Ο Μπωντλαίρ  έλεγε ότι ο μοναδικός λυρισμός που έχει ο κοινός άνθρωπος είναι η σεξουαλικότητά του. Λογικό. Η libido είναι πάντα μια ορμέμφυτη δύναμη, ικανή να δημιουργήσει, να πλάσει φαντασιώσεις και να δεχτεί μηνύματα που τη διεγείρουν.

Και για την περίπτωσή μας, γίνεται πολιτική με το σεξ; Πολλοί θα προτιμούσαν να γίνεται  αποκλειστικά με το σεξ! Θα λειτουργούσε ως απόλυτο υποκατάστατο του θυμικού που συμπαθεί ή αντιπαθεί περσόνες. Ίσως τότε, να ήθελε απλά να φαντασιωθεί μαζί τους ή να τις απορρίψει. Δείτε ότι σ΄αυτές τις εκλογές, η ΝΔ παρουσιάζεται πρωτοπόρος στο σεξ απίλ των υποψηφίων της. Αν μελετήσει κανείς τα ψηφοδέλτια πανελλαδικά, θα βρει τα καλύτερα δείγματα «αντιπροσωπευτικότητας» της επιθυμητής Ελληνίδας από όλα τα υπόλοιπα κόμματα.

Ο Μπωντλαίρ ήταν ασφαλώς εύστοχος. Ο μέσος άνθρωπος ενσαρκώνει στην επικοινωνία του τον ρόλο του «λαϊκού ποιητή» μέσα από τη σεξουαλικότητα. Στις διαφημίσεις, στην ποδοσφαιρική ορολογία, στα ανέκδοτα, στα υπονοούμενα, στο χιούμορ του και γενικότερα στη ρητορική του. Τώρα πλέον και στην πολιτική. Είτε με την επίμονη τακτική των υποψηφίων να παρουσιαστούν ως βόμβες ερωτισμού (πολλές αφίσες υποψηφίων δεν ξεχωρίζουν από τραγουδιάρες μπουζουκλερί…) είτε με τη έντεχνη λεκτική «θυμοσοφία» των πολιτικών λόγων.

Άρα, λοιπόν, ο Αλέξης ήξερε καλά τι έλεγε στη Ρόδο. Κι αν το επαναλάβει και κάποιος άλλος σε επόμενη συγκέντρωση, δεν αργεί να γίνει συνήθεια μέχρι την Κυριακή των εκλογών. Κάνει θα πεις, η «αριστερά» να υπόσχεται «πήδημα» με «την ώθηση του λαού»; Θα το έλεγε ποτέ αυτό ο Ηλιού, ο Κύρκος ή, έστω, ο Φλωράκης δημόσια; Όχι, γιατί και ο κόσμος της αριστεράς δεν ήταν αυτός που είναι σήμερα. Ο Αλέξης είναι δημιούργημα του «λαού» του και ικανοποιεί διαθέσεις, ένστικτα και λανθάνοντα  πάθη. Ο κοινός άνθρωπος της δεξιάς θα ψηφίσει Νόνη Δούνια και ο κοινός της αριστεράς, εξαιτίας της αδυναμίας του ΣΥΡΙΖΑ να διαθέσει κάτι ανάλογο, θα ψηφίσει την υπόσχεση της φαντασίωσής του. Ο δεύτερος κερδίζει την ουσία, επειδή απελευθερώνει, βοηθούντος του Τσίπρα, τον προσωπικό «λυρισμό» του.

Δώστε λοιπόν κι άλλο σεξ στον λαό. Σε ψηφοδέλτια, σε ρητορικές, σε πίστες και βουλευτικά έδρανα. Εμπνεύστε τον να αποδεχτεί εξουσίες. Να τις αποκαλύψει μέσα από τον εαυτό του. Να συμπράξει συνένοχα, στην «πιο ωραία πονηριά του διαβόλου που προσπαθεί να μας πείσει πως δεν υπάρχει»…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News