Ναι, ξέρω. Ο σοφός λαός μίλησε, ο λαός δεν κάνει λάθη και η Μεταπολίτευση τελείωσε. Θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω. Μπορεί μια στο τόσο να κάνουμε ως λαός κι ένα λάθος.

Οι εκλογές της Κυριακής ήταν ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Ποιοι ήταν οι δύο βασικοί στόχοι των περισσότερων ψηφοφόρων; Πρώτον, να παραμείνουμε στο ευρώ. Οι περισσότεροι ήθελαν κυβερνητική σταθερότητα. Προεκλογικά,  όλες οι δημοσκοπήσεις έδειχναν πως Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ θα λάμβαναν τουλάχιστον 40-45% των ψήφων, δηλαδή ως κυβέρνηση συνεργασίας θα εξασφάλιζαν μία άνετη πλειοψηφία στη Βουλή, ίσως και με πάνω από 165-170 έδρες.  Δεύτερη κύρια επιδίωξη των περισσότερων ψηφοφόρων ποιά ήταν; Να τιμωρηθούν τα δύο «μεγάλα» κόμματα.  Και για ολόκληρη τη Μεταπολίτευση και για τα Μνημόνια. Φθαρμένα-διεφθαρμένα, πάντως σίγουρα αποτυχημένα, ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία έπρεπε να πληρώσουν.

Τι συνέβη λοιπόν; Πολλοί ψηφοφόροι είδαν τις δημοσκοπήσεις ως σινιάλο. Ένα σήμα να απελευθερωθούν.  Αφού βγαίνει άνετα κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ με 40-45%, δεν κινδυνεύει η θέση της Ελλάδας στο ευρώ. Κι άμα δεν κινδυνεύει η θέση της Ελλάδας στο ευρώ, γιατί τότε να τους ψηφίσουν τους αχρείους του δικομματισμού; Για να μας κάτσουν κι άλλο στον σβέρκο, αυτοί κι η αλαζονεία τους; Γιατί να τους ψηφίσει κανείς; Για να τους επιβραβεύσουμε για την άθλια διαχείριση της χώρας σχεδόν σαράντα χρόνια; Όχι βέβαια. Έτσι, όταν βεβαιώθηκαν από τις δημοσκοπήσεις πως δεν κινδυνεύει η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, πολλοί τότε εγκατέλειψαν μαζικά και πράσινους και γαλάζιους. Και τους εγκατέλειψαν με δύο κυρίως τρόπους: κάποιοι ψηφίζοντας άλλα, «μικρά» κόμματα, είτε σοβαρά, είτε γραφικά είτε εξωτικά. Και κάποιοι απέχοντας τελείως από την εκλογική διαδικασία, είτε μη εμπιστευόμενοι τους μικρούς, είτε αηδιασμένοι με το πολιτικό σύστημα συνολικά είτε απλά εφησυχασμένοι.

Τώρα όμως; Μετά το «ατύχημα» της Κυριακής; Τώρα που υπάρχει ακυβερνησία; Τώρα που, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου θα πάμε σε νέες εκλογές και οι πολιτικές δυνάμεις που γλυκοκοιτάζουν κρυφά τα σενάρια της δραχμής έχουν τον Αλέξη καπετάνιο κι αέρα στα πανιά, τι θα συμβεί τώρα;  Εκτίμηση μου είναι πως πολλοί ψηφοφόροι θα αλλάξουν δραματικά την εκλογική τους συμπεριφορά. Πρώτον, τουλάχιστον μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ψηφοφόρων που δεν ψήφισαν την Κυριακή θα πάνε αυτή τη φορά να ψηφίσουν. Δεύτερον, μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ακόμη ψηφοφόροι θα ψηφίσουν ξανά, αλλά αυτή τη φορά θα αλλάξουν την ψήφο τους. Και στις δύο κατηγορίες ψηφοφόρων, υπό την απειλή και τον φόβο εξόδου από το ευρώ, οι συστημικές, παραδοσιακές, φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις κατά πάσα πιθανότητα θα ενισχυθούν. 

Αν αυτό σημαίνει πως ΝΔ και ΠΑΣΟΚ θα πάρουν αυτή τη φορά το 40-45% των ψήφων, θα λάβουν άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία και θα συνεχίσουν να κυβερνούν, έστω και κουτσά στραβά, με συγχωρείτε, αλλά αυτό δεν θα είναι το τέλος της Μεταπολίτευσης. Δεν θα έχει φτάσει ακόμα το τέλος εποχής. Η Άκρα Αριστερά και η Άκρα Δεξιά θα πρέπει τότε να ξυπνήσουν από τα υγρά τους όνειρα. Και τα γαλαζοπράσινα κουρέλια θα τραγουδάνε ακόμα. Στο μέλλον, οι ιστορικοί ίσως θυμούνται τις εκλογές του Μάη του 2012 ως ένα λάθος των ψηφοφόρων, μια στραβοτιμονιά που ο σοφός λαός διόρθωσε σε λίγες μόνο μέρες. Σήμερα; Θέλοντας και μη, πολλοί καλούνται να πάνε πίσω στο μαντρί…
 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News