Στη συναυλία της Ελευθερίας Αρβανιτάκη, στην κεντρική αίθουσα του Carnegie Hall, τη νύχτα του Σαββάτου συνέβησαν πολλά. Υπάρχει μια ιστορία εδώ, που αξίζει να γραφτεί για τους φίλους και αναγνώστες μας. άλλωστε το επιβάλλει και η περίσταση, αφού το protagon ήταν το μοναδικό ελληνικό Μέσον που οργάνωσε κανονική αποστολή για τη δημοσιογραφική κάλυψη αυτής της σημαντικής στιγμής για την ελληνική μουσική σε διεθνές επίπεδο.
Δυστυχώς, φτιάχνω βαλίτσα και δεν προλαβαίνω να γράψω όσα θέλω. Περιμένω να ετοιμαστούν και οι καλές φωτογραφίες του συνεργάτη μας στη Νέα Υόρκη, αλλά σας απαντώ πρόχειρα στην ερώτηση «πώς τα πήγε η Ελευθερία». Κατάφερε να δαμάσει την αίθουσα που έχει προλάβει τη Μαρία Κάλλας στο απόγειο της δόξας της, τους Μπιτλς στην ιστορική τους πρώτη εμφάνιση στις ΗΠΑ, τον Αρτούρο Τοσκανίνι σε εποχές ανεπανάληπτης δεξιοτεχνίας;
Την απάντηση θα τη βρείτε σ' αυτή τη φωτογραφία: Έχουμε μπει -τι μπει, δηλαδή, μπουκάρει- στο καμαρίνι της κυρίας Αρβανιτάκη, Χώρος άβατος, ρεζερβέ για τους μεγάλους μαέστρους και τις ντίβες (με την καλή έννοια) της κλασσικής και σύγχρονης εποχής. Με κορδόνι, σωματοφύλακες, συνοδούς με λιβρέες και επιθεωρητές του πρωτοκόλλου. Όχι φωτογράφος δεν περνάει, όχι δημοσιογράφος, ούτε ψύλλος στον κόρφο του μαέστρου να πετάξει, θα τον ψεκάσουν. Ελευθερία ή θάνατος είπαμε εμείς. Και μπουκάραμε.
Πώς τα πήγε το κορίτσι μας;
Μαζευτήκαμε, παρατύπως μέσα ο Γιάνης Βαρουφάκης, που κουβαλήθηκε με τη Δανάη Στράτου κακήν κακώς από το Τέξας για να ζήσει τη σπάνια αυτή στιγμή. Ο Μάριος Φραγκούλης, αυτό το νεαρόν ιερόν τέρας, σφιχταγκάλιασε την Ελευθερία και δεν την άφηνε να του φύγει από τα χέρια, περήφανος για εκείνη, όπως μόνο ένας πολύ ταλαντούχος άνθρωπος μπορεί να νιώσει για την επιτυχία ενός επίσης ταλαντούχου συναδέλφου. Μισοκρύβεται πίσω από την αφεντομουτσουνάρα μου, ο Γιώργος Περρής, ο πιτσιρίκος-φαινόμενο ο προσφάτως ξεπούλησε το Λίνκολν Σέντερ, ουρανοκατέβατος, με λαμπρή καριέρα μπροστά του. Ο Παντελής Μάρκου, βιομηχανικός ψυχολόγος, που βιάζεται να ολοκληρώσει το διδακτορικό του, ενώ παραλλήλως ήδη διαπρέπει επαγγελματικά στον ανταγωνιστικό χώρο της εξειδίκευσής του. Και βεβαίως η Ηλιοστάλακτη Βαβούλη, η ενδυματολόγος που γενικά φροντίζει την εμφάνιση της κυρίας Αρβανιτάκη, για το ένα και μοναδικό φόρεμα του ρεσιτάλ (Λουκία) περί του οποίου απεφάνθη ξερά η βετεράνος συντάκτρια μόδας της αμερικανικής Vogue – ναι, αυτή, με τον διάολο και την Πράντα. «Μου αρέσει το φόρεμα» μουρμούρισε.
Ναι, αλλά πώς τα πήγε η Ελευθερία;
Θα σας γράψω μεθαύριο. Με πολλές φωτό. Αλλά αν θέλετε να πιάσετε το υπονοούμενο, δείτε εδώ μια κοπελιά, που την έχει χωθεί στην παρέα. Εδώ, στο άδυτο του πιο ιστορικού χώρου σοβαρής μουσικής πέρα από τον Ατλαντικό. Έχει μόλις δώσει την πρώτη της συναυλία στο Carnegie Hall. Mου κάνει εντύπωση, συνήθως η κοπέλα αυτή είναι μετρημένη, πάντα σε μια άκρη, λιγομίλητη, διακριτική μετά τη δουλειά. Τι της ήρθε και χώθηκε στη φωτό; Στη δική μας ζαβολιά; Ποια είναι;
Τη λένε Ελευθερία Αρβανιτάκη. Κι αν κρίνουμε από τη γλώσσα των σωμάτων (και των δαχτύλων), μετά τη λήξη της συναυλίας, θα συμφωνήσετε ότι πήγε, επιεικώς, πολύ καλά.
Περιμένετε δυο μέρες, έχει κι άλλα… Τα καλύτερα.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News