Υπάρχουνε κι αυτοί– κι είναι πολλοί– που δεν θέλουνε να ξεγελάσουν καμία Εφορία σου, ούτε ν’ αποκρύψουν κέρδη. Ψάχνουν απεγνωσμένα να εξοικονομήσουν ένα ποσό, να διασώσουν ένα απόθεμα για να μην τους πνίξει η θηλιά που τη σφίγγεις κάθε μέρα στον λαιμό τους. Ούτε κλέφτες είναι, ούτε κάνουν τη μεγάλη ζωή. Η δική σου αλλοπρόσαλλη πολιτική, η ατελέσφορη, τους εξωθεί στην ανεντιμότητα.

Κι όπως σ’ ένα σπίτι κρύβει κάποιος το μηνιάτικό του από τον τζογαδόρο ή τον πρεζάκια, έτσι προσπαθούν να γλιτώσουν απ’ τα νύχια σου πολλοί –πάρα πολλοί– νοικοκυραίοι. Για να μην ψοφήσουν στην ψάθα.

Γιατί, ενώ πληρώνουν ένα σωρό λεφτά για παροχές υποτίθεται των Δημόσιων Υπηρεσιών σου, αναγκάζονται να ξανά πληρώσουν για τις ίδιες παροχές σε Ιδιώτες. Κρατάς απ’ τις πετσοκομμένες τους συντάξεις και μισθούς για την Εκπαίδευση, και δίνουνε τα μαλλιοκέφαλά τους σε φροντιστήρια (αφού εσύ είσαι ανίκανη να φτιάξεις μια Δημόσια Παιδεία της προκοπής). Τους παρακρατάς τεράστια ποσά για την Υγεία, και πληρώνουν του κόσμου τα λεφτά σε φακελάκια και γιατρούς (γιατί είσαι ανήμπορη να ελέγξεις την κατάσταση). 

Απ’ το κομπόδεμα που προσπαθούν να κρύψουν απ’ τις Εφορίες σου, θα πληρώσουν τη ΔΕΗ και τ’ αλλεπάλληλα χαράτσια σου, τις δυσθεώρητες τιμές στα σούπερ-μάρκετ (που εσύ, σαν εξουσία, δεν μπορείς να συμμαζέψεις), τις ιδιωτικές ασφάλειες που τις χρυσοπληρώνουν γιατί η αστυνομία σου είναι ανύπαρκτη• και το χειρότερο, απ’ τα κρυμμένα συντηρούν, τρία χρόνια τώρα, μέλη άνεργα της οικογένειάς τους. Γιατί να σου τα δώσουν εσένα;

Άλλωστε, σε υποψιάζονται οι πάντες– και δικαίως– ότι από τους φόρους που μαζεύεις, θα βολέψεις τους δικούς σου, θα τα ξοδέψεις στις πελατειακές σου πρακτικές και θα εξυπηρετήσεις αθέμιτα προνόμια και κρατικές σπατάλες. (Αν δεν στα βγάζανε προχτές στη φόρα, θα χάριζες διπλές συντάξεις στο σινάφι σου, κι ο μέεεγας Αβραμόπουλος θα μας χαιρέταγε από το σκάφος της Πολεμικής Αεροπορίας). Χρόνια πριν, αλλά και τα τελευταία τέσσερα της κρίσης, έχεις αποδειχτεί ανάξια να κουμαντάρεις τα του οίκου σου.

Όχι, δεν σου έχουνε καμιά εμπιστοσύνη, γι’ αυτό και κρύβουν το γλίσχρο τους περίσσευμα. Αν το φανερώσουν, θα πέσεις πάνω τους σαν αρπακτικό. Δεν τολμάς να τα μαζέψεις απ’ τους επιτήδειους κι απομυζάς τους έντιμους. Γι’ αυτούς μιλώ– όχι τους κομπιναδόρους που ανέκαθεν συνομιλείς με άνεση στη γλώσσα τους– αλλά τους τίμιους. Αυτούς υπερασπίζομαι. Γιατί να σε εμπιστευτούν, λοιπόν;

Και είναι πολλοί αυτοί που δεν θα ήθελαν να αποκρύψουν τίποτα, αν ήσουν ικανή εσύ σαν εξουσία να εγγυηθείς μία ποιότητα ζωής, να τους εξασφαλίσεις μια Εκπαίδευση σωστή για τα παιδιά τους, ένα σύστημα υγείας• να κατοχυρώσεις την αξιοκρατία, να συγκροτήσεις ένα Κράτος ευνομίας και Δικαίου. Δεν θα είχανε αντίρρηση καμιά να σου τα δώσουν, αν ήξεραν ότι τα έδιναν σε φερέγγυους και αξιόπιστους πολιτικούς. Για να υπάρχει ένα όφελος ανταποδοτικό, στο σύνολο.

Και τώρα, τι έχει αλλάξει; Τίποτα. Όλα τα παλιά κουσούρια και τα χούγια σου τα κράτησες. (Δύο τρεις έντιμοι μονάχα στο πολιτικό προσωπικό, ένθεν κακείθεν, δεν φέρνουνε την Άνοιξη). Χωρίς σχεδιασμό και στόχο, εξακολουθείτε πεισματικά να αρνείσθε τις οποιεσδήποτε μεταρρυθμίσεις κι αλλαγές• αποφεύγετε οι πάντες την κατάργηση άχρηστων Υπηρεσιών και Οργανισμών. Τους διατηρείτε αλώβητους για να κρατάτε σε αναμονή (ερχόμενοι και απερχόμενοι) τους κομματικούς σας φίλους και πελάτες.

Δεν έχετε αλλάξει στο παραμικρό. Και τώρα, ετοιμάζεστε να την πέσετε ξανά –φαίνεται να πλησιάζει το κακό –σε μισθωτούς, συνταξιούχους: σ’ αυτούς που το παλεύουν, παρ' όλα αυτά, να διασώσουν τα τελευταία ίχνη της αξιοπρέπειάς τους.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News