Η ελληνική κοινωνία είναι πράγματι άκρως εκδηλωτική, η κουβέντα, η επικοινωνία, είναι βασικό συστατικό της ελληνικής ζωής. Αλλά, αυτό που ζούμε τώρα, και αυτό που αναμεταδίδεται μέσω ΜΜΕ και μέσω των κοινωνικών δικτύων στους πολίτες εντός Ελλάδος αλλά και στο εξωτερικό, έχει στοιχεία επικοινωνιακού παραληρήματος.
Με «αρχιερέα» τον ΥΠΟΙΚ, η κυβέρνηση δίνει ένα σουρεαλιστικό επικοινωνιακό ρεσιτάλ!
Είχα γράψει πριν από τρεις εβδομάδες σε σχετικό άρθρο μου στο Protagon (Η θεωρία παιγνίων στην πράξη), ότι ο πιο αδύναμος παίκτης μπορεί να αυξήσει τη διαπραγματευτική του ισχύ κάνοντάς τον τρελό ή δημιουργώντας ερωτηματικά στους αντιπάλους, αν είναι ή αν δεν είναι τρελός. Αλλά τώρα η φάση αυτή τελείωσε, με μια σχετική επιτυχία για την κυβέρνηση. Δεν ενδείκνυται κατά τη γνώμη μου να συνεχιστεί η εντύπωση, ότι στην Ελλάδα είναι παρά πολλοί μέσα στην κυβέρνηση, οι παλαβοί και οι ασυνάρτητοι. Το σημερινό (26.2.15) σχόλιο του κυρίου Σόιμπλε, ότι έχει μείνει άναυδος από αυτά που άκουσε να αναφέρονται από τον κύριο Βαρουφάκη σε συνέντευξή του προς Έλληνες δημοσιογράφους (ότι ουδόλως θα εφαρμοστεί λιτότητα και ότι το θέμα του κουρέματος του χρέους δεν έχει τελειώσει καθόλου) μιλάει από μόνο του.
Με αλληλοαναιρούμενες δηλώσεις, που είναι σχεδόν αδύνατο να μαζευτούν από τον καθ’ ύλη υπουργό συντονιστή Αλέκο Φλαμπουράρη, του κυβερνητικού έργου, με ενστάσεις και διαμαρτυρίες, ανώνυμων και επωνύμων που εντάσσονται στο πλαίσιο της δημοκρατικής, πολυφωνικής έκφρασης των στελεχών, επικρατεί… αλαλούμ.
Η όποια αξιοπιστία και ο ενθουσιασμός της εκλογικής επιτυχίας βουλιάζει σε μια θορυβώδη πολυφωνία που δημιουργεί αναξιοπιστία στο κυβερνητικό σχήμα και ανασφάλεια στον κόσμο.
Καθημερινώς πια συντελούνται απανωτά φάουλ κατά της στοιχειώδους αρχής της απαιτούμενης προσεκτικής επικοινωνίας εν μέσω κρίσης. Διότι αυτό τουλάχιστον δεν αμφισβητείται από κανέναν: Ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε σοβαρότατη κρίση, μέρος της οποίας κληρονόμησε βεβαίως η νέα κυβέρνηση από την απελθούσα, η οποία – έχοντας χάσει τον βηματισμό της- δεν κρύβει ούτε την αμηχανία της αλλά ούτε τη χαιρεκακία της.
Δυο συστατικά της νέας κυβέρνησης πρέπει κατά τη γνώμη μου να εδραιωθούν άμεσα:
1. Να ασχοληθούν οι υπουργοί και οι Γενικοί Γραμματείς αποκλειστικά και εντατικά με τα χαρτοφυλάκιά τους και να σταματήσουν τις επιδρομές στα κανάλια.
2. Να δοθεί από τον πρωθυπουργό η εντολή της επικοινωνίας σε ελάχιστα στελέχη με συγκεκριμένες αρμοδιότητες και με ταυτόχρονη απαγόρευση δηλώσεων προς όλους τους άλλους.
Η κρίση πρέπει να αντιμετωπισθεί από την παρούσα κυβέρνηση. Θα μπορέσει;
Όταν ψάχνουμε για κρυμμένους θησαυρούς, κατά τον ΥΠΟΙΚ, ας θυμηθούμε το ρητό:
Η σιωπή είναι χρυσός. Ή κάπως πιο λαϊκά: Κάντε τουμπεκί!
ΥΓ: Επειδή ακούγεται πολύ, εδώ και δύο ημέρες, ο όρος «Δημιουργική Ασάφεια» από τον ΥΠΟΙΚ, να τον εντάξω και αυτόν στη Θεωρία των Παιγνίων, διότι εκεί χρησιμοποιείται. Η ασάφεια συνάδει άριστα με την επιχείρηση ισχυροποίησης της διαπραγματευτικής θέσης του παίχτη που μειονεκτεί. Αυτό, βεβαίως, σημαίνει πως ο κ. Βαρουφάκης έχει περάσει ήδη στις επόμενες φάσεις της διαπραγμάτευσης που θα μας πάει στον Ιούνιο, Ιούλιο και κινείται με συγκεκριμένο πρόγραμμα. Η θετική έκβαση της ψηφοφορίας στο γερμανικό κοινοβούλιο για το ελληνικό ζήτημα, παρόλο τον πόλεμο της εφημερίδας Bild ενάντια στις ελληνικές θέσεις, δικαιώνει τον ΥΠΟΙΚ. Επομένως, η όποια… παραίτησή του ή απομάκρυνσή του από τον υπουργικό θώκο, θα εξασθενούσε σημαντικά και απότομα τη διαπραγματευτική δύναμη της ασθενούς Ελλάδας.
Την αντιμετώπιση των συσσωρευθέντων προβλημάτων στα χαρτοφυλάκια του υπουργείου Οικονομικών, πρέπει να τη χειρισθούν οι αναπληρωτές υπουργοί και οι Γενικοί Γραμματείς.
Η συνέχιση της διαπραγμάτευσης δεν αφήνει άλλα χρονικά περιθώρια στον κ. Βαρουφάκη, πρέπει να ασχολείται αποκλειστικά με τις διάφορες πτυχές και παραμέτρους της τους επόμενους μήνες.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News