Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ο πρεσβύτερος είχε πει ότι «στην πολιτική γίνονται πράγματα που δεν λέγονται και άλλα που λέγονται και δεν γίνονται». Το δυστύχημα είναι πώς η νεότερη γενιά των πολιτικών μας, προφανώς θεωρεί τον Καραμανλή, ντεμοντέ.

Πώς να εξηγήσεις αλλιώς αυτό το πολύμηνο και συνεχιζόμενο μέχρι σήμερα μπαράζ δηλώσεων και αντιδηλώσεων είτε από κυβερνητικά στελέχη είτε από «ανώνυμους» αξιωματούχους για τον δανεισμό, τα spreads, την πιθανότητα προσφυγής στο ΔΝΤ η ακόμα και για απειλή της εθνικής κυριαρχίας της χώρας μας; Και πώς να πείσεις ότι μπορείς να είσαι αξιόπιστος όταν κάθε τρεις και λίγο διατυμπανίζεις δημοσίως ότι έχεις «συστημική διαφθορά» στο κράτος και το πολιτικό σύστημα;

Θα πει κανείς, «μα έτσι δεν είναι τα πράγματα»; Ναι, άλλα όταν προσπαθείς να πείσεις τον διευθυντή μιας τράπεζας να σου εγκρίνει ένα δάνειο – αν και χρωστάς ήδη τα μαλλιοκέφαλά σου- δεν του επαναλαμβάνεις ασταμάτητα πόσο σπάταλη είναι η γυναίκα σου και πόσο ανώριμα και πολυέξοδα είναι τα παιδιά σου. Ούτε τον «απειλείς» ότι αν δεν σου δώσει τα χρήματα που ζητάς θα απευθυνθείς για μία ακόμα φορά στον τοκογλύφο της γειτονιάς σου. Γιατί τότε το πιο πιθανόν είναι ο διευθυντής να σου δείξει την έξοδο, να σου χτυπήσει φιλικά την πλάτη και να σου δείξει τον δρόμο για τον τοκογλύφο για να φτάσεις σε αυτόν μια ώρα αρχύτερα.

Έτσι κι αλλιώς, τον δρόμο αυτό εμείς τον ξέρουμε πλέον πολύ καλά.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News