Η αυτοβιογραφία της Εμιλι Ραταϊκόφσκι «My Body» («Το σώμα μου») θυμίζει προσευχή, γράφει στην Telegraph η Τάνια Γκολντ, για να αναρωτηθεί αμέσως μετά αν το σώμα της ωραίας Εμιλι τής ανήκει πραγματικά ή μήπως είναι πλέον ένα συλλογικό αγαθό…

Η Εμιλι Ραταϊκόφσκι είναι μοντέλο, αν και η ίδια προτιμά τον όρο μανεκέν, ο οποίος παραπέμπει περισσότερο στις κούκλες στις βιτρίνες καταστημάτων, σαν να αποσυνδέεται στην πραγματικότητα από τον ρόλο της και την ομορφιά της. Τα κινήματα #MeToo και #TimesUp τής πρόσφεραν την ευκαιρία να γράψει για όλα όσα αισθάνεται με δομή και τόνο μυστικού ημερολογίου, πράγμα που κάνει το βιβλίο της «άγριο», δύσκολο, άβολο, φιλόδοξο, πλην όμως εμπνευσμένο, επίσης. Με τι μοιάζει το να είσαι όμορφη; Μήπως θέλουμε βλακωδώς να το βλέπουμε σαν ένα καλοπροαίρετο δώρο;

Στο πρώτο κεφάλαιο, η Ραταϊκόφσκι δίνει πληροφορίες για την ημέρα που έγινε διάσημη. Ηταν 21 ετών και χόρευε σχεδόν εντελώς γυμνή, όταν γύρισαν το βίντεο «Blurred Lines» («Θολές γραμμές»), το αμφιλεγόμενο τραγούδι του φρικτού Ρόμπιν Θικ, η μετάδοση του οποίου έχει απαγορευτεί σε 20 βρετανικά πανεπιστήμια για υποκίνηση σεξουαλικής επίθεσης. (Οι «θολές γραμμές» υπονοούν ότι δεν ζητείται ή δεν δίνεται συναίνεση, ωστόσο ο Θικ αρνείται αυτή την εξήγηση).

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Emily Ratajkowski (@emrata)

Η Εμιλι Ραταϊκόφσκι ποζάρει με το βιβλίο της

Το σκεπτικό της Ραταϊκόφσκι για τη γύμνια αναφέρεται αποκλειστικά στο ψυχικό τραύμα: «Γυμνώσου για να φαίνεται ότι κανείς άλλος δεν μπορεί να σε γδύσει. Μην κρύβεις τίποτα για να μην μπορεί κανείς άλλος να χρησιμοποιήσει τα μυστικά σου για να σε πληγώσει», γράφει. Χόρευε «όσο πιο γελοία» μπορούσε πλάι στον Θικ που φορούσε τα γελοία γυαλιά του. Ισως ήθελε να τον κοροϊδέψει, γράφει η Γκολντ, αλλά αν το έκανε πράγματι για αυτό τον λόγο, ο Θικ δεν το πρόσεξε. Η Ραταϊκόφσκι γράφει «κοίταζα αλλού όταν αισθάνθηκα την ψυχρότητα ενός άγνωστου χεριού να αγκαλιάζει το γυμνό στήθος μου». Και όταν γύρισε και τον κοίταξε, είδε ότι «χαμογελούσε με μια ανόητη γκριμάτσα». Και την έκανε διάσημη. Ηταν ένα πικρό δώρο.

Οταν ήταν παιδί η Εμιλι προσευχόταν για ομορφιά: «Ηθελα να είμαι η πιο όμορφη, το επαναλάμβανα συνεχώς στο μυαλό και στην καρδιά μου», γράφει. «Η ομορφιά ήταν για μένα ένας τρόπος να είμαι ξεχωριστή. Όταν ήμουν ξεχωριστή, ένιωθα ότι οι γονείς μου με αγαπούσαν περισσότερο». Στην ιστορία της, η ομορφιά είναι μια κληρονομιά, όπως το τραύμα ή ο πλούτος, που μεταδίδεται από μάνα σε κόρη: «Η μητέρα μου φαίνεται να κρατάει τον τρόπο με τον οποίο η ομορφιά μου επιβεβαιώνεται από τον κόσμο σαν καθρέφτης, που αντανακλά πίσω σε εκείνη, τη δική της αξία».

Αλλά δεν ακούγεται σαν αξία. Το πιο συγκλονιστικό κομμάτι της αφήγησής της είναι η σεξουαλική βία στη μυστική ζωή των κοριτσιών. Οι γονείς της, αγαπητοί μεν, αλλά «απόντες» –ένας σχολαστικός πατέρας και μια στοργική, αλλά φευγάτη μητέρα–, δεν μπόρεσαν να την προστατεύσουν από αυτό το σώμα και από τη βία που εμπνέει στους άνδρες. Η Εμιλι είναι μοναχοπαίδι και νιώθει μοναχική και ξεχωριστή: «Εζησα στην Αγρια Δύση, ένα μέρος όπου κάθε μέρα συνέβαιναν τρομερά, ανείπωτα πράγματα», γράφει.

(Δείτε το βίντεο του τραγουδιού του Ρόμπιν Θικ)

Οι σεξουαλικές σκηνές που περιγράφει είναι τρομακτικές. Στα 14 της βιάζεται από έναν άντρα, τον οποίο λυπάται: «Το σώμα μου ήταν ελαφρύ και εύθραυστο σαν κοχύλι καταδικασμένο να σπάσει». Μια τρομερή νύχτα, μεθυσμένη μαζί με άλλους, που την έβγαλαν από το αυτοκίνητο, εκείνος «ήρθε να με διεκδικήσει και (οι άλλοι) με θεωρούσαν δική του». Αργότερα η Εμιλι αναρωτήθηκε: «Ποιος με έμαθε να μην ουρλιάζω;». Και μετά, όταν εκείνος πέθανε από υπερβολική δόση ναρκωτικών, «έκλαψα γιατί ήμουν σίγουρη ότι είμαι κάποια που δεν αξίζει να είναι ασφαλής. Εκλαψα για την απώλεια μιας διαφορετικής ζωής, που ήταν γεμάτη εμπειρίες και ανθρώπους της επιλογής μου».

Είναι δικό της αυτό το πολύπλοκο δώρο; Αυτό είναι το κεντρικό νόημα του «My Body». Η Ραταϊκόφσκι επαναστατεί εναντίον του σώματος, μισεί τους γιατρούς, ακόμη και τους οδοντίατρους, αγαπάει, όμως, το κορεατικό σπα, όπου όλα τα σώματα είναι ίδια και αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο, αλλά και πάλι οι άνδρες προσπαθούν να της το κλέψουν. Ο πρώην φίλος της τής κλέβει ένα έργο που έφτιαξε ένας καλλιτέχνης από μια ανάρτησή της στο Instagram. Ανεβάζει τη λήψη ενός παπαράτσο, που της αρέσει γιατί το κεφάλι της κρύβεται από ένα φυτό, μήπως θα ήταν προτιμότερο να είναι φυτό; Ο φωτογράφος της κάνει μήνυση.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Emily Ratajkowski (@emrata)

Η Εμιλι Ραταϊκόφσκι ειδικεύεται στις σέξι πόζες

Γράφει με λεπτομέρειες για άγρια πάρτι, στα οποία περίμεναν να συμπεριφέρεται σαν πόρνη, και για φωτογραφίσεις όπου αναμενόταν να κάνει στριπτίζ μπροστά στον πελάτη. Και είναι προφανές ότι αυτοί οι άνδρες τη μισούν για την εξουσία που έχει πάνω τους. Η άποψή της ενισχύεται περαιτέρω από μια αηδιαστική συνάντηση με τον φωτογράφο Τζόναθαν Λέντερ. Πίνουν όλη τη νύχτα, της επιτίθεται. Μετά δημοσιεύει εκατοντάδες γυμνές και ημίγυμνες φωτογραφίες της, αν και η Ραταϊκόφσκι ισχυρίζεται ότι δεν υπέγραψε ποτέ για την κυκλοφορία τους. Ο εκδότης του Λέντερ αντεπιτίθεται υποστηρίζοντας «Είχαμε κάθε νόμιμο δικαίωμα να εκδώσουμε τα βιβλία μας», ενώ ο φωτογράφος ακούστηκε να λέει: «Ξέρετε για ποια μιλάμε, ε; Είναι το κορίτσι που είχε εμφανιστεί γυμνό στο περιοδικό Treats! Και τριγυρνούσε επίσης γυμνό στο βίντεο του Ρόμπιν Θικ εκείνη την εποχή. Θέλετε να πιστέψει κανείς πραγματικά ότι ήταν θύμα;».

«Κράτησε εκείνη την Εμιλι στα συρτάρια του παλιόσπιτού του», γράφει η Ραταϊκόφσκι, «περιμένοντας να την εκπορνεύσει. Ηταν τοξικό να βλέπω τι είχε κάνει με το κομμάτι που μου είχε κλέψει».

Η πρόζα της είναι άνιση. Η αδιαφορία της για θέματα όπως η πολιτική, για παράδειγμα, είναι ολοφάνερη. Αλλά το βλέμμα της στον εαυτό της είναι υπέροχο, γράφει στην Telegraph η Τάνια Γκολντ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News