Πριν ακόμη αναχωρήσει η αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ για τη Λατινική Αμερική υπήρξαν πρόχειρα κι ειρωνικά σχόλια, ο σκοπός των οποίων δεν ήταν σαφής. Δεν συνηθίζεται, άλλωστε, ο τύπος να επιφυλάσσει τέτοια στάση σε ταξίδι αντιπροσωπείας της αξιωματικής αντιπολίτευσης και του αρχηγού της στην αλλοδαπή. Εν πάση περιπτώσει, ας αφήσουμε κατά μέρος τις συνωμοσίες κι ας δεχθούμε ότι το βάρος καταγραφής της επικαιρότητας οδηγεί -μεταξύ άλλων- συχνά σε άσχημες/άτυχες στιγμές της δημοσιογραφίας.

Στο ίδιο δυστυχώς χαμηλό επίπεδο συνεχίσθηκαν πολλές ανταποκρίσεις και σχόλια για τις συναντήσεις του Α. Τσίπρα και τις δηλώσεις που μετά απ’ αυτές έκανε στην κάμερα της ΝΕΤ. Τελευταίο χτυπητό παράδειγμα η ομιλία του σχετικά με την εμπειρία της Αργεντινής κι η ειρωνία που προκάλεσε. Όχι μόνο δεν συμμερίζομαι, αλλά με βρίσκει πλήρως αντίθετο αυτή η αφ’ υψηλού εν πολλοίς χαιρέκακη κριτική για την επανόρθωση στην οποία προέβη ο Τσίπρας σε παλαιότερη δήλωση που είχε κάνει στη Βουλή.

Η έμμεση έστω αναγνώριση εκ μέρους οιουδήποτε ενός λάθους του δεν μπορεί ούτε πρέπει να έχει τέτοια αγοραία αντίδραση, εκτός αν είναι προσχηματική. Τέτοια στοιχεία δεν υπάρχουν εν προκειμένω και για αυτό οφείλουμε να την αποδεχθούμε ως ειλικρινή και σπουδαία για να μην πώ ότι πρέπει να χαιρόμαστε όταν υπάρχει ακραιφνής αναγνώριση λαθών, ιδίως από δημόσια πρόσωπα.

Οπως έγραψε κι η Ρ. Μ. Μπράουν, οι σωστές αποφάσεις στηρίζονται στην εμπειρία κι αυτή με τη σειρά της σε λάθη μας.     

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News