Η μουσική και το τραγούδι είναι, αναμφίβολα, οι πιο προσιτές μορφές τέχνης. Με το τραγούδι, μάλιστα, ο ελληνικός λαός στο σύνολό του έχει ιδιαίτερους δεσμούς. Με αυτό ερωτεύεται, με αυτό γιορτάζει, με αυτό θρηνεί, με αυτό διασκεδάζει, με αυτό χορεύει, με αυτό θεραπεύεται (μουσικοθεραπεία) και δίχως αυτό θα άλλαζε άρδην η καθημερινότητά του. Μέσα από το τραγούδι, επίσης, ο Έλληνας έμαθε τους ποιητές του και με τον ίδιο τρόπο, μπορεί να μάθει κι άλλα πράγματα. Η ευκολία που απομνημονεύουμε τους στίχους των αγαπημένων μας τραγουδιών ως μαθησιακό εργαλείο, ενέπνευσε τη Μαρία Καριωτάκη, μια νέα δασκάλα, που μένει μόνιμα στο Ηράκλειο της Κρήτης, να φτιάξει έναν χαρακτήρα, την κυρία ΣιΝτοΡέ, που φιλοδοξεί (και κατορθώνει με βάση τα αποτελέσματα) να μάθει στους μικρούς μαθητές του δημοτικού ορθογραφία. Το βιβλίο-cd της Μαρίας Καριωτάκη με τίτλο «Η κυρία ΣιΝτοΡέ και η μουσική ορθογραφία», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ίτανος, είναι μια αξιόλογη δουλειά μιας δημιουργικής ομάδας (ανάμεσα στους συντελεστές και γνωστοί καταξιωμένοι ερμηνευτές, όπως ο Γιάννης Ζουγανέλης, ο Γιάννης Σαββιδάκης, η Μαρία Λούκα, κ.ά., που ερμηνεύουν τα τραγούδια του cd σε μουσική Δημήτρη Βασμαρή), με τη Μαρία επικεφαλής, που φιγουράρει στα καλύτερα παιδικά βιβλία της χρονιάς που πέρασε και μας καλεί να την ανακαλύψουμε. Ειδικά αν είστε γονιός που «παιδεύετε» και «παιδεύεστε» με την ορθογραφία των παιδιών σας, θα το βρείτε ιδιαιτέρως χρήσιμο. Όλα τα παραπάνω, στάθηκαν αφορμή για μια συζήτηση με τη Μαρία Καριωτάκη.

Ποια είναι κατά τη γνώμη σου τα «εφόδια» που χρειάζεται κάποιος προκειμένου να γράψει ένα παιδικό βιβλίο; Από το δικό σου «οπλοστάσιο», τι σε έχει βοηθήσει περισσότερο;

Ίσως μοιάζει απλό το να απευθύνεσαι σε παιδιά, αλλά δεν είναι καθόλου. Τα παιδιά ζουν σε έναν δικό τους κόσμο, αθωότητας, ονείρου, όπου όλα είναι δυνατά. Εμείς οι μεγάλοι, δυστυχώς, είμαστε πολύ μακριά από τον κόσμο των παιδιών αλλά για να δημιουργήσουμε κάτι γι’ αυτά θα πρέπει να αναζητήσουμε την παιδικότητα που υπάρχει μέσα μας. Η παιδικότητα, καθώς και ο σεβασμός προς τα παιδιά, είναι κάποια από τα απαραίτητα εφόδια για έναν συγγραφέα που απευθύνεται σε παιδιά. Ευτυχώς εγώ, ως δασκάλα, είμαι συνεχώς ανάμεσα σε παιδιά, κι αυτό είναι τύχη και ευλογία για μένα γιατί τα παιδιά με γεμίζουν φαντασία και κρατούν την παιδικότητά μου ζωντανή. Kι εγώ, με τη σειρά μου, προσπαθώ να τους το ανταποδίδω βάζοντας τη φαντασία μου να δουλέψει για εκείνα.

Συχνά, στις παρουσιάσεις παιδικών βιβλίων ή τραγουδιών, χρησιμοποιείται το κλισέ «για παιδιά όλων των ηλικιών» ή «παιδικά τραγούδια για μεγάλους» κ.λπ. Τελικά, είναι κλισέ αυτό; Είναι τρικ του marketing; Κι αν όχι, πώς μπορεί να βρει εφαρμογή; Υπάρχει συνταγή;

Δεν έχω ακούσει αυτήν την έκφραση, για να είμαι ειλικρινής. Αυτό που πιστεύω όμως πάνω σε αυτό το ζήτημα είναι ότι ένα έργο με ποιότητα έχει κάτι να πει σε κάθε άνθρωπο ανεξαρτήτως ηλικίας. Όσον αφορά τη μουσική, θεωρώ πως είναι υποχρέωσή μας να προσφέρουμε στα παιδιά ποιοτικά ακούσματα. Δεν δέχομαι τις εκπτώσεις στην ποιότητα ενός τραγουδιού με την αιτιολογία πως απευθύνεται σε παιδιά τα οποία δεν μπορούν να αντιληφθούν τη διαφορά. Για τον λόγο αυτό επέμεινα στο CD της κυρίας Σιντορέ να είναι όλα τα όργανα από ζωντανή ηχογράφηση κι όχι από έτοιμους ήχους (samplers). Τα παιδιά μπορεί να μην ξέρουν τη διαφορά αλλά αισθάνονται πότε ένα έργο έχει ψυχή και πότε είναι πρόχειρο. Τα απαραίτητα λοιπόν συστατικά της συνταγής κατ’ εμέ είναι η ποιότητα και η αλήθεια.

Πώς σου ήρθε η ιδέα αυτού του βιβλίου; Είχες η ίδια, σαν παιδί, δυσκολίες στην εκμάθηση της ορθογραφίας; Πόσο καιρό χρειάστηκε ολόκληρο το project (βιβλίο-cd) για να ολοκληρωθεί;

Γράφω στίχους από πολύ μικρή. Όταν έγινα δασκάλα, λοιπόν, ήταν φυσικό για εμένα να κάνω και τα μαθήματα τραγουδάκια. Τα παιδιά μου έδιναν ιδέες και ανατροφοδότηση σε αυτό. Ανάμεσα στα άλλα, είχαμε γράψει και πολλά τραγούδια για την ορθογραφία. Αυτά ήταν η μαγιά και η έμπνευση για το βιβλίο. Η διαδικασία δημιουργίας του βιβλίου και των τραγουδιών ξεκίνησε το 2010 και ολοκληρώθηκε το καλοκαίρι του 2014 με την έκδοση του βιβλίου, αλλά και με το ομώνυμο μιούζικαλ που παρουσιάσαμε με τη φιλαρμονική και την παιδική χορωδία του Δήμου Ηρακλείου. Όσο για την ορθογραφία, όντως με δυσκόλεψε και με ταλαιπώρησε ως παιδί, αυτός είναι και ο λόγος που ασχολούμαι τόσο πολύ με το θέμα αυτό και ελπίζω με το βιβλίο μου να γλυτώσω κάποια παιδιά από αυτήν την ταλαιπωρία!

Ποια ήταν η πιο ευτυχισμένη σου στιγμή σε όλο αυτό το «ταξίδι» του βιβλίου;

Η αλήθεια είναι ότι αυτό το ταξίδι μου έχει χαρίσει αξέχαστες στιγμές, μεγάλη χαρά και ικανοποίηση. Για παράδειγμα, την ώρα που ηχογραφούσε ο Γιάννης Ζουγανέλης και τον κοιτούσα μέσα από το τζάμι του στούντιο ένιωθα μεγάλη συγκίνηση. Τον παρατηρούσα και τον άκουγα θέλοντας να κρατήσω κάθε στιγμή στο μυαλό μου για πάντα. Γενικώς, έχω αρκετή επαφή με τα παιδιά, καθώς κάνω πολύ συχνά παρουσιάσεις και εκδηλώσεις για το βιβλίο και βλέπω στα μάτια τους πόσο αγαπούν την κυρία Σιντορέ. Όταν βλέπω αυτές τις φατσούλες νιώθω ευτυχία και ικανοποίηση γιατί την αγάπη που δίνω την παίρνω πίσω πολλαπλάσια!

Πόσο εύκολο ήταν να δεχτούν οι τραγουδιστές που συμμετέχουν να τραγουδήσουν τα τραγούδια σας;

Όλοι οι τραγουδιστές συμμετείχαν αφιλοκερδώς, παρόλα αυτά δέχτηκαν με χαρά να πάρουν μέρος στη δουλειά αυτή, πάνω απ’ όλα γιατί το είδαν σαν προσφορά προς τα παιδιά και επειδή τους άρεσε η ιδέα της μουσικής ορθογραφίας.

Και αυτά πώς γράφτηκαν; Πρώτα οι στίχοι κι έπειτα οι μουσικές ή το αντίθετο;

Τα τραγούδια γράφτηκαν μαζί με τους μαθητές μου στην τάξη. Αρχικά, τα συνοδεύαμε με ρυθμικά χτυπήματα στο τύμπανο ή παλαμάκια. Μετά από τρία χρόνια μελοποιήθηκαν από τον Δημήτρη Βασμαρή που τα ανέδειξε θεωρώ άψογα και από τότε δεν τα τραγουδάμε μόνο αλλά τα χορεύουμε κιόλας!

Πόσο εύκολο είναι για έναν δημιουργικό άνθρωπο σαν κι εσένα να κατοικεί μόνιμα σε μια επαρχιακή πόλη όπως το Ηράκλειο; Βρίσκεις θετικά και αρνητικά στην επιλογή αυτή της «αποκέντρωσης»;

Η αλήθεια είναι ότι σε μια μικρή πόλη υπάρχουν πολλοί περιορισμοί και λίγες ευκαιρίες για κάποιον που θέλει να εξελιχθεί και να κάνει το κάθε του βήμα λίγο πιο πάνω από το προηγούμενο. Από την άλλη, σε μια μικρή πόλη υπάρχει μεγάλη υποστήριξη από την τοπική κοινωνία και τους τοπικούς φορείς για τις αξιόλογες προσπάθειες. Εγώ είχα την τύχη να δεχτώ μεγάλη βοήθεια από τους ανθρώπους του Ηρακλείου. Αρχικά πιστεύω ότι με βοήθησαν διότι ήμουν νέα και πρωτοεμφανιζόμενη και πλέον συνεχίζουν να με στηρίζουν διότι με έχουν εμπιστευτεί και με πιστεύουν. Οπότε ένα είναι σίγουρο, ότι το Ηράκλειο αγαπά τη μουσική ορθογραφία και η πρόκληση πλέον είναι να κάνω κι άλλες πόλεις να τη γνωρίσουν και να την αγαπήσουν, έστω κι αν δεν ζω στην πρωτεύουσα!

Η σύγχρονη τάση σε καθετί δημιουργικό είναι το «with a little help from my friends». Ίσχυσε και στην περίπτωση της κυρίας ΣιΝτοΡέ αυτό;

Φυσικά και ίσχυσε. Είναι μια δουλειά στην οποία συμμετείχαν πάνω από 100 μουσικοί, τραγουδιστές, παιδιά και λοιποί συντελεστές. Όλοι αυτοί, είτε συμμετείχαν αφιλοκερδώς, είτε με συμβολική αμοιβή. Το έκαναν από εκτίμηση ή λόγω φιλικής σχέσης με εμάς. Όταν δεν υπάρχει περιθώριο κέρδους, είτε θα κάνεις έκπτωση στην ποιότητα, είτε θα ζητήσεις βοήθεια από φίλους. Και εγώ δεν ήθελα σε καμία περίπτωση να κάνω το πρώτο.

Ποια είναι τα (ανακοινώσιμα) μελλοντικά σου σχέδια;

Θα συνεχίσω σίγουρα την προώθηση της κυρίας Σιντορέ με παρουσιάσεις σε όλη την Ελλάδα, αλλά και με μια περιοδεία της παράστασής μας στην Κρήτη. Επιπλέον, ετοιμάζω το επόμενο βιβλίο μου που είναι μια ποιητική συλλογή βραβευμένη από τη «Γυναικεία λογοτεχνική συντροφιά». Δεν βιάζομαι, βέβαια, να το εκδώσω γιατί έχω επικεντρωθεί στην κυρία Σιντορέ και θέλω να συνεχίσω να διαδίδω μέσω αυτού του βιβλίου το ότι η μάθηση μπορεί να είναι και διασκέδαση, κάτι που είναι για μένα πολύ σημαντικό να το βιώσουν τα παιδιά.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News