Εδώ που φτάσαμε χρειάζεται Δημοψήφισμα έγραφα, 4 ημέρες πριν το ανακοινώσει ο πρωθυπουργός. Πολλοί το φοβήθηκαν τότε. Και πολλοί το φοβούνται ακόμα, αισθάνονται όμηροι του Αλέξη. Αρθρογράφοι σοφότεροι εμού έγραψαν για τους απίστευτους τύπους που μας κυβερνάνε, μεταθέτοντας τις ευθύνες στον λαό. Άλλοι προσπάθησαν με νομικά τερτίπια να το εμποδίσουν ως αντισυνταγματικό, ενώ είναι ξεκάθαρο πως η παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη είναι πράγματι ένα κρίσιμο εθνικό θέμα. Λάθος και πάλι λάθος. Κακώς το φοβήθηκαμε το Δημοψήφισμα. Δεν μετατίθενται οι ευθύνες στον λαό. Οι ευθύνες πάντα στον λαό ήταν. Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από τον λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα. Αυτό ορίζει το 1ο άρθρο του Συντάγματος του 1975, με το οποίο ξεκίνησε η Μεταπολίτευση. Γιατί να μην αποφασίσουμε οι ίδιοι οι Έλληνες σε αυτή την κρίσιμη στιγμή τι θέλουμε για τον τόπο, μια και καλή, αντί να τσακωνόμαστε για χρόνια; Το Δημοψήφισμα ήταν φανταστική ιδέα.  

ΝΑΙ στην Ευρώπη και το ευρώ λοιπόν, αλλά με χρόνια λιτότητας και σχεδόν ανύπαρκτη εθνική κυριαρχία στη χάραξη οικονομικής πολιτικής μέχρι να ορθοποδήσουμε; ΟΧΙ στη λιτότητα και άρα μάλλον ΟΧΙ στο Ευρώ και την Ευρώπη; Με εθνική κυριαρχία μεν τότε, αλλά πιθανότατα και με Δραχμή, δηλαδή μόνοι μας στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα; Ένα δύσκολο δίλημμα.

Ιδανικά, οι πιο πολλοί Έλληνες θα θέλαμε να ψηφίσουμε και ΝΑΙ στο Ευρώ και ΟΧΙ στη Λιτότητα. Αυτό έδειχναν οι δημοσκοπήσεις εδώ και χρόνια. Λογικό. Αν πρέπει να διαλέξεις όμως ένα από τα δύο; ΝΑΙ στο Ευρώ αλλά με τη Λιτότητα των Δανειστών ή ΟΧΙ στη Λιτότητα των Δανειστών αλλά χωρίς Ευρώ; Βασανιστικό δίλημμα.

Ο Τσίπρας βέβαια δεν προκήρυξε το Δημοψήφισμα για να μιλήσει ο Λαός. Το 2011 ήταν αντίθετος σε αυτό όταν το πρότεινε ο Παπανδρέου (τότε ήμουν από τους ελάχιστους σε όλα τα ελληνικά ΜΜΕ υπέρ, κόντρα στην Κοινή Γνώμη, βλέπε εδώ). Ούτε βασανίστηκε μέσα του ποτέ, προσπαθώντας να αποδεχθεί πως ίσως η καταχρεωμένη Ελλάδα πρέπει αναγκαστικά να ζήσει για χρόνια με τις συνταγές λιτότητας των δανειστών μας κι ας μην μας αρέσει, για να παραμείνουμε στο Ευρώ. Όχι, ο Τσίπρας ακολούθησε τον εύκολο δρόμο. Και ΝΑΙ στο Ευρώ και ΟΧΙ στη Λιτότητα δεν λέτε πως θέλετε Έλληνες; Γίνεται! Εγώ. Ευκολάκι. Θα οικοδομήσω Ευρωπαϊκό Μέτωπο του Νότου κόντρα στη Λιτότητα, θα πάω κόντρα στη Γερμανία και θα σκίσω τα Μνημόνια. Θα σώσω όχι μόνο την Ελλάδα αλλά και την Ευρώπη, από τον εαυτό της. Σε 5 χρόνια, αυτός ο εύκολος δρόμος του αριστερού λαϊκισμού τον οδήγησε από το περιθώριο της Κουμουνδούρου και το 3% στο Πρωθυπουργικό Μέγαρο και το 36%. Οι άλλοι ξέρουμε γιατί δεν πετύχαιναν. Γιατί είναι διεφθαρμένοι, πουλημένοι και προδότες. Γερμανοτσολιάδες. Κι όταν έγινε πρωθυπουργός ο Αλέξης, όταν έφαγε τα μούτρα του στα ταξίδια του ανά την Ευρώπη και το έγραψε όλος ο διεθνής Τύπος (game over έγραφα, 10 μόνο μέρες μετά την εκλογή του) και πολλοί εντός των τειχών θριαμβολογούσαν; Όταν φαινόταν πως όλο το ευρωπαϊκό κατεστημένο θα σήκωνε το γάντι, τότε τι έκανε ο πρωθυπουργός μας; Τότε σπατάλησε άλλους 5 μήνες, εξαντλώντας και την αντοχή των ελληνικών τραπεζών και την υπομονή των εταίρων μας.

Και τώρα που ήρθε πράγματι το GAME OVER όπως είπε κι ο κύριος Τουσκ; Τώρα που ο χρόνος τελείωσε; Τώρα που δεν μπορεί να κοροϊδέψει άλλο ο Τσίπρας πως μπορεί να εγγυηθεί ταυτόχρονα και το ΝΑΙ στο Ευρώ και το ΟΧΙ στη Λιτότητα; Τώρα επιλέγει να δραπετεύσει με το Δημοψήφισμα στο οποίο εναντιωνόταν. Όχι φυσικά ένα Δημοψήφισμα για Ευρώ ή Δραχμή. Γιατί εκεί θα ψηφίζαμε ΝΑΙ  λένε οι δημοσκοπήσεις χρόνια και δεν τον βόλευε. Όχι, ο πονηρός Αλέξης κάνει άλλο Δημοψήφισμα. Προτάσσει το ερώτημα ΝΑΙ ή ΟΧΙ στη Λιτότητα των Δανειστών, θεωρώντας πως το ΟΧΙ εκεί θα είναι εξασφαλισμένο και βροντερό. Και δεν πειράζει μετά αν δεν έχουμε Μνημόνιο-Πρόγραμμα Στήριξης γιατί λήγει. Δεν βαριέσαι. Δεν πειράζει αν καταρρεύσουν οι Τράπεζες χωρίς εγγυήσεις από τους «κακούς» Ευρωπαίους. Έλα μωρέ. Σιγά. Δεν θα είναι ευθύνη του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ όλα αυτά, μη τα μπλέκουμε. Το σημαντικό είναι πως θα ενδυναμωθεί η θέση του Τσίπρα. Δεν θα πειράζει δηλαδή κι αν πάμε ίσως μετά στη Δραχμή, όπως θέλουν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ σαν τον Στρατούλη και τον Λαπαβίτσα; Α, σας παρακαλώ. Μη προτρέχουμε και μη μπλέκουμε τα ερωτήματα. Όλα στην ώρα τους. Τώρα, πρόβατα μου Έλληνες, απαντάμε μόνο αν δεν θέλουμε λιτότητα. Πάμε όλοι μαζί: ΟΧΙ στη Λιτότητα! Σιγά μη συζητήσουμε για την επόμενη μέρα, για τις τράπεζες και την κατάρρευσή τους, για τους κινδύνους για την πραγματική οικονομία και τη χρηματοδότησή της. Δεν συνδέονται, μη τα μπλέκουμε τα πράγματα, πρόβατα Έλληνες.

Να όμως που συνδέονται μόνα τους τα άτιμα τα δημόσια πράγματα, Αλέξη. Να λοιπόν που αν δεν είσαι σε Μνημόνιο και δεν έχεις άλλα collaterals, τότε δεν δικαιούσαι ELA και έκτακτη ρευστότητα από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Να λοιπόν που χωρίς Μνημόνιο και χωρίς χρήματα από την ΕΚΤ οι ελληνικές Τράπεζες κατέρρευσαν και κλείνουν. Να λοιπόν που αφού οι Τράπεζες κλείνουν ο κόσμος αρχίζει και συνδέει τα πράγματα στο μυαλό του. Μήπως το ΟΧΙ στη Λιτότητα θα είναι και ΟΧΙ στο Ευρώ και δεν το είχαμε καταλάβει; Μήπως ο Τσίπρας μας υποσχέθηκε φύκια για μεταξωτές κορδέλες; Ρε μπας και μας παίζει στον τζόγο, είναι ένας τζάμπα μάγκας; Μήπως αν θέλουμε να έχουμε οικονομία και χώρα που να λειτουργεί στοιχειωδώς όντως χρειαζόμαστε τράπεζες πάντα ανοιχτές; Μήπως για να έχουμε τράπεζες ανοιχτές, όντας αποκλεισμένοι από τις αγορές επειδή καταχρεωθήκαμε 40 χρόνια με αυτούς που ψηφίζαμε, μήπως όντως χρειαζόμαστε στήριξη από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα; Μήπως για να μας δώσει χρήματα, εγγυήσεις και στήριξη η ΕΚΤ κι ολόκληρη η Ευρωζώνη πρέπει να συμφωνήσουμε σε Μνημόνιο συνεργασίας με περικοπές και διαρθρωτικές αλλαγές κυρίως δικής τους εμπνεύσεως κι ας μη μας αρέσουν όλα; Μήπως τελικά άρα πρέπει να ψηφίσουμε ΝΑΙ στο Δημοψήφισμα της Κυριακής; ΝΑΙ στη Λιτότητα, είναι δυνατόν; Όσο παράδοξο, όσο δυσάρεστο κι αν ακούγεται, να ψηφίσουμε ΝΑΙ στις προτάσεις των Δανειστών γιατί είναι όρος για να μείνουμε στο Ευρώ και την Ευρώπη;

Ο κάθε Έλληνας θα ψηφίσει όπως θέλει την Κυριακή βέβαια. Το δικαίωμα να είσαι λαός το έχουν όλοι. Και προσωπικά θα σεβαστώ απόλυτα και όσους ψηφίσουν ΟΧΙ, έχω πολλούς φίλους που το σκέφτονταν. Απελπισμένοι κι αποκαμωμένοι μετά από από πέντε χρόνια λιτότητας, πολλοί μάλιστα άνεργοι, μπορεί να θέλουν όντως το άγνωστο με βάρκα την ελπίδα, ακόμα και με Δραχμή. Το σέβομαι, κι ας διαφωνώ.

Ωστόσο, με το κλείσιμο των ελληνικών τραπεζών επί ημερών Τσίπρα, για πρώτη φορά στη ζωή μας, τώρα πια ξέρουμε. Τώρα είναι ξεκάθαρο. Και όσοι σκεφτόμαστε να ψηφίσουμε ΟΧΙ και όσοι πάμε για ΝΑΙ. Επιτέλους. Δεν χρειάζεται να δούμε τους bookmakers που δίνουν πια φαβορί το ΝΑΙ. Ούτε να ζυγίσουμε τη βελτιωμένη πρόταση Γιούνκερ που δεν πνίγει τον τουρισμό. Το κλείσιμο των τραπεζών φτάνει, αυτό και μόνο αρκεί για να πάρουμε η πλειοψηφία όπως φαίνεται την απόφασή μας. Game changer. Η Μεταπολίτευση των φτηνών υποσχέσεων, η Μεταπολίτευση του εύκολου δρόμου, η Μεταπολίτευση του Δεξιού, του Κεντροαριστερού και του Αριστερού Λαϊκισμού, η Μεταπολίτευση επιτέλους την Κυριακή πεθαίνει. ΝΑΙ! Με Δημοψήφισμα άνοιξε και με Δημοψήφισμα θα κλείσει. Ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ θα συντριβούν ενώ είχαν τη νίκη βέβαιη; Αυτό αφορά μόνο τους πράσινους, τους κόκκινους και τους μπλε. Την Κυριακή θα συμβεί κάτι πολύ πιο σημαντικό. Πρώτη φορά εδώ και 40 χρόνια, θα διαλέξουμε τον δύσκολο αλλά σωστό για τη χώρα δρόμο. Όχι ο σοφός ηγέτης στο όνομά μας. Όχι ο Καποδίστριας ούτε ο Βενιζέλος κόντρα στο ρεύμα. Εμείς. Οι Πολίτες. Ο Λαός. Οι Έλληνες.

ΝΑΙ. Ήταν φανταστική ιδέα το Δημοψήφισμα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News