O Π. Σκουρλέτης, δηλώνει ότι «δεν βλέπει να υπάρχουν προϋποθέσεις για μετεκλογικές συνεργασίες με Ν.Δ, Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ». Απορώ γιατί. Όλα τα κόμματα, και αυτό του κ. Σκουρλέτη και τα υπόλοιπα, έχουν κάτι κοινό: είναι μνημονιακά. Και τα μνημόνια δεν είναι απλές συμφωνίες, είναι καθοριστικής σημασίας προγράμματα που αφορούν τη συνολική πορεία της χώρας. Σε πολλά επίπεδα και όχι μόνο αυτό της οικονομίας. Με βάση, λοιπόν, τον διαχωρισμό μνημονιακός-αντιμνημονιακός, τότε μια χαρά συνεργασία μπορεί να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ με οποιοδήποτε ή και με όλα μαζί αυτά τα κόμματα.

Δεν υπάρχει, ωστόσο, μόνο η πραγματικότητα, ο ρεαλισμός δηλαδή, που διαψεύδει τον κ. Σκουρλέτη. Υπάρχει και η πολιτική ζωή μετά τις εκλογές. Και σ' αυτήν, επειδή το πιο συντριπτικά πιθανό ενδεχόμενο είναι η μη αυτοδυναμία από κανένα κόμμα, αν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρώτο κόμα, τότε θα συνεργαστεί με ένα ή περισσότερα από αυτά τα κόμματα. Με μισή ή ολόκληρη καρδιά, δεν εχει σημασία. Σημασία έχει ότι θα το κάνει. Ίσως με λιγότερη θέρμη απ' ό,τι τη συνεργασία με τους ΑΝΕΛ (για την οποία εδειχναν μέχρι και ενθουσιασμό!), αλλά θα συνεργαστούν και θα συγκυβερνήσουν σίγουρα.

Και φυσικά, δεν είναι μόνο η αναγκαιότητα αυτή που θα οδηγήσει τον ΣΥΡΙΖΑ σε μια τέτοια συνεργασία, υπάρχει και ένα επιπλέον στοιχείο που ενισχύει την άποψη ότι όσα λέει ο κ. Σκουρλέτης (και ο κάθε κ. Σκουρλέτης, δεν είναι προσωπικό το θέμα), δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία. Είναι η δεδομένη αναξιοπιστία τους. Ας μην αναφέρουμε παραδείγματα θεαματικής αθέτησης υποσχέσεων που έδινε και δεν τήρησε ποτέ ο ΣΥΡΙΖΑ, θα χρειαστούν χιλιάδες λέξεις. Δεδομένο είναι, πως όταν λένε κάτι, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι ισχύει.

Και γιατί ο κ. Σκουρλέτης κάνει τέτοιες δηλώσεις και ψιλοκλείνει το μάτι στην Αριστερή Πλατφόρμα; Δύο οι απαντήσεις. Να στείλει το μήνυμα σε ψηφοφόρους ότι η αυτοδυναμία είναι περίπου αναγκαιότητα, άρα να συσπειρώσει όσο το δυνατόν περισσότερους από αυτούς. Και δεύτερον, να πείσει ψηφοφόρους που κοιτάνε προς τη μεριά Λαφαζάνη, να στηρίξουν τον ΣΥΡΙΖΑ αφού είναι συγγενή ιδεολογικά κόμματα. Τόσο απλά.

Βέβαια, όσο ο χρόνος περνάει και οι εκλογές πλησιάζουν, δεν θα μοιάζουν εξίσου απλά. Θα ακούσουμε απίθανα επιχειρήματα στην προσπάθεια να πειστούν ψηφοφόροι. Αλλά ό,τι κι αν ακουστεί, ένα είναι βέβαιο. Αυτοδυναμία δεν υπάρχει, οι συνεργασίες θα έρθουν μετά την Κυριακή των εκλογών. Θα ήταν πολυτέλεια να ζητούσαμε από εκπροσώπους κομμάτων να συζητούσαν με βάση αυτήν την πραγματικότητα. Με ποιους όρους δηλαδή και προϋποθέσεις θα μπορούσαν να συνεργαστούν. Θα ήταν χρήσιμες μερικές τέτοιες απαντήσεις για τους ψηφοφόρους πριν αυτοί πάνε στις κάλπες. Αλλά σίγουρα δεν θα τις ακούσουμε…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News