Photo: 1512 Εκλογικό τμήμα Περιστερίου (Ιωάννα Μπλάτσου)

Πουρνό – πουρνό με την αυγούλα, χαρούμενη ξυπνώ, την ψήφο μου να δώσω για το Μνημονι-ό. Με τον αττικό ήλιο να λάμπει ειρωνικά πάνω από το παραζαλισμένο κεφάλι μου, είπα να ξορκίσω τη γκαντεμίλα των ημερών με ένα χαζοριμάρισμα. Ντύθηκα στα γνωστά, «ανένταχτα», γήινα χρώματα της γκαρνταρόμπας μου, έλεγξα ότι είχα μαζί μου την ταυτότητά μου με την όλο σοβαρότητα και πόζα φωτογραφία μου και ξεκίνησα για το εκλογικό μου καθήκον στο 5ο Εκλογικό διαμέρισμα Περιστερίου, στο 1512 Εκλογικό Τμήμα στο Λόφο Αξιωματικών.

Και λες και ο χρόνος έχει σταματήσει στα τέλη της δεκαετίας του ’80, όταν πρωτοάσκησα τα εκλογικά μου καθήκοντα: ένας Παπανδρέου είναι πάλι πρωθυπουργός, έξω από το εκλογικό κέντρο τόνοι ιλλουστρασιόν χαρτιών στο δρόμο με τις φάτσες των υποψηφίων να προσπαθούν να πείσουν για την πολιτική πραμάτια τους (λες και όσο πιο πολύ ρυπαίνουν το περιβάλλον, τόσο πιο πολύ θα πείσουν για το δημοτικό τους «όραμα»), οι γνωστοί αυτοσχέδιοι πάγκοι με τους παρατρεχάμενους κάθε υποψηφίου (όλοι τους προσδοκούν –ακόμα-σε μια θεσούλα στον καταχρεωμένο δήμο μας).

Τι έχει αλλάξει αλλάξει από το ’80; Έξω από το εκλογικό τμήμα χαμός από παρκαρισμένα ακριβά τζιπ, Μερσεντές, Καγιέν (live your myth in Peristeri), Πακιστανοί και Ιρακινοί –τους Αλβανούς δεν τους ξεχωρίζεις πια, έχουν ενσωματωθεί- με «σταυρωμένα» ψηφοδέλτια στα χέρια (η ψήφος τους και η αγωνία τους έχουν ήδη εξαγοραστεί από τους «φιρμάτους» υποψηφίους), το Περιστέρι πέμπτος δήμος στην Ελλάδα σε χρέος (λέγε με διαφθορά), και το ρεντίκολο της απαγόρευσης του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους (μέλος της εφορευτικής απολάμβανε το τσιγάρο του την ώρα που ψήφιζα). Α, ναι. Και η απογοήτευση, η ηττοπάθεια στα μάτια όσων –λίγων- νέων ανθρώπων ήρθαν να ψηφίσουν (οι περισσότεροι προτίμησαν το γνωστό φραπόγαλο στην πλατεία Μπουρναζίου).

«Και όλοι μετά πήγαμε στην ακροθαλασσιά», όπως έλεγε και η Μελίνα στο «Ποτέ την Κυριακή»…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News