Το πολιτικό σύστημα δεν λειτουργεί μόνο του. Υπάρχουν πάντα «πελάτες» που το στηρίζουν. Υπάρχουν άνθρωποι και κοινωνικές ομάδες που ανταποκρίνονται στις επιταγές, με αποτέλεσμα να διαιωνίζουν τον κώδικα «αξιών» του. 

Ο Τσίπρας κάνει εκλογές επειδή αυτοί οι άνθρωποι θέλουν να συμμετέχουν σ' αυτές. Είναι οι ίδιοι που συμμετείχαν και στην έντεχνη δραματουργία της διάλυσης της ελληνικής οικονομίας ως θύτες ή θύματα. Πάντα πρόθυμοι να αποτελέσουν τον νέο συνομιλητή μιας διασπασμένης αλλά μονίμως   ευέλικτης «αριστεράς».

Μαζέψτε τους σε ένα τραπέζι και κεράστε τους μια μπύρα, ένα τσίπουρο ή τουλάχιστον ένα spritz…

Μήτσος, δημόσιος υπάλληλος. Συνεχίζει να ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ και το σκέφτεται για Λαφαζάνη. Γι' αυτόν ο χρόνος κυλάει τελείως διαφορετικά από τους άλλους Έλληνες και το πολιτικό σύστημα δεν είναι παρά ένας τροφοδότης οργανισμός που υπερασπίζεται τα συμφέροντά του. Ψηφίζει πάντα όποιον αποθεώνει τον κρατισμό, ακόμα και αν υπαινίσσεται τη δραχμή.

Μήτσος, εκπαιδευτικός. Από τα πρώτα θύματα των δύο μνημονίων είδε τον μισθό του να χάνει περισσότερο από 30% και ταυτόχρονα, να υφίσταται την αξιολόγηση. Αλλοτριωμένος για χρόνια από την απώλεια του κοινωνικού του κύρους, ψηφίζει πλέον δαγκωτό Τσίπρα και σε ακραίες περιπτώσεις αλλοιθωρίζει προς Λαφαζάνη για ακαθόριστους λόγους.

Μήτσος, αγρότης. Κρατικοδίαιτος κι αυτός μέσω των επιδοτήσεων, έχει αναπτύξει το σύνδρομο της Στοκχόλμης με το πολιτικό σύστημα το οποίο από τη  μία δεν του επιτρέπει να αναπτυχθεί και από την άλλη τον συντηρεί. Πολύ φρέσκος ο νέος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ που ψήφισε απέναντι στον  γραβατωμένο βουλευτή της ΝΔ. Θα τον ξαναψηφίσει.

Μήτσος, πανεπιστημιακός. Βουτηγμένος μέσα στις ιδεολογικές του καταβολές, συντηρεί το μίσος προς το παλιό αστικό σύστημα που δεν του έδωσε περισσότερη εξουσία. Τιμωρεί με την ψήφο του και δίνει δεύτερη ευκαιρία, παρακάμπτοντας τον παραλογισμό στη διαλεκτική της σύγχρονης αριστεράς.

Μήτσος, συνταξιούχος. Δεν είδε ακόμα καμία μείωση στη σύνταξή του. Δεν είναι βέβαιο ότι θα προλάβει μέχρι τις εκλογές να τη δει. Μπερδεμένος μεταξύ θεωρίας και πράξης, θα ξαναψηφίσει Αλέξη αλλά με τίποτα Λαφαζάνη.

Μήτσος, κάτοικος Ψυχικού και Εκάλης. Ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ για τον ΕΝΦΙΑ αλλά ακόμα δεν τον έχει πληρώσει. Ανάλογα με το διανοητικό του επίπεδο, μπορεί και να στηρίξει Αλέξη. Ίσως επειδή γελάει πολύ, ίσως για να μην παραδεχτεί το λάθος που έκανε.

Μήτσος, άνεργος τριαντάρης. Θα ξαναψηφίσει γιατί τίποτα δεν άλλαξε για αυτόν. Άλλωστε, έχει την πολυτέλεια, λόγω συντήρησης από την οικογένεια, να μισεί πιο πολύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ως υπαίτιους της κατάστασής τους παρά τα καρτούν του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι πιο κοντά και στην ηλικία με τον Αλέξη…

Μήτσος, πιτσιρικάς 18 έως 25. Γεννημένος «επαναστάτης»! Σε όλα ΟΧΙ. Πιο κοντά στον Λαφαζάνη παρά στον Τσίπρα, στον μηδενισμό. Στο τέλος όμως, επειδή κάτι πήρε το αυτί του για παλιές καταλήψεις του Αλέξη και επειδή η τηλεόραση θα τον δείχνει περισσότερο, θα τον ψηφίσει για να μη χάσει και τα ευρώ του μπαμπά.

Μήτσος, φανατικός αντιμνημονιακός. Ε, αυτόν πάει τον έχασε ο Αλέξης. Ψηφίζει Λαφαζάνη και δυσκολεύεται να πιστέψει πως ο Τσίπρας μπορούσε να ξεκαρδίζεται στα γέλια και να ψηφίζει μνημόνια. Αδυνατεί πραγματικά να καταλάβει γιατί οι δανειστές δεν υπέκυψαν στις απαιτήσεις της επανάστασης για να αλλάξει ο Αλέξης την Ευρώπη και τον πλανήτη μαζί.

Μήτσος, ο «Μυκονιάτης». Καμία διαφοροποίηση. Ό,τι ξόδευε, ξοδεύει και τώρα. Γι' αυτόν ο Αλέξης είναι πια ο κυρίαρχος του star system. Λαμπερός, τηλεοπτική περσόνα, επαναλαμβανόμενη εικόνα παντού, έτοιμος να αλώσει τις «πίστες». Μεταξύ Παντελίδη και Αλέξη, ο δεύτερος θα έκανε μεγαλύτερο χαμό στο μαγαζί.

Άντε να δούμε πού θα μας βγάλουν κι αυτές οι εκλογές. Αλλά πάντα κάνουμε ακριβώς το ίδιο λάθος, πιστεύοντας ότι η κίνηση των επιμέρους πραγμάτων από μόνη της, θα βελτιώσει τη μεγάλη πραγματικότητα που μας περιβάλλει. Ψευδαίσθηση. Όλα βρίσκονται γύρω μας, σε μια ανεπαίσθητη συγκυρία προθέσεων μεταξύ φίλων, γνωστών και συμπολιτών μας. Αυτοί ήταν, είναι και θα είναι πάντα οι συνομιλητές των σοβαρών ή των πονηρών πολιτικών. Αυτοί θα καθορίζουν, με την ανοχή ή την παρότρυνσή τους το επίπεδο του πολιτεύματος και την ποιότητα των ανθρώπων που το διαχειρίζονται. Και δυστυχώς για τους άλλους, είναι πάντα οι περισσότεροι…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News