Τα τελευταία 10 χρόνια το κόμμα που κάθε φορά είναι αξιωματική αντιπολίτευση πασχίζει να δείχνει πως όχι μόνο έχει όραμα για τη χώρα (που, όμως, εσχάτως -δηλ. αφότου μετακόμισε στα αντιπολιτευτικά έδρανα- απέκτησε), σωστό πρόγραμμα με ενδεδειγμένες λύσεις, κατάλληλους ανθρώπους που θα το εφαρμόσουν αλλά επίσης σιδηρά πειθαρχία και ζηλευτή ψυχική ενότητα μεταξύ των στελεχών, μέθοδο και προγραμματισμό για γρήγορα αποτελέσματα και πολλά άλλα που –ατυχώς- κάνουν φτερά ευθύς μόλις κερδίσει τις εκλογές και λάβει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης.

Είναι απορίας άξιον, πώς όλα αυτά τα θαυμαστά χαρακτηριστικά παραμένουν προίκα μόνο όσων βρίσκονται εκτός κυβέρνησης. Βλέποντας κανείς τη σημερινή τακτική του κ. Μιχελάκη δεν μπορεί να μη θυμηθεί την αντίστοιχη  των κ.κ. Παπακωνσταντίνου και Ρουσσόπουλου, όταν ήταν εκπρόσωποι τύπου της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης.  Τα ίδια αναλογικώς ισχύουν για το φιλικό προς την εκάστοτε μείζονα αντιπολίτευση τύπο, ΜΜΕ, μπλογκ.

Μπορεί η επ’ ολίγον απομάκρυνση από τις κυβερνητικές σκοτούρες να δρά ευεργετικά για τα υψηλόβαθμα στελέχη του εμφανούς κομματικού μηχανισμού και να προσφέρει συνθήκες ανανέωσης του ψυχισμού, αντίστοιχες εκείνων που όλους μας κυριεύουν όταν πολιορκούμε για να κατακτήσουμε έναν οιονδήποτε ποθητό στόχο. Αύξηση των σφυγμών,  επινόηση φαντεζί παιγνιδιού, κεφάτη προετοιμασία για να ξεπερασθεί κάθε πιθανή αντιξοότητα.

Στη φάση αυτή φαίνεται πως βρίσκεται σήμερα η ΝΔ. Οι δημοσκοπήσεις τη φέρνουν πρώτη και με διαφορά απέναντι στην κυβέρνηση που εδώ και κάμποσους μήνες δείχνει να κινείται με σβησμένη μηχανή σε κατηφόρα. Οι επαναλαμβανόμενες (τουλάχιστον) αστοχίες στοιχειώδους επίτευξης ή έστω προσέγγισης των στόχων κι η σταθερή κάθε 2-3 μήνες προσφυγή σε πρόσθετα φορολογικά κι άλλα μέτρα έχουν θίξει σοβαρά εκτός από το βιωτικό επίπεδο και την ψυχική αντοχή μεγάλης μερίδας των πολιτών, που μη έχοντας μπροστά τους άλλες λύσεις πολιτικής αντίδρασης (αφού απουσιάζουν εντελώς πολιτικές προτάσεις από τα κόμματα) καταγίνονται σε ένα ιδιότυπο αγώνα δρόμου που με βεβαιότητα οδηγεί σε αποσάθρωση του ήδη ξεχαρβαλωμένου κράτους.

Ισως βλέποντας όλα αυτά ο κ. Σαμαράς επιχείρησε προσφάτως να ξεκαθαρίσει πως είναι αντίθετος προς όσους νοιάζονται μόνο για το πως θα διασώσουν τα προνόμιά τους, απειλούν να κατεβάσουν τους διακόπτες του ρεύματος, θεωρούν δικαίωμά τους να παραλύουν την οικονομική ζωή της πόλης με καθημερινές πορείες εκατό ατόμων. Και για να μην αμφιβάλλουμε πόσο απεχθάνεται το λαϊκισμό, τους δήλωσε κατάμουτρα να μην ψηφίσουν ποτέ ΝΔ.

Μόλις 2 ημέρες μετά: η ΔΑΚΕ της ΓΕΝΟΠ καλεί τους εργαζόμενους να λάβουν μέρος δυναμικά σε κάθε δράση που θα αποφασίσει η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ, ενώ σε συνάντηση που είχε με τον πρόεδρο της ΝΔ το στέλεχός του και πρόεδρος των Αυτοκινητιστών Ταξί κ. Λυμπερόπουλος δηλώνει «Εγώ δεν ζήτησα κάλυψη από τον κ. Σαμαρά, είπα ότι έχουμε δίκιο στις διεκδικήσεις μας. Έμεινα ικανοποιημένος από τις απαντήσεις που μου έδωσε».

Εχει άστρο, όμως, ο κ. Σαμαράς, γιατί του δίνεται άμεσα η ευκαιρία να δείξει πόσο εννοεί όλα αυτά, με αφορμή τις κινητοποιήσεις της ΓΕΝΟΠ και την απεργία που εξήγγειλε για τη Παρασκευή (ημέρα που έτσι κι αλλιώς θα είναι χωρίς μέσα μαζικής μεταφοράς) ο ΣΑΤΑ κι ο πρόεδρός του.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News