Ο Αλέξης Τσίπρας είναι για πολλούς ήδη πολιτικά νεκρός. Εντάξει, αυτό το βλέπουμε πια οι περισσότεροι. Στη δημοσκόπηση της Prorata για την Εφημερίδα των Συντακτών, αμέσως μετά την προκήρυξη του Δημοψηφίσματος, το ΟΧΙ ήταν αρχικά μπροστά 27 μονάδες, 57% έναντι του 30% για το ΝΑΙ. Έπειτα, με το κλείσιμο των τραπεζών το ΟΧΙ έπεσε 10 μονάδες, σύμφωνα με την ίδια πάντα δημοσκόπηση. Και στην τελευταία δημοσκόπηση της GPO βρίσκεται και καθαρά πια πίσω, 47.1% για το ΝΑΙ και 43.2% για το ΟΧΙ.

Το Βατερλό του Αλέξη δεν είναι μόνο πως έφτασε σε λίγες μέρες από το +27% στο -4% και κινδυνεύει να συντριβεί την Κυριακή, ενώ είχε τη νίκη σίγουρη. Είναι και πως το Πρόγραμμα Στήριξης της χώρας εξέπνευσε και γίναμε Σουδάν, Σομαλία και Ζιμπάμπουε μη πληρώνοντας το ΔΝΤ. Το κυριότερο; Οι ελληνικές τράπεζες αντιμετωπίζουν πια από βδομάδα άμεσο κίνδυνο ή κουρέματος καταθέσεων ή και χρεοκοπίας, σε περίπτωση νίκης του ΟΧΙ, αν διακοπεί οριστικά ο ELA όπως πιθανολογούν και οι Financial Times και το Eurointelligence.

Οπότε; Μετά την Κυριακή το βράδυ δεν μπορεί να σταθεί ο Αλέξης. Έχοντας εκθέσει ανεπανόρθωτα την Αριστερά ως εναλλακτική πρόταση εξουσίας, μόνο κακό κάνει πια, και στο κόμμα του. Για Alexit αντί για Grexit γράφουν τα social media. Dead man walking θα τον έλεγα εγώ. Μπορεί να είναι μόλις σαράντα χρόνων, και να μην έχει κλείσει ούτε 6 μήνες πρωθυπουργός αλλά τα λάθη του ήταν ασυγχώρητα. Κάθε μέρα με κλειστές τις τράπεζες τον φθείρει ως ηγέτη όσο θα τον έφθειρε ένας ολόκληρος χρόνος πριν την Κρίση.

Η διαφαινόμενη συντριπτική ήττα του αριστερού λαϊκισμού, που υποσχόταν τα τελευταία χρόνια στους πάντες τα πάντα, είναι κάτι πολύ θετικό για τη χώρα που θέλουμε να ξαναχτίσουμε από τα ερείπια μέσα στην Ευρώπη. Η ελληνική Αριστερά μπορεί να έχει πολλά να δώσει. Όμως, αν θέλει να ξανακυβερνήσει, πρέπει πριν ανασυνταχθεί πρώτα να αλλάξει. Την πρώτη μεγάλη της ιστορική ευκαιρία ως κόμμα εξουσίας ήδη την έχασε.

Η Δεξιά όμως; Από τη Δευτέρα θα ξεκινήσουμε να οικοδομούμε υποτίθεται τη νέα Ελλάδα με τον Αντώνη Σαμαρά σε πρωταγωνιστικό ρόλο; Είμαστε σοβαροί; Διάγγελμα ο Αλέξης στο σαλόνι μου για το ΟΧΙ και τσουπ, αμέσως να εμφανίζεται μπροστά μου καπάκι κι ο Σαμαράς με διάγγελμα για το ΝΑΙ; Έτσι μου ρχεται να τον ρωτήσω: Δεν καταλαβαίνετε κύριε Σαμαρά πως κάνετε ζημιά με την παρουσία σας στην πρώτη γραμμή του ΝΑΙ; Δεν καταλαβαίνετε πως δεν πρόκειται για μια μάχη ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ γιατί το Δημοψήφισμα ξεπερνάει τα κόμματα; Δεν καταλαβαίνετε πως πρόκειται για μια μάχη υπαρξιακή για όσους αισθανόμαστε Δυτικοί και Ευρωπαίοι και πως το Μένουμε Ευρώπη υπερβαίνει τους φθαρμένους και διεφθαρμένους πολιτικούς σχηματισμούς του παρελθόντος;         

Ο κύριος Σαμαράς είναι 64 ετών. Μπορεί να μας περιγράψει το πώς έζησε τα Ιουλιανά ως έφηβος, μισό αιώνα πίσω. Μπορεί να μας βοηθήσει να καταλάβουμε τι ηθικούς συμβιβασμούς έπρεπε να κάνεις για να είσαι πολιτικός σε ολόκληρη τη Μεταπολίτευση, όντας ο ίδιος βουλευτής από το 1977. Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας μπορεί επίσης να μας εξηγήσει αν θέλει τις οβιδιακές μεταμορφώσεις του. Από πολέμιος των Μνημονίων στα Ζάππεια 1 και 2 και 22, υπεύθυνος υπερασπιστής της λιτότητας και της ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας. Ωστόσο, όσο κι αν προσπαθεί απεγνωσμένα να αναβαπτιστεί στην κολυμβήθρα του ΝΑΙ, θα εκφράζει πάντα στα μάτια μου το χθες. Σαμαράς ίσον φθαρμένο, παλιό, πολυκαιρισμένο και θολό. Κακώς δεν παραιτήθηκε μετά τις εκλογές του Γενάρη. Κακώς δεν ανοίγει τον δρόμο και σήμερα. Δηλαδή, τι; Αν θριαμβεύσει την Κυριακή το ΝΑΙ και ξεφορτωθούμε τον Τσίπρα, παίρνουμε σε συσκευασία δώρου τον Σαμαρά; 2 σε 1 με το Δημοψήφισμα; Θα στείλουμε στις Βρυξέλλες ως κομιστή του νέου και του διαφορετικού τον Σαμαρά; Κάπως έτσι σκέφτονται πολλοί ακόμα να ψηφίσουν ΟΧΙ.

Δεν με νοιάζει ποιος θα έρθει μετά από κείνον στη Νέα Δημοκρατία ούτε ακριβώς πότε. Δεν με νοιάζει καν αν θα υπάρχει Νέα Δημοκρατία ή Δεξιά με την παρούσα της μορφή. Η ιστορική περίοδος της Μεταπολίτευσης με τη Χρεοκοπία και το Δημοψήφισμα κλείνει με την Ελλάδα Ζιμπάμπουε, οπότε μπορεί να πάρει και τη ΝΔ μαζί της χωρίς να μας λείψει. Αν θέλουμε να ελπίζουμε για το αύριο έστω και λίγο, αν θέλουμε να περηφανευόμαστε για το ΝΑΙ που έρχεται από την (όχι πια) σιωπηλή πλειοψηφία, αν ετοιμαζόμαστε για ένα μεγάλο ΝΑΙ στην Ευρώπη, αν πάμε για ένα μεγάλο ΝΑΙ σε μια καινούργια αρχή, έστω και στα συντρίμμια, δεν μπορεί να μη μας ενοχλεί το «καπέλωμα» που επιχειρεί ο κύριος Σαμαράς.

Αν ο Αλέξης Τσίπρας είναι από την Κυριακή πολιτικά νεκρός, το φάντασμα του αύριο, ο Αντώνης Σαμαράς παραμένει ένα φάντασμα του χθες. Και όσο το επιτρέπουμε, δεν θα βλάπτει μόνο το στρατόπεδο του ΝΑΙ. Θα εμποδίζει και την οικοδόμηση του αύριο.      

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News