(Το κείμενο που ακολουθεί είναι προϊόν ρεπορτάζ και απανωτών συζητήσεων μου με κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Πρόκειται για σύνθεση πληροφοριών και απόψεων που συνέλεξα μέσα στο τελευταίο τρίμηνο. Τα εισαγωγικά και ο πρώτος πληθυντικός δεν υποδηλώνουν την ύπαρξη ενός προσώπου που τα λέει -μου τα είπαν κάμποσοι και με διαφορετικά λόγια- αλλά ξεκαθαρίζουν ότι η ορολογία και οι χαρακτηρισμοί ανήκουν στα στελέχη με τα οποία συζήτησα. Πιστεύω ότι το κείμενο αποδίδει έντιμα και στον μέγιστο βαθμό τη σκέψη, τη βούληση και τον βασικό σχεδιασμό τους) 

Στα ηγετικά κλιμάκια του ΣΥΡΙΖΑ που επεξεργάζονται τα σενάρια της «επόμενης μέρας», έχει διαμορφωθεί μια βασική θεωρία:

«Με τους έξω, θα βρούμε τρόπο να τα καταφέρουμε. Με εξαντλητικές συνομιλίες, με παζάρια, με μπρος-πίσω, με κινητοποιήσεις στην Ελλάδα και αλλού, με επίκληση στοιχείων, με επιστημονική υποστήριξη, με ρήξεις, με συμβιβασμούς, με απειλές, με πειθώ, με συμμαχίες στην Ευρώπη… με την επιστράτευση, τέλος πάντων, κάθε δυνατότητας που θα διαθέτει μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, θα βρεθεί μια λύση. Άλλωστε, οι δανειστές είναι οπαδοί της real politic, στο τέλος της ημέρας θα φερθούν λογικά, δεν θα πυροβολήσουν τα πόδια τους.

Με τους μέσα είναι το πρόβλημα. Η εσωτερική διαπλοκή, το μιντιακό, εργολαβικό, πετρελαϊκό και τραπεζικό κατεστημένο, με την πελώρια οικονομική επιφάνεια και με τον έλεγχο της πληροφόρησης που διαθέτει, είναι αυτό που θα πολεμήσει λυσσαλέα μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Μ' αυτούς δεν υπάρχει κανένα περιθώριο συνεννόησης ή συμβιβασμού. Αν παγιδευτούμε στην αυταπάτη συνδιαλλαγής μαζί τους, θα πέσουμε ξεδοντιασμένοι απ' την κυβέρνηση πριν καταλάβουμε τι έχει συμβεί.

Το μέγα ερώτημα είναι πώς θα μπουν οι προτεραιότητες. Ποιο απ’ τα δυο προηγείται; Η διαπραγμάτευση ή η μάχη με τα έσω συμφέροντα; Κοιτάζοντας ψυχρά το ημερολόγιο, μοιάζει να επείγει δραματικά η διαπραγμάτευση με τους δανειστές. Τα χρονικά περιθώρια που κληρονομούμε από τον Σαμαρά σ’ αυτό το θέμα είναι ασφυκτικά. Άρα, ξεκινάμε αμέσως τη διαπραγμάτευση (για να μην προκύψει και κανένα πιστωτικό γεγονός) και αφού βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά αντιμετωπίζουμε τη διαπλοκή;

Όχι. Αυτό θα είναι τραγικό λάθος. Μ’ αυτούς σε πλήρη δραστηριοποίηση στο εσωτερικό της χώρας, κάθε διαπραγμάτευση με τους έξω είναι καταδικασμένη. Οι μέσα, αποτελούν την πέμπτη φάλαγγα των έξω. Δεν γίνεται να διαπραγματευόμαστε με το κεφάλι του τέρατος στο εξωτερικό, όταν τα πλοκάμια του θα κινούνται ανεξέλεγκτα μέσα στην Ελλάδα. Όσο θα λειτουργούν στα μετόπισθεν οι μηχανισμοί παραπληροφόρησης, εκφοβισμού και οικονομικής υπονόμευσης, το εσωτερικό μέτωπο δεν πρόκειται να στηρίξει τη διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με τους δανειστές. Με τη διαπλοκή σε πλήρη δράση, ο ζωτικός χρόνος της κυβέρνησης θα είναι ελάχιστος.

Άρα, αυτά τα δυο πρέπει να γίνουν παράλληλα και από την πρώτη μέρα. Την ίδια στιγμή που η πρώτη κυβερνητική αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ θα πετά για Βρυξέλλες, θα πρέπει ήδη να έχει ξεδιπλωθεί η ολομέτωπη επίθεση προς τα κέντρα της διαπλοκής. Το σύνθημα θα δοθεί με τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης. Τη δουλειά θα αναλάβουν ο ΣΔΟΕ, τα υπουργεία Οικονομικών και Εσωτερικών και τα υπουργεία που έχουν σχέση με τα ραδιοτηλεοπτικά. Θα δράσουν άμεσα με ανθρώπους εμπιστοσύνης, ενώ οι πρώτες ελεγκτικές επεμβάσεις και οι νομοθετικές πρωτοβουλίες θα είναι ήδη σχεδιασμένες. Επίσης, μια από τις πρώτες ενημερώσεις (διαπραγμάτευση;) προς τους δανειστές θα είναι και η αλλαγή των διοικήσεων των συστημικών τραπεζών. 

Οι τηλεοπτικοί σταθμοί που κάνουν το κυρίως παιχνίδι, πρέπει να αποκαλυφθούν αμέσως στη συνείδηση του ελληνικού λαού, καθότι δεν πρόκειται για καθαρούς δημοσιογραφικούς οργανισμούς, αλλά πρωτίστως για μηχανισμούς υποστήριξης των επιχειρηματικών συμφερόντων των ιδιοκτητών τους. Οι ιδιοκτησιακές σχέσεις θ’ αλλάξουν γρήγορα με καινούριο νομικό πλαίσιο και με νέα προκήρυξη των αδειών λειτουργίας από μηδενική βάση. Μέχρι να γίνει όμως αυτό και από την πρώτη μέρα, θα μπουν στο στόχαστρο οι δραστηριότητες των ιδιοκτητών τους. Θα υπάρξει πλήρης δημοσιοποίηση κάθε ελεγκτικής δράσης του κράτους. Έτσι, θα γίνει σαφές στον λαό ότι η καθημερινή κριτική των καναλιών προς την κυβέρνηση δεν είναι αποτέλεσμα δημοσιογραφικής οπτικής, αλλά συνολικός πόλεμος εναντίον της για να προφυλαχτούν οι ιδιοκτήτες τους και οι εξωτερικοί σύμμαχοι τους. Η δηλητηριώδης επιρροή των καναλιών θα ξεδοντιαστεί ακαριαία. Η Βαστίλη φυσικά της τηλεοπτικής διαπλοκής είναι ένα συγκεκριμένο κανάλι. Κι όταν γκρεμίζονται τα καθεστώτα, πέφτουν και οι Βαστίλες τους.

Η διπλή αυτή δράση, έξω και μέσα, θα βοηθήσει αποφασιστικά την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να κάνει τα πρώτα της βήματα δίχως να βρεθεί μπροστά σε συντονισμένη υπονόμευση. Ο πόλεμος με τα έσω συμφέροντα θα διατηρήσει ψηλά το ηθικό του λαού και για την έκβαση της διαπραγμάτευσης με τους έξω, η οποία πιθανότατα θα χρειαστεί χρόνο μέχρι να ξεκαθαρίσει. Παράλληλα, θα βοηθήσει να καταργηθούν οι μνημονιακοί νόμοι και να εφαρμοστεί το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης με προσεκτικό τρόπο, χωρίς η κυβέρνηση να αντιμετωπίζει μαξιμαλιστικές -δήθεν- διεκδικήσεις από την πρώτη στιγμή. Μετά όλα θα πάρουν τον δρόμο τους, αλλά αυτός είναι ο μόνος τρόπος να ακυρωθεί στην πράξη κάθε προσπάθεια για τη λεγόμενη αριστερή παρένθεση.»

Αυτός, χοντρικά, είναι ο οδικός χάρτης του ΣΥΡΙΖΑ στο εξαιρετικά κρίσιμο (όπως οι ίδιοι κρίνουν) αυτό πεδίο. Θεωρώ βασίμως ότι ο Αλέξης Τσίπρας τον έχει εγκρίνει. Πόσα απ’ όλα τούτα θα υλοποιηθούν μετά την 25η Ιανουαρίου, δεν μπορώ να το γνωρίζω. Το μέλλον θα δείξει.

Όσο για τους περιβόητους μέσα, αν και δεν διαθέτουν ενιαία άποψη, απαντούν περίπου ως ακολούθως: «Πρόκειται για παλαιοκομμουνιστικές αναλύσεις με οσμή Βορειοκορεάτικων φαντασιώσεων. Αυτά, δεν νοούνται όχι μέσα στο νομικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά ούτε καν σε απλή Δυτική Δημοκρατία». 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News