραγωγοί και ο εγγονός της Κρίστι, Μάθιου Πρίτσαρντ, συμφώνησαν να παρουσιάσουν το έργο στη Νέα Υόρκη, μετά την έκπληξη που τους προκάλεσε η δημοτικότητά του στο Λονδίνο μετά το lockdown και την άρση των περιορισμών εξ αιτίας της πανδημίας Covid, γράφει στους The Times ο Ντέιβιντ Σάντερσον.

Το έργο παίχτηκε για πρώτη φορά στο Γουέστ Εντ τον Νοέμβριο του 1952, με πρωταγωνιστή τον Ρίτσαρντ Ατένμπορο. Τότε η συγγραφέας και ο αρχικός παραγωγός αποφάσισαν ότι δεν θα πήγαινε στη Νέα Υόρκη, λέει στη βρετανική εφημερίδα ο Μάθιου Πρίτσαρντ προσθέτοντας ότι «οι λόγοι έχουν πλέον χαθεί εδώ και καιρό».

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη The Mousetrap London (@themousetraplondon)

Η  παραγωγή του St. Martin’s Theatre στο Γουέστ Εντ του Λονδίνου θα ανέβει και στο Μπρόντγουεϊ (St. Martin’s Theatre)

Η διάσημη συγγραφέας, που πέθανε το 1976 σε ηλικία 85 ετών, μεταβίβασε τα δικαιώματα στον εγγονό της ως δώρο για τα ένατα γενέθλιά του. Με τα χρήματα ο Πρίτσαρντ ίδρυσε αργότερα το φιλανθρωπικό καταπίστευμα Colwinston Trust, το οποίο υποστήριξε μερικούς από τους πιο διάσημους χώρους παραστάσεων στην Ουαλία.

Ο 79χρονος Μάθιου Πρίτσαρντ δήλωσε ακόμη ότι δεν έπαψε να τον εκπλήσσει η διαρκής επιτυχία του έργου στο Λονδίνο: «Η γιαγιά μου πίστευε ότι θα διαρκούσε έναν χρόνο, κατόπιν όλοι νόμιζαν ότι θα τελείωνε όταν έφυγε ο Ατένμπορο, αλλά δεν έγινε έτσι», λέει ο  Πρίτσαρντ, «Και μετά είχαμε το πρόσφατο παράδειγμα όταν τέλειωσε το λοκντάουν. Οι άνθρωποι σκέφτηκαν ότι μπορεί να ήταν δύσκολο να πείσουν το κοινό πως το έργοεξακολουθεί να είναι επίκαιρο», προσθέτει, και τονίζει «Ούτε καν. Εχει απογειωθεί με ανανεωμένο σθένος».

Ο Ανταμ Σπίγκελ, παραγωγός του έργου στο Λονδίνο και συμπαραγωγός του στη Νέα Υόρκη, λέει στους The Times πως κατά τη διάρκεια της πανδημίας τον είχε τρομοκρατήσει η ιδέα ότι  θα ήταν ο πρώτος παραγωγός που θα κατέβαζε την «Ποντικοπαγίδα». Αλλά ήταν  αποφασισμένος να χρησιμοποιήσει το έργο στο «συμβολικό άνοιγμα» του Γουέστ Εντ μετά το λόκνταουν. Πράγματι, τον Μάιο του περασμένου έτους η «Ποντικοπαγίδα» ήταν το «πρώτο έργο που άναψε το πράσινο φως» μετά την πανδημία.

Ο Σπίγκελ λέει ακόμη ότι η επανέναρξή του «ενίσχυσε την ταυτότητα του έργου ως σύμβολο του Γουέστ Εντ»· και ενώ πολλές παραγωγές αγωνιζόντουσαν να προσελκύσουν κοινό, τον Οκτώβριο η «Ποντικοπαγίδα» είχε την καλύτερη εβδομάδα της από ποτέ, με τα εισιτήρια  και των εννέα παραστάσεων της να έχουν εξαντληθεί. «Η “Ποντικοπαγίδα” δεν ήταν ποτέ τόσο δυνατή όσο αυτή τη στιγμή», λέει.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη The Mousetrap London (@themousetraplondon)

Η Αγκάθα Κρίστι άφησε 66 αστυνομικά μυθιστορήματα και 14 διηγήματα

Προσθέτει ότι η παράσταση του Μπρόντγουεϊ θα είναι αντίγραφο της παραγωγής του Λονδίνου με την ατμόσφαιρα της δεκαετίας του 1950 να διατηρείται. Ο βρετανός θεατρικός παραγωγός αποκάλυψε ακόμη ότι συνεχίζονται οι συζητήσεις σχετικά με το πού θα μπορούσε να ανέβει, υποσχέθηκε, ωστόσο, ότι θα είναι ένα «πρώτης τάξεως θέατρο του Μπρόντγουεϊ».

«Το κοινό μας έχει μια τεράστια ομάδα Αμερικανών», λέει στους The Times ο Σπίγκελ, «Υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία για τις πωλήσεις των βιβλίων της Αγκάθα Κρίστι στις ΗΠΑ και οι ταινίες του σερ Κένεθ Μπράνα [“Φόνος στο Οριαν Εξπρές” και “Θάνατος στον Νείλο”] πήγαν πολύ καλά. Σκέφτηκα απλά: ήρθε η ώρα», προσθέτει.

Το θρυλικό θεατρικό έργο μυστηρίου της Αγκάθα Κρίστι παραμένει το μακροβιότερο έργο στην ιστορία του παγκόσμιου θεάτρου καθώς παίζεται συνεχώς στην εμβληματική θεατρική γειτονιά του Λονδίνου  από την πρεμιέρα του στις 25 Νοεμβρίου 1952. Και φέτος γιορτάζει την 70η επέτειό του με μια έξτρα απογευματινή παράσταση, την 28.915η, που παίζεται στο Γουέστ Εντ.

Το κληροδότημα της Αγκάθα Κρίστι, το οποίο διοικείται από τον δισέγγονο της, Τζέιμς Πρίτσαρντ, έχει σημειώσει μεγάλη επιτυχία στην προβολή της λογοτεχνικής της αξίας -η Κρίστι άφησε 66 αστυνομικά μυθιστορήματα και 14 διηγήματα- ενάντια στους ισχυρισμούς ότι ήταν απλά μια «ευχάριστη» συγγραφέας. «Αν ήταν Ολλανδή ή Γαλλίδα, θα υπήρχαν αγάλματά της σε κάθε μεγάλη πόλη της χώρας της», λέει ο Σπίγκελ,«Εμείς κατά κάποιο τρόπο αποτυγχάνουμε ως έθνος να τιμήσουμε τις επιτυχίες μας. Θα έπρεπε να την τιμούμε με όλη μας τη δύναμη».

Θα διακινδύνευε άραγε μια παραγωγή στο Μπρόντγουεϊ, το άλλο μεγάλο θεατρικό κέντρο του κόσμου, να καταστρέψει την υστεροφημία της «Ποντικοπαγίδας» στο Λονδίνο; «Γιατί να μην κρατήσει άλλα 70 χρόνια στο Λονδίνο;» λέει ο Πρίτσαρντ, επισημαίνοντας ότι «είναι αναπόσπαστο κομμάτι του Γουέστ Εντ».

Βρετανικές επιτυχίες στις ΗΠΑ

Το κύμα των βρετανικών επιτυχιών στο Μπρόντγουεϊ ξεκίνησε το 1994 με την αναβίωση του έργου «Ο Επιθεωρητής έρχεται» («An Inspector Calls») του Τζον Μπόιντον Πρίστλεϊ από τον Στίβεν Ντάλντρι, που αναγνωρίστηκε τόσο από τους κριτικούς όσο και από το κοινό σημειώνοντας μεγάλη εμπορική επιτυχία.

(Δείτε το trailer του «Shining City» του Κόνορ ΜακΦέρσον)

Το 2006 τρεις από τις τέσσερις υποψηφιότητες για το καλύτερο θεατρικό έργο στα αμερικανικά βραβεία Tony είχαν κάνει πρεμιέρα στη Βρετανία. Ηταν τα: «The History Boys» του Άλαν Μπένετ, «The Lieutenant of Inishmore» του Μάρτιν Μακντόνα («Ο Ιρλανδός Υπολοχαγός» κυκλοφορεί στα Ελληνικά από τον Ηριδανό) και το «Shining City» του Κόνορ ΜακΦέρσον, που κέρδισε το βραβείο Tony.

Τα τελευταία πέντε χρόνια, είχαν τεράστια επιτυχία έργα -συχνά με αμερικανικό θέμα- που ανέβηκαν για πρώτη φορά στη Βρετανία. Σε αυτά περιλαμβάνονται το «Hadestown» από το Βασιλικό Εθνικό Θέατρο του Λονδίνου (τιμήθηκε με οκτώ βραβεία Tony μεταξύ άλλων και Καλύτερου Νιούζικα), το «The Inheritance», που πρωτοπαίχτηκε στο Young Vic του Λονδίνου, το «Harry Potter and the Cursed Child» («Ο Χάρι Πότερ και το καταραμένο παιδί», που παίζεται συνεχώς από το 2016 -και μεταξύ άλλων βραβείων κέρδισε το Tony καλύτερου θεατρικού έργου-, και το «Six», ποπ μιούζικαλ για τις συζύγους του Ερρίκου Η’, που βραβεύτηκε με Tony καλύτερης πρωτότυπης μουσικής.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News