«Οταν πηγαίνω εκκλησία -και πηγαίνω στην εκκλησία- αναλογίζομαι το μυστήριο. Με απασχολεί το “γιατί;”. Γιατί οι άνθρωποι είναι τέτοιοι; Γιατί συμβαίνουν άσχημα πράγματα σε καλούς ανθρώπους; Γιατί συμβαίνουν καλά πράγματα σε κακούς ανθρώπους; Το μυστήριο, νομίζω πως είναι η μεγαλειώδης θεωρία που στηρίζει την ανθρωπότητα».

Ενα πάθος του Τομ Χανκς είναι ο θεός. Ως παιδί ήταν ευαγγελικός και μελετούσε τη Βίβλο -η μητέρα του ήταν καθολική και ο πατέρας του μορμόνος. Λίγο προτού παντρευτεί τη δεύτερη σύζυγό του, ελληνικής καταγωγής Ρίτα (από Μαργαρίτα) Γουίλσον, βαφτίστηκε χριστιανός ορθόδοξος. Παρεμπιπτόντως, οι γονείς της Ρίτα κατάγονται από τη Βόρεια Ελλάδα (από τα πομακοχώρια ο πατέρας και από τη Βόρεια Ηπειρο η μητέρα). Το όνομα Γουίλσον το άλλαξαν στις ΗΠΑ.

Αλλο πάθος του είναι η τεχνολογία του Διαστήματος. «Πάντοτε με συνάρπαζε το Διάστημα», έχει δηλώσει. «Οταν ήμουν μικρός ήθελα να γίνω αστροναύτης. Εφτιαχνα πλαστικούς πυραύλους και παρακολουθούσα όλες τις ζωντανές αναμεταδόσεις από το Διάστημα τη δεκαετία του 1960».

Πρακτικά η αγάπη του Τομ Χανκς για καθετί διαστημικό, δεν εξαντλείται στη μεγάλη κινηματογραφική επιτυχία του «Apollo 13» (1995), που του χάρισε βραβεία, εκατομμύρια δολάρια και αναγνώριση.

Για το Διάστημα το 2014, έγραψε και ένα διήγημα με τίτλο «Alan Bean Plus Four» και το δημοσίευσε στο αμερικανικό περιοδικό New Yorker. Ο τίτλος παραπέμπει στον αστροναύτη του Apollo 12, Αλαν Μπιν. Το διήγημα δεν έλαβε καλές κριτικές. Οι αμερικανοί κριτικοί το χαρακτήρισαν «μέτριο». Τις δε ιδέες του Χανκς περί τεχνολογίας τις θεώρησαν «πολυφορεμένες».

Επιπλέον όμως ο Τομ Χανκς υποστηρίζει έμπρακτα και το διαστημικό πρόγραμμα της ΝΑSA. Είναι μέλος της αμερικανικής Εθνικής Διαστημικής Εταιρείας η οποία είναι μη κερδοσκοπική οργάνωση και στόχο έχει την ενημέρωση του κοινού περί θεμάτων που έχουν να κάνουν με το Διάστημα. Ο αμερικανικός Οργανισμός Διαστήματος το 2006 βράβευσε τον ηθοποιό για τη σημαντική συμβολή του στην ενημέρωση του κοινού σε σχέση με τα διαστημικά προγράμματα.

Τέλος, για να κλείνουμε με το Διάστημα, ένας αστεροειδής, ο 12818 Tomhanks ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του.

Πάθος όμως έχει ο αμερικανός ηθοποιός και για τις γραφομηχανές. Είναι μανιώδης συλλέκτης και γράφει σχεδόν καθημερινά σε γραφομηχανή. Μάλιστα το 2014 λάνσαρε και μία δωρεάν εφαρμογή για iOS, με την ονομασία «Xanx Writer» –  όταν γράφεις κάτι στο κινητό ή στο τάμπλετ σου, όποτε ακουμπάς το δάχτυλό σου σε κάποιο γράμμα, ακούγεται σαν να πατάς το πλήκτρο στη γραφομηχανή. Επίσης το 2014, ο Χανκς δήλωσε πως σκοπεύει να γράψει συλλογή διηγημάτων, εμπνεόμενος από τη συλλογή των γραφομηχανών του.

Πάθος του Τομ Χανκς είναι βέβαια κι η Ελλάδα. Συγκεκριμένα, οι διακοπές στην Αντίπαρο. Κάθε χρόνο καταφθάνει μαζί με την οικογένειά του με το ιδιωτικό αεροπλάνο του, ακολουθούμενος από κουστωδία σωματοτοφυλάκων. Καταλύει στο πετρόκτιστο 450 τ.μ. σπίτι του, καλεί φίλους, κάνει βόλτες στο νησί, κολυμπάει μέχρι την Πάρο που βρίσκεται απέναντι και χαλαρώνει. Δεν αντέχει τους παπαράτσι, εξ ου και το σπίτι φυλάσσεται περιμετρικά με τους σωματοφύλακες. Δεν αντέχει τις διαρροές στον Τύπο, εξ ου και δέσμευσε νομικά όλους όσοι ασχολήθηκαν με τον σχεδιασμό και την κατασκευή του σπιτιού να κρατήσουν το στόμα και τα αρχεία τους κλειστά.

Πάθος έχει ο Τομ Χανκς και με την πολιτική. Υποστηρίζει ενεργά το Κόμμα των Δημοκρατικών και στις προεδρικές εκλογές το 2008 ανέβασε ένα βίντεο στο MySpace, προς υποστήριξη του Μπαράκ Ομπάμα. Επίσης, είναι ο αφηγητής στο ντοκιμαντέρ που γυρίστηκε το 2012 με τίτλο «The Road we’ve Traveled». Θέμα της ταινίας είναι το έργο του Ομπάμα για τις ΗΠΑ και δημιουργήθηκε στο πλαίσιο της δεύτερης προεκλογικής εκστρατείας του αμερικανού προέδρου.

Στο ίδιο πλαίσιο πολιτικής και ακτιβισμού, ο Τομ Χανκς υποστηρίζει τους γάμους ατόμων του ίδιου φύλου, τις ενέργειες υπέρ της προστασίας του περιβάλλοντος και τα εναλλακτικά καύσιμα. Τα αυτοκίνητά του είναι όλα ηλεκτρικά.

Μα τι τύπος είναι αυτός; Τόσο πολιτικά ορθός; Τόσο τέλειος; Τόσο αξιαγάπητος;

Χμ… ο Τομ Χανκς είναι γνήσιος εκφραστής του σύγχρονου αμερικανικού ονείρου. Είναι η προσωποποίησή του – ελπίζει σ΄αυτό αλλά δεν έχει πρόβλημα και να το παρωδήσει στις ταινίες του.

Γεννήθηκε στην Καλιφόρνια το 1956 από μητέρα που εργαζόταν ως καθαρίστρια σε νοσοκομείο και πατέρα που δούλευε ως μάγειρας ελεύθερης απασχόλησης. Οι γονείς του χώρισαν όταν ο ίδιος ήταν 4 ετών. Πήγε να μείνει με τον πατέρα του. Μέχρι να κλείσει τα δέκα είχε αλλάξει δέκα φορές σπίτι.

«Στο σχολείο δεν ήμουν ιδιαίτερα δημοφιλής», έχει δηλώσει. «Ημουν σπασίκλας. Ημουν τρομακτικά και οδυνηρά ντροπαλός. Ταυτόχρονα όμως ήμουν και ο τύπος που θα έκανε πλάκα στο σινεμά – αυτός που θα έλεγε αστεία σε κάθε σκηνή της ταινίας. Πάντως ως παιδί δεν είχα μπλεξίματα. Ημουν πάντα καλοκάγαθος και υπεύθυνος».

Σπούδασε θέατρο στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια. «Τα μαθήματα θεάτρου ήταν καλύτερο μέρος για όποιον ήθελε να κάνει θόρυβο και να επιδειχθεί. Εγώ αντίθετα απολάμβανα να πηγαίνω σε παραστάσεις. Να βλέπω έργα. Πήγαινα συνήθως μόνος μου, έπαιρνα το εισιτήριο, καθόμουν στη θέση μου, διάβαζα το πρόγραμμα και μετά έμπαινα στο έργο ολοκληρωτικά. Αυτό το έκανα για μεγάλο χρονικό διάστημα – έβλεπα Μπρεχτ, Τενεσί Γουίλιαμς, Ιψεν… όλα αυτά».

Οσο ακόμα ήταν φοιτητής, ο Τομ Χανκς, άρχισε να εργάζεται ως παιδί για όλες τις δουλειές σε τοπικό θεατρικό φεστιβάλ. Λίγο φώτα, λίγο σκηνικά, λίγο παραγωγή. Παράλληλα έπαιζε και σε κάποια έργα. Μάλιστα το 1978 κέρδισε το Βραβείο Κριτικών του φεστιβάλ ως Καλύτερος Ηθοποιός για την ερμηνεία του στον ρόλο του Πρωτέα στο έργο «Οι δυο άρχοντες από τη Βερόνα», του Γουίλιαμ Σαίξπηρ.

Φυσικά όπως γνωρίζουμε οι περισσότεροι άνω των 35 σήμερα, ο Χανκς πήρε πολλά ακόμα βραβεία στη ζωή του, τόσο για το σινεμά όσο και για το θέατρο αλλά και για τις άλλες, πολιτικο-ακτιβιστικές δραστηριότητές του.

Αξιοσημείωτο πάντως είναι ότι είναι ο δεύτερος ηθοποιός στην ιστορία του κινηματογράφου μετά τον Σπένσερ Τρέισι ο οποίος κέρδισε δύο Οσκαρ Καλύτερης Ερμηνείας σε δύο συνεχόμενες χρονιές: το 1993 για το «Φιλαδέλφεια» και το 1994 για το «Forrest Gump».

O Τομ Χανκς σήμερα, στα 60 του, έχει συμπληρώσει περίπου 40 χρόνια στο σανίδι, στο πλατό, στην παραγωγή (αυτός έβαλε τα λεφτά για το «Γάμος αλά ελληνικά» της Νία Βαρντάλος), στα στούντιο, στα στούντιο ηχογράφησης (είναι η φωνή του Γούντι στα «Toy Story»). Εχει κάνει τα πάντα και με επιτυχία. Είναι ο τέταρτος πιο «επικερδής» ηθοποιός όλων των εποχών, στα box office – οι ταινίες του έχουν αποφέρει 4,3 δισ. στις ΗΠΑ και 8,5 δισ. παγκοσμίως. Εχει παίξει όλους τους ρόλους: του καλού, του κακού, του άρρωστου, του απατεώνα, του χαζού… και όλους τους έχει φέρει στα μέτρα του, σε όλους έχει δώσει στοιχεία της ανθρωπιάς του. Οταν τον βλέπεις να παίζει, πάντα τον συμπαθείς.

Η πιο πρόσφατη ταινία του, αυτή που παίζεται αυτές τις μέρες στους κινηματογράφους έχει τίτλο «Ενα ολόγραμμα για τον βασιλιά», είναι σκηνοθετημένη από τον Τομ Τίκβερ («Τρέξε Λόλα τρέξε», «The International», «Cloud Atlas») και βασίζεται στο εξαιρετικό ομώνυμο μυθιστόρημα του αμερικανού Ντέιβ Εγκερς. Το έργο πραγματεύεται την απόλυτη αποκαθήλωση του αμερικανικού ονείρου με τρόπο κωμικό και περιπετειώδη. Ο Τομ Χανκς επέλεξε να παίξει σε αυτή την ταινία και επειδή ενθουσιάστηκε με το μυθιστόρημα από το αγαπημένο παιδί της αμερικανικής λογοτεχνίας και επειδή ο Τομ Τίκβερ είναι ένας από τους σκηνοθέτες που εμπιστεύεται. Τον ρόλο πάλι τον φέρνει στα μέτρα του. «Θέλω να κάνω καινούργια πράγματα, να πειραματίζομαι όσο μπορώ, να μην επαναλαμβάνομαι», δήλωσε για την ξεκαρδιστική και ευαίσθητη ερμηνεία του. Στην ταινία ο ήρωας αποδομεί το αμερικανικό ιδεώδες και ο Τομ Χανκς, παρότι είναι ζωντανό παράδειγμα του αμερικανικού ονείρου, υποδύεται τον ρόλο με κέφι και χαρά.

Αυτήν τουλάχιστον την ερμηνεία τη διασκέδασε, παρότι κατακάηκε από τον ήλιο της ερήμου – η υπόθεση εκτυλίσσεται στη Σαουδική Αραβία. Η ερμηνεία του στο «Φιλαδέλφεια», όπου για τον ρόλο έχασε 30 κιλά, παρότι του χάρισε το πρώτο Οσκαρ, του άφησε κατάλοιπο και διαβήτη τύπου 2.

Η ταινία
«Ενα ολόγραμμα για τον βασιλιά»
Σκηνοθεσία: Τομ Τίκβερ
Πρωταγωνιστούν: Τομ Χανκς, Αλεξάντερ Μπλακ
Διαρκεί: 98’
Η ταινία προβάλλεται ήδη στους ελληνικούς κινηματογράφους

Το βιβλίο
«Ενα ολόγραμμα για τον βασιλιά»
Συγγραφέας: Ντέιβ Εγκερς
Μετάφραση: Ελένη Ηλιοπούλου
Εκδόσεις: Κέδρος
Σελ: 344
Τιμή: 14,90

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News