Εντάξει λοιπόν, το μνημόνιο τέλειωσε, το πρόγραμμα ήρθε, η τρόικα τέλειωσε, οι θεσμοί ήρθαν. Και μετά από αυτά τα επικοινωνιακά αστεία, να πάμε παρακάτω; Η κυβέρνηση πέτυχε πράγματι να μη ληφθούν τώρα, νέα μέτρα λιτότητας και αυτό δεν φαίνεται ότι θα συμβεί για τους επόμενους τέσσερις μήνες. Ωστόσο, για να μη συμβεί, για να υλοποιηθεί η συμφωνία του Eurogroup, θα πρέπει τη Δευτέρα σε πρώτη φάση και έως το τέλος Απριλίου σε δεύτερη, να πείσει τους δανειστές ότι οι μεταρρυθμίσεις είναι αυτές που εννοούν και οι θεσμοί.

Και αυτό νομίζω είναι το πρώτο κρίσιμο μέρος της συμφωνίας. Τι εννοεί η κυβέρνηση ως μεταρρυθμίσεις (και γι' αυτό δεν έχουμε γίνει σοφότεροι, οι γενικές αναφορές για αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς δεν σημαίνουν πολλά) και τι εννοούν οι δανειστές (αυτό το γνωρίζουμε). Δεν είμαι σίγουρος ότι οι δυο προσεγγίσεις συμπίπτουν.

Υπάρχει και ένα δεύτερο κρίσιμο μέρος. Δεν θα πρέπει στο τετράμηνο αυτό διάστημα η κυβέρνηση να παίρνει μέτρα τα οποία θα προκαλούν δημοσιονομικό εκτροχιασμό. Τι σημαίνει αυτό; Πως από την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ για παράδειγμα, θα πρέπει να βρεθούν ισοδύναμα αποτελέσματα, ίσο μέγεθος πόρων δηλαδή για τα δημόσια ταμεία. Παραμένει ζητούμενο αν αυτό θα συμβεί. 

Αναμφισβήτητα, η κυβέρνηση διαπραγματεύτηκε, σίγουρα περισσότερο απ' ό,τι οι προηγούμενοι. Ωστόσο, αυτό που πέτυχε, δεν είναι κάτι που έχει σχέση με όσα υποσχόταν προεκλογικά (αλλά και μετεκλογικά σε μεγάλο μέρος), δεν έχει σχέση με τις προτάσεις της Θεσσαλονίκης για τις οποίες έγινε τόση φασαρία.

Αυτό που κέρδισε από το Eurogroup, ήταν ουσιαστικά χρόνος. Και το μεγάλο της στοίχημα είναι να καταφέρει σ' αυτόν τον μικρό χρόνο των τεσσάρων μηνών, να διαχειριστεί δυο στόχους οι οποίοι, ωστόσο, είναι συγκρουόμενοι.
Θα πρέπει να πείσει τους δανειστές πως έχει συγκεκριμένες πειστικές προτάσεις οι οποίες θα τους ικανοποιήσουν και θα τους διαβεβαιώσουν πως θα πάρουν τα χρήματά τους πίσω και η κυβέρνηση θα κινείται με βάση συμφωνημένα προγράμματα, είναι ο ένας. Να πείσει τον κόσμο που τη στήριξε και τη στηρίζει ότι για το σύνθημα «πρώτη φορά Αριστερά» πρέπει να κάνει μεγάλη υπομονή, είναι ο δεύτερος. Αυτός μου φαίνεται και ο πιο δύσκολος…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News