Μπορεί κάποιος να σώσει τον εαυτό του; Για να τα καταφέρει η Φωτεινή Μπαξεβάνη, ως ηρωίδα της παράστασης, θα δώσει όνομα στη φανταστική φίλη που δημιουργεί, αυτό της δικής της Πηνελόπης Δέλτα. Η Πηνελόπη Δέλτα είναι η Αθηνά Μαξίμου και έρχεται ως δασκάλα και πραγματική δίκαιη φίλη να τη βοηθήσει να ορθοποδήσει. Η ιστορία της παράστασης έχει να κάνει με μια γυναίκα που ζει τα «ωραία» των καιρών μας. Έχει χάσει τα πάντα λόγω χρεών. Μια κωμικοτραγική ιστορία για το σήμερα, με ήρωες ανθρώπους που παραμιλούν πριν να σταματήσουν να μιλούν για πάντα. Μια ιστορία για φύλακες-αγγέλους που εμφανίζονται σαν φωνές στη ζωή ανθρώπων που ζουν με τη μοναξιά τους.

Μια ιστορία επινόησης ενός φανταστικού φίλου. Ή ίσως της συνειδητοποίησης ότι όλοι οι άνθρωποι κρύβουν μέσα τους τη δύναμη για να σώσουν τον ίδιο τους τον εαυτό. Η παράσταση θα κάνει πρεμιέρα την Τρίτη 5 Μαΐου, στο θέατρο Ιλίσια. Το έργο υπογράφει ο Γιάννης Σκαραγκάς και τη σκηνοθεσία η Λίνα Ζαρκαδούλα. Η μουσική είναι γραμμένη από τη Φωτεινή Μπαξεβάνη, ενώ υπάρχει και ένα τραγούδι σε στίχους του Γιάννη Σκαραγκά που ακούγεται στο τέλος της παράστασης και ερμηνεύεται, σε φιλική συμμετοχή, από τη Νατάσσα Μποφίλιου. Δείτε τι μας είπαν οι συντελεστές της παράστασης.

Ο χαρακτήρας σας είναι η Πηνελόπη Δέλτα. Ή είναι τυχαία η ονομασία;

Αθηνά Μαξίμου: Όχι, η ονομασία σίγουρα δεν είναι τυχαία. Και αυτό επειδή το κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας είναι η Πόπη (Φωτεινή Μπαξεβάνη), ένας άνθρωπος που έχει καταστραφεί οικονομικά, της έχουν πάρει το σπίτι, χρωστάει πάρα πολλά χρήματα και έτσι έχει κλειστεί στον εαυτό της. Έχει δέκα μήνες να βγει από το σπίτι. Ενώ λοιπόν προσπαθεί να ενώσει τα κομμάτια της, να συντονίσει τη ζωή της, επινοεί μια φανταστική φίλη η οποία είναι η Πηνελόπη Δέλτα. Αυτή η φωνή. Αλλά επί της ουσίας είναι ένα πρόσωπο. Η Πόπη απλά επινοεί αυτήν τη φωνή ως μία λογοτεχνική, ας πούμε, φιγούρα, που θα τη βοηθήσει να μάθει, να ξαναστήσει τη ζωή της, τη σκέψη της, τις αναμνήσεις της και γενικώς να βάλει σε μία τάξη όλη της τη ζωή. Οπότε δεν υποδύομαι την Πηνελόπη Δέλτα, αλλά όπως την έχει φανταστεί η Πόπη.

Οι φανταστικοί φίλοι μάς βοηθάνε ή μας βάζουν σε μπελάδες;

Α.Μ.: Νομίζω πως όλοι έχουμε εσωτερικές φωνές που ακούμε και πολλές φορές διαφωνούμε. Άλλες φορές συμφωνούμε. Άλλες φορές επιβεβαιώνονται και λες: «Χριστέ μου, γιατί δεν με άκουσα που είχα πει μέσα μου ότι δεν πρέπει να το κάνω αυτό;» ή το αντίθετο. Η εσωτερική φωνή ενός ανθρώπου είναι πολύ σημαντικό συστατικό στην πορεία του.

Η αγαπημένη σας σκηνή;

Α.Μ.: Έχω πολλές αγαπημένες σκηνές. Ξεχωρίζω έναν μονόλογο που μιλάει για τον ανεκπλήρωτο έρωτα. Αυτόν που υποτίθεται ότι είχε η Πηνελόπη Δέλτα με τον Ίωνα Δραγούμη. Είναι ένα σημείο που με «χτυπάει» βαθιά μέσα μου.

Χρειαζόμαστε φανταστικούς φίλους;

Φωτεινή Μπαξεβάνη: Αυτή η μεγάλη σχέση του εαυτού μας με τον φανταστικό φίλο, είναι κάτι που ξεκινάει σε όλους τους ανθρώπους, και θα πει ψέματα όποιος υποστηρίξει το αντίθετο, από την παιδική ηλικία. Όλοι το έχουμε ζήσει αυτό. Ακόμα και σε στιγμές παιδικής μοναξιάς, θα έλεγα. Οι φανταστικοί φίλοι για τα παιχνίδια μας. Αυτό νομίζω ότι κάπως καταγράφεται μέσα μας, και πολλές φορές τους χρησιμοποιούμε. Είναι ο άλλος μας εαυτός που λέει ή κάνει πράγματα που ίσως δεν τολμά ο εαυτός μας. Μου θυμίζει ώρες-ώρες τα καρτούν που από τη μία βγαίνει το διαβολάκι και από την άλλη το αγγελάκι και έχουν διαφορετικές απόψεις. Είναι η στιγμή που διχάζεται ο εαυτός σου και λέει «τώρα, τι κάνουμε;».

Στην προετοιμασία του ρόλου βάλατε και προσωπικές εμπειρίες, είτε από φίλους, είτε από…

Φ.Μ.: …όλη η ιστορία που διαπραγματεύεται το έργο, μια γυναίκα που έχασε το σπίτι της από κατάσχεση, από δάνεια και πιστωτικές, νομίζω ότι είναι κάτι που πια δεν υπάρχει ένας Έλληνας που μπορεί να μην είναι ο ίδιος, αλλά σίγουρα έχει κάποιον φίλο ή γνωστό που να το έχει περάσει. Και από αυτά που διαβάζουμε είναι το νούμερο 1 θέμα συζήτησης της εποχής μας. Αυτή η απελπισία που σε πιάνει όταν ξαφνικά χάνεις κάτι επειδή φέρθηκες με κάποια αφέλεια στα πράγματα. Και έζησες για κάποια χρόνια, μια ζωή που δεν είχες τη δυνατότητα να τη ζήσεις. Αυτό το γενικότερο ξόδεμα θα έλεγα.

Τι σημαίνει για την Πόπη, η Πηνελόπη Δέλτα;

Φ.Μ.: Η Πόπη, όπως σου είπα και πριν, όταν τα χάνει όλα και μένει μετέωρη, αποφασίζει να κλειστεί στο σπίτι που της παραχωρεί ο αδελφός της και να μη μιλάει σε άνθρωπο. Θέλει να γίνει αόρατη. Να μην την ενοχλεί κανείς. Κλείνεται σε τέσσερις τοίχους. Μετά από μια αποτυχημένη απόπειρα και το σοκ που ακολουθεί, θέλει να εξαφανιστεί από τον κόσμο και τα καταφέρνει. Μέσα σε αυτήν τη διαδικασία και όσο προσπαθεί να ορθοποδήσει και να ξαναβάλει μπροστά τη ζωή της, σε ένα παγκάκι βρίσκει ένα βιβλίο της Πηνελόπης Δέλτα. Μαθαίνει την ιστορία της και παθαίνει εμμονή μαζί της. Και στην ουσία την ονομάζει Πηνελόπη, επειδή είναι μια γυναίκα από μια άλλη εποχή, μια μεγάλη προσωπικότητα. Οπότε η Πόπη δίνει στη φωνή που της μιλάει (τον εαυτό που θέλει να τη βοηθήσει, να πάει μπροστά, να τα καταφέρει), το όνομα Πηνελόπη Δέλτα. Τη θαυμάζει και αυτή η σχέση είναι που τη βοηθάει να επανέλθει και να προχωρήσει στη ζωή της. Η όλη παράσταση θα μπορούσαμε να λέγαμε, αν υπήρχε αυτός ο όρος, είναι μια τρυφερή, μαύρη κωμωδία. Με ένα πολύ αισιόδοξο μήνυμα, τι πιο ωραίο από το να ξορκίζεις το κακό με κάποιες αστείες σκέψεις. Ο άλλος της εαυτός, η φωνή που ονόμασε Πηνελόπη Δέλτα, για να απαντήσω στην ερώτησή σου, είναι θα λέγαμε ο φύλακας άγγελός της. Η δασκάλα που τη βοηθάει να ξαναφτιάξει την ιστορία της. Να τη βοηθήσει να ξαναβγεί στον κόσμο.

Με αυστηρότητα ή χωρίς;

Φ.Μ.: Με όλα αυτά που μπορεί να περάσει μια δυνατή φιλία. Με τσακωμούς, με αγάπες, με αποχωρισμούς.

Γιατί Πηνελόπη Δέλτα;

Γιάννης Σκαραγκάς: Γιατί η ηρωίδα του έργου βλέπει στο πρόσωπό της το σύμβολο μιας απόγνωσης. Από μόνη της η ιστορική φυσιογνωμία της Πηνελόπης Δέλτα έχει συνδεθεί με την αυτοχειρία. Και συγχρόνως βλέπει στο πρόσωπό της μια ανεξέλεγκτη αγάπη προς τον κόσμο. Ένα πράγμα που, όπως λέει και μέσα στο έργο, κάποια στιγμή ομορφαίνει ο κόσμος αυτήν την αγάπη που έχεις και εσύ μένεις μόνος σου να το κοιτάς, αυτήν την ομορφιά.

Δεν είναι κάπως επικίνδυνο; Κάποιος που έχει φτάσει στα όριά του, όπως η Πόπη, να δημιουργεί έναν φανταστικό φίλο που καταλήγει σε αυτό που φοβάται; Την αυτοχειρία;

Γ.Σ.: Αυτή είναι και η μεγάλη διαφορά σε αυτήν την ιστορία. Ενώ ξεκινά όντως η σύνδεση με το φανταστικό πρόσωπο, αρχίζει από το τραγικό της τέλος. Η φανταστική φίλη που δημιουργεί είναι το «πρόσωπο» που μεταφέρει τον πραγματικό άνθρωπο ξανά στον κόσμο, ξανά στη ζωή. Και θα ήθελα να προσθέσω πως αυτή είναι μια ιστορία της κρίσης. Έχει να κάνει με έναν άνθρωπο που επειδή έχει χάσει τα πάντα (περιουσία, κοινωνικές σχέσεις) λόγω της κρίσης, απομονώνεται και χάνει τη σύνδεσή του με τον κόσμο. Μέσα από τις αφηγήσεις μας, τον τρόπο που λέμε τις ιστορίες μας, επινοούμε ξανά τον εαυτό μας, τη συνέχειά μας. Παρόλο που ξεκινάει ως μια ιστορία ελληνικής οικονομικής κρίσης, με το βάρος που έχει μια τέτοια ιστορία, όλο αυτό είναι μια αρχή, μια πίστη ότι μπορούμε να συνεχίσουμε και με τις απώλειές μας.

Πώς σκηνοθετεί κάποιος την απόγνωση;

Λίνα Ζαρκαδούλα: Με πολλές ασκήσεις, πολλούς αυτοσχεδιασμούς, πολλή αλήθεια, την οποία πρέπει να είναι έτοιμοι οι ηθοποιοί να την καταθέσουν, πάντα μέσα σε ένα κλίμα προστασίας και ασφάλειας ώστε να μπορέσουν να εκδηλωθούν. Δεν είναι εύκολο, είναι από τα δυσκολότερα πράγματα που υπάρχουν. Γιατί και στη ζωή μας δεν το δείχνουμε, παρά μόνο σε ελάχιστες περιπτώσεις και ανθρώπους. Και κάποιες φορές, κάποιοι δεν το δείχνουν καθόλου. Και αυτό έχει ένα κόστος.

Περισσότερες πληροφορίες

Η Εποχή του Κυνηγιού γράφτηκε από τον Γιάννη για τη Φωτεινή και την Αθηνά

Σκηνοθεσία: Λίνα Ζαρκαδούλα
Σκηνικά – Κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης
Μουσική: Φωτεινή Μπαξεβάνη
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Νίκη Σερέτη
Παίζουν: Φωτεινή Μπαξεβάνη (Πόπη), Αθηνά Μαξίμου (Πηνελόπη).
Ακούγεται η φωνή του Κωνσταντίνου Ζαμάνη.

Φωτογραφίες παράστασης: Γιάννης Βασταρδής

Video παράστασης: Όλγα Μπρούμα

Ενορχήστρωση: Φώτης Σιώτας

Επιμέλεια κομμώσεων: Δημήτρης Σιγανός

Δημιουργικό: Μαρία Παναγιωτονάκου (kissmyart.gr)

Υπεύθυνος media: Βασίλης Ζαρκαδούλας
Διεύθυνση παραγωγής: Αναστασία Καβαλλάρη

Οργάνωση παραγωγής: Σωτήρης Μίχας

Μια παραγωγή της αρτivities

Θέατρο Ιλίσια: Παπαδιαμαντοπούλου 4, Ιλίσια. Τηλ.: 210 7210045

*Ο Αίαντας Αρτεμάκης γεννήθηκε το 1982 και είναι δημοσιογράφος και «κομπιουτεράς». Πουλάει κομπιουτεράκια στην Ομόνοια, με προτίμηση στα γιαπωνέζικα. Του αρέσει να διαβάζει και να ονειρεύεται μια γερή δημοκρατία. Παντρεύτηκε το 1989 τον καλό του φίλο, Amstramd 1512. Δυστυχώς από τότε, έχει αλλάξει πολλούς αγαπημένους. Τώρα συζεί με έναν Z800 HP.

Προηγούμενα άρθρα του Αίαντα Αρτεμάκη       

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News