Έτυχε να μιλήσω ακριβώς την παραμονή των εκλογών με έναν σημερινό υπουργό και υποψήφιο στη Β’ Αθήνας. Μου είπε ότι ήταν συγκλονισμένος από τα όσα είχε δει εκεί στα δυτικά κυρίως προάστια μπαίνοντας σε διαμερίσματα άθλιας κατασκευής, χωρίς θέρμανση και βγαίνοντας οι άνθρωποι να τους λένε «μη μας προδώσετε».

Φαντάζομαι πως αν σήμερα η κυβέρνηση επιμείνει στην εκλογή του κ. Ταγματάρχη για τη διεύθυνση της ΕΡΤ-ΝΕΡΙΤ, οι άνθρωποι εκείνοι θα πάνε στα κρεβάτια τους για άλλη μια φορά ήσυχοι πως οι του ΣΥΡΙΖΑ δεν τους πρόδωσαν. Και μέσα σε αυτές τις 100 περίπου ημέρες από τον Ιανουάριο, πιστεύω πως κάθε ημέρα βουλευτές, μεγαλο-στελέχη και υπουργοί έκανα το παν για να κοιμόμαστε χωρίς να βλέπουμε άσχημα όνειρα. Μόλις έπιασαν τις καρέκλες δεν όρμησαν να διορίζουν -όχι μόνο τα δικά τους παιδιά, τους φίλους των παιδιών τους αλλά και τις γκόμενες των στελεχών τους σε δημόσιες επιχειρήσεις, συμβούλους κάθε αξιωματούχων κάθε φυράματος και διευθυντές εκπαίδευσης. Δεν προσπάθησαν να σαμποτάρουν τη Διαύγεια, κατεβάζοντας τον διακόπτη για τον μόνο θεσμό που ακόμη κάπως μπορούσε να ρίξει φως στις προσπάθειες αναίσθητων διαχειριστών της εξουσίας για συσκοτισμό των αυθαιρεσιών τους. Δεν κοίταξαν να κάνουν υπουργούς αργόσχολους τύπους που τώρα θα μπαινόβγαιναν όντας περιζήτητοι στα κανάλια για τη γραφικότητά τους ενώ αλλιώς θα έμεναν στο σπίτι τους με την πιτζάμα και απλά θα έπλητταν.

Διόρισαν Πρόεδρο της Βουλής μια κυρία που ενδιαφέρεται και για το τι γίνεται ακόμη και στον δρόμο έξω από το κτίριο. Και που σαν πραγματική κυρία όταν πηγαίνει ταξίδι στο εξωτερικό αρχοντικά-αρχοντικά θα πάρει και 15 με 16 άτομα ακόμη, χωρίς τσιγκουνιές στα ναύλα, για να δουν κι αυτά πόσο χάλια περνούν εκεί έξω οι άλλοι.

Έβαλε υπουργό Προστασίας του Πολίτη έναν κύριο που καθόλου δεν του αρέσει να μιλάει από εδώ και από εκεί. Έχει βάλει το κεφάλι κάτω και δουλεύει. Με την πρώτη ημέρα υποχρέωσε τους αστυνομικούς που επιχειρούν  να φορούν τα διακριτικά τους ώστε να μπορούν και οι πολίτες επιτέλους να ξέρουν ποιος τους ευεργέτησε με το κλομπ ή τον πυροσβεστήρα στο κεφάλι. Απαίτησε να ελέγχονται τα καύσιμα στα περιπολικά και οι άνδρες των ΜΑΤ κάνουν πια βόλτες έξω από τα σχολεία κυνηγώντας όσους πλασάρουν φιξάκια στους μαθητές και στις μαθήτριες.

Ο πρωθυπουργός από την πρώτη ημέρα απαγόρευσε στους υπουργούς του να γυρνοβολούν στα τηλεοπτικά κανάλια από το πρωί έως το μεσημέρι αμολώντας κάθε είδους ανοησία και τους επέβαλε να πηγαίνουν, όπως όλοι οι υφιστάμενοί τους, από το πρωί στον τόπο της δουλειάς τους που αυτονόητα δεν είναι μπροστά στις κάμερες. Έτσι αμέσως στρώθηκαν, κατέγραψαν το πόσα πληρώνει για ενοίκια δημοσίων κτιρίων το κάθε υπουργείο ενώ θα μπορούσαν να γίνουν διάφορες διευθετήσεις και έτσι γλυτώσαμε από την πρώτη ημέρα εκατοντάδες χιλιάδων ευρώ.

Στα Διυλιστήρια είχαν από την πρώτη ημέρα των γενικών επισκευών (shut-down) την Επιθεώρηση Εργασίας στα πόδια τους και γι' αυτό μύτη δεν άνοιξε. Ο υπουργός Εργασίας μπορεί να υπερηφανεύεται στον αιώνα.

Έκοψαν και τη συμμετοχή μας στη Γιουροβίζιον, που τη χλεύαζαν όλα τα προηγούμενα χρόνια, αφού εφέτος είμαστε πρώτη φορά στα αριστερά των ξέκωλων και των άμουσων, οπότε έδωσαν τα χρήματα σε ερασιτεχνικούς θιάσους. Γενικά πιστεύω πως δεν πρόδωσαν εκείνους τους καημένους που τους πίστεψαν στο Ίλιον, στον Ασπρόπυργο, στους Αγίους Αναργύρους.

Για τη μεγάλη διαπραγμάτευση δεν ξέρω πολλά και δεν έχω και σωστή πληροφόρηση. Ένα όμως μου έχει κάνει εντύπωση. Η δήλωση του πρωθυπουργού που αν και μηχανικός είπε πως δεν φανταζόταν ότι θα μας φερόταν έτσι οι της Ευρώπης. Από όσο ξέρω, ένας μηχανικός και εκπαιδεύεται επάνω σε αυτό και όταν σχεδιάζει λαμβάνει υπόψη του το λεγόμενο worst-case. Δηλαδή τη χειρότερη περίπτωση και όχι τη μέση ή την καλύτερη. Αν δηλαδή η διαπραγμάτευση ήταν γέφυρα θα είχε ήδη πέσει και αν ήταν κτίριο με έναν γερό σεισμό θα συντριβόταν. Και τον μηχανικό κ. Τσίπρα θα τον κυνηγούσαν αυτή τη στιγμή. Και δίκαια.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News