Στις φτωχογειτονιές της Νάπολης, ο ευκατάστατος έμπορος Ντομένικο Σοριάνο γνωρίζει σε μια εξόρμησή του σ’ έναν οίκο ανοχής τη νεαρή Φιλουμένα. Την ερωτεύεται, την παίρνει κοντά του και της εμπιστεύεται τη διαχείριση του σπιτιού και της επιχείρησής του. Η Φιλουμένα τον υπηρετεί με πίστη και αφοσίωση αλλά εκείνος δεν τη θεωρεί άξια να γίνει γυναίκα του. Ύστερα από είκοσι χρόνια συμβίωσης, ο Σοριάνο ετοιμάζεται να παντρευτεί μια πολύ νεότερή του γυναίκα. Η Φιλουμένα, που δεν αντέχει πια την αγνωμοσύνη και τις απιστίες του Σοριάνο, παριστάνει την ετοιμοθάνατη, κι έτσι τον πείθει να την παντρευτεί. Όταν όμως ο Σοριάνο καταλαβαίνει το κόλπο, καταφέρνει να ακυρώσει τον γάμο. Τότε η Φιλουμένα χρησιμοποιεί ένα ύστατο όπλο…

Στο διάσημο έργο του Εντουάρντο Ντε Φιλίππο «Φιλουμένα Μαρτουράνο» (ή Γάμος Αλά Ιταλικά), η Ελένη Ράντου δημιούργησε από την αρχή την ιστορία της Φιλουμένα, διατηρώντας την κοινωνική ματιά αλλά και το υποδόριο χιούμορ του πρωτοτύπου με σεβασμό. Δείτε τι μας είπε η ίδια.

Παραγωγός, συγγραφέας, ηθοποιός. Πώς καταφέρνετε να μην μπλέξετε τα θέλω του ηθοποιού, τα πρέπει του παραγωγού και την αυθεντικότητα του έργου του συγγραφέα που πρέπει να μεταφερθεί επί σκηνής;

Έχεις δίκιο. Είναι σχιζοφρενική εμπειρία η συγκέντρωση τόσο ετερόκλιτων δραστηριοτήτων! Ο μόνος τρόπος που ξέρω είναι να ξεκινώ από την προσήλωσή μου στο έργο. Από τον τρόπο που με αγγίζει. Δεν θέλω να προδίδω το πνεύμα του συγγραφέα. Τι νόημα έχει να διαλέγω έναν συγγραφέα για να τον ακυρώσω; Στο έργο και το συγγραφέα προσφέρω τον ηθοποιό και τον παραγωγό. Αυτός είναι ο τρόπος μου!

Πέρασαν 30 χρόνια από την τελευταία φορά που βρεθήκατε στο Εθνικό, αν δεν θυμάμαι λάθος. Πώς νιώθετε τώρα;

Νιώθω πιο ώριμη τώρα για να διαχειριστώ την εμπειρία. Έπειτα, κακά τα ψέματα, οι συνθήκες είναι καλύτερες τώρα απ' ό,τι τις είχα αφήσει πριν από τόσα χρόνια που είχα δηλώσει μάλιστα και παραίτηση.Τότε ήταν μια πολύ κλειστή κοινότητα που ό,τι καινούριο το έβλεπε με μεγάλη εχθρικότητα και μικροαστική προκατάληψη. Τώρα το κλίμα έχει αλλάξει. Ελπίζω να συνεχιστεί έτσι.

Η Φιλουμένα δεν κλαίει. Η Φιλουμένα σπαράζει αλλά δεν κλαίει. Πώς μεταφέρετε αυτό το συναίσθημα στο κοινό;

Από την πρώτη φράση της παράστασης υπάρχει ένα δάκρυ στην ηρωίδα που παλεύει να τρέξει αλλά δεν τα καταφέρνει. Αυτή ήταν η σκέψη μου στη προσέγγιση του ρόλου. Είναι μεγάλη άσκηση και πολύ ενδιαφέρων δρόμος. Γιατί παρακολουθείς την πορεία μιας ηρωίδας που παλεύει να γίνει Άνθρωπος. Όταν δεν μπορείς να κλάψεις δεν μπορείς να είσαι άνθρωπος.

Έχετε πει: «Νιώθω τη Φιλουμένα ως συγγενικό μου πρόσωπο σε μια πορεία ζωής κι όχι σε μια συγκεκριμένη στιγμή». Με ποια σημεία του έργου ταυτίζεστε;

Ταυτίζομαι… στα τελευταία λόγια που της λέει ο Ντουμή: «Έκανες μεγάλη διαδρομή», της λέει… «Έπεσες, χτύπησες, φοβήθηκες, αλλά ξανασηκώθηκες…». Κάπως έτσι είναι η ίδια η ζωή, και η δική μου και όλων των Ελλήνων. Ταυτίζομαι με τον αγώνα ζωής που κάνει η ηρωίδα. Ξέρω πολύ καλά πώς είναι να κάνεις έναν αγώνα αξιοπρέπειας.

Στη δική σας εκδοχή του έργου, τι αλλάξατε, τι κρατήσατε και πώς το συνδέσατε με την κοινωνία που ζούμε τώρα;

Πήρα σαν κεντρικό άξονα μια φράση της ηρωίδας: «Έκλεψα… για ένα όνομα. Για ένα όνομα τα έκανα όλα». Με συγκλόνισε αυτή η ομολογία της. Γιατί και σήμερα το «Είμαι» του καθενός μας έχει διαταραχθεί. Η ταυτότητά μας! Γι' αυτό και στη διασκευή η πρώτη λέξη του έργου, η πρώτη λέξη που ξεστομίζει η ηρωίδα είναι το: «Είμαι…. η Φιλουμένα Μαρτουράνο».

Θα ήθελα να μοιραστείτε μια στιγμή που σας έχει μείνει στη μνήμη. Αστεία, παράξενη, οτιδήποτε… 

Τα γέλια που κάναμε με τον Σταμάτη Φασουλή καθώς φεύγαμε απ' την πρόβα και μοιραζόμασταν τη διαδρομή προς τα σπίτια μας. Σοφές οδηγίες για τη ζωή περισσότερο παρά για τη δουλειά. Άλλωστε κι η δουλειά όταν γίνεται ζωή έχει ενδιαφέρον.

Περισσότερες πληροφορίες

Συντελεστές
Φιλουμένα Μαρτουράνο: Ελένη Ράντου
Ντομένικο Σοριάνο: Άλκις Κούρκουλος
Ροζαλία Σολιμέντο: Βίλμα Τσακίρη
Κυρία Σοριάνο – Ματρόνα Οίκου ανοχής: Ντίνα Αβαγιανού
Αλφρέντο Αμορόζο: Μελέτης Γεωργιάδης
Λουτσία: Μαρία Διακοπαναγιώτου
Ντιάνα: Μαρία Κωνσταντάκη
Γιατρός: Σταύρος Μερμήγκης
Πάτερ Ιερώνυμος: Θύμιος Κούκιος
Δικηγόρος Νοτσέλα: Γιάννης Στόλλας
Ουμπέρτο: Θοδωρής Φραντζέσκος
Ρικάρντο: Νικόλας Αγγελής
Μικέλε: Νικόλας Μακρής
Κορίτσια Οίκου Ανοχής-Ναπολιτάνες: Εύα Βάρσου, Νεκταρία Γιαννουδάκη, Λήδα Μανιατάκου, Αλεξάνδρα Ταβουλάρη
Πελάτες Οίκου Ανοχής-Ναπολιτάνοι: Νικόλας Αγγελής, Γιώργος Καρατζιώτης, Θύμιος Κούκιος, Σταύρος Μερμήγκης, Θοδωρής Φραντζέσκος
Πελάτες ζαχαροπλαστείου: Λήδα Μανιατάκου, Σταύρος Μερμήγκης
Υπάλληλοι ζαχαροπλαστείου: Γιώργος Καρατζιώτης, Γιάννης Στόλλας

Μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές
Διασκευή, απόδοση: Ελένη Ράντου
Σκηνοθεσία: Σταμάτης Φασουλής
Σκηνικά: Μανόλης Παντελιδάκης
Κοστούμια: Ντένυ Βαχλιώτη
Μουσική σύνθεση και επιμέλεια: Nalyssa Green
Επιμέλεια κίνησης: Αντιγόνη Γύρα
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Μουσική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου
Βοηθός σκηνοθέτη: Θεοδώρα Καπράλου
Βοηθός σκηνογράφου: Ελίνα Δράκου
Βοηθός ενδυματολόγου: Χριστίνα Τσουτσουλίγα

Εθνικό Θέατρο (Κεντρική Σκηνή)
Αγ. Κωνσταντίνου 22-24, Κέντρο
Τηλ.: 2105288170 (Κεντρική Σκηνή)

Παραστάσεις: Mέχρι 24/5/2015
Πληροφορίες: Απόγ.: Σάβ. 5.30 μ.μ., Κυρ. 7.30 μ.μ. Βραδ.: Τετ.-Σάβ. 8.30 μ.μ.
Τιμή : € 20, 18, 10. Κάθε Πέμ. € 13.

*Ο Αίαντας Αρτεμάκης γεννήθηκε το 1982 και είναι δημοσιογράφος και «κομπιουτεράς». Πουλάει κομπιουτεράκια στην Ομόνοια, με προτίμηση στα γιαπωνέζικα. Του αρέσει να διαβάζει και να ονειρεύεται μια γερή δημοκρατία. Παντρεύτηκε το 1989 τον καλό του φίλο, Amstramd 1512. Δυστυχώς από τότε, έχει αλλάξει πολλούς αγαπημένους. Τώρα συζεί με έναν Z800 HP. 

Προηγούμενα άρθρα του Αίαντα Αρτεμάκη 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News