Πρόσφατο δημοσίευμα από αυτά που δύσκολα μπορείς να επιβεβαιώσεις μιλούσε για μια ακόμη επιτροπή σοφών που θέλει να σχηματίσει ο Σύριζα. Ένας πυρήνας σκέψης και καθοδήγησης με μία έννοια φιλοσοφικής οπτικής της κοινωνίας. Δεν είναι η πρώτη φορά που ακούγεται κάτι τέτοιο και δεν είναι ο Σύριζα το μόνο κόμμα που το έχει σκεφθεί. Εξάλλου, όταν τα λεφτά τελείωσαν, οι ομάδες προβληματισμού πλήθαιναν. Το περίεργο στους κύκλους αυτούς είναι η σύσταση και η πρόταση. Ποια πρόσωπα επιλέγεις και τι σηματοδοτούν. Ποιος εγκέφαλος θα είναι αυτός που θα ‘χει την εμπειρία, την καθαρότητα και τη γνώση να συμβουλέψει ή να προτείνει δρόμους σε μια μάζα, σε μια κοινότητα που άγεται και φέρεται πρωτίστως με το συναίσθημα.

Η Μιλένα Αποστολάκη φέρεται να είναι μεταξύ των προσωπικοτήτων που θα συνομιλήσουν για τη νέα πολιτική αποστολή. Η χρονική στιγμή που ακούγεται κάτι τέτοιο έχει τα εξής χαρακτηριστικά:

1. Ο Σύριζα, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, έχει προβάδισμα – μικρό, αλλά καθαρό.
2. Η Μιλένα Αποστολάκη, έπειτα από ένα διάστημα επιστροφής στα δικηγορικά γραφεία, επανέρχεται στον δημόσιο βίο, αυτή τη φορά με μηνύματα για το πολιτειακό σύστημα και την κοινωνική δικαιοσύνη μέσω παιδικού βιβλίου, αφιερωμένο στον γιο της.
3. Το ΠΑΣΟΚ, πληρώνοντας όλα τα λάθη του παρελθόντος, βράζει στο ζουμί του και σιγοκαίγεται.
4. Η ΔΗΜΑΡ ψάχνει να βρει τη διαχωριστική της ρυτίδα που είναι τόσο έντονη που δεν ξέρει αν θα την καλύψει.
5. Η Κεντροαριστερά – ο μέχρι πρότινος συγγενής ιδεολογικός χώρος της κυρίας Αποστολάκη – συγκρούεται σαν εργαστηριακές χημικές ενώσεις προσπαθώντας να δομήσει το νέο «άτομο».

«Η Ευρώπη έχει ανάγκη από ένα ριζοσπαστικότερο κίνημα που θα υπερασπιστεί στις σημερινές συνθήκες τα χειμαζόμενα μεσαία στρώματα και θα επαναθεμελιώσει το κοινωνικό κράτος», έχει δηλώσει η πρώην υφυπουργός του ΠΑΣΟΚ σε ερώτηση για την πιθανότητα δημιουργίας της ελληνικής Ελιάς και συνέχισε τη σκέψη της λέγοντας: «Η συζήτηση για την ανασύνταξη της Κεντροαριστεράς, όπως σήμερα γίνεται από εκείνους που τη συντηρούν, είναι μόνο μια υπεκφυγή για να μην τοποθετηθούν επί της ουσίας στην κοινωνία, να μην αναγνωρίσουν τις ευθύνες τους, να μην παραδεχτούν ότι δεν τους νοιάζει τίποτε άλλο εκτός από τον μικρόκοσμό τους και, εν τέλει, να μην αποκαλυφθεί η αδιαφορία απέναντι στο γεγονός ότι δημοκρατικές και κοινωνικές κατακτήσεις δεκαετιών, ίσως και αιώνων, ανατρέπονται βιαίως».

Οι βίαιες ανατροπές ούτε ανακοινώνονται ούτε προβλέπονται. Όμως οι άνθρωποι έχουμε την ιστορία μας, το παρελθόν μας. Που ακόμα και εάν επαναστατήσουμε εναντίον του, σβήνοντας από πάνω μας όλα του τα χαρακτηριστικά, αυτό θα μας ακολουθεί κρυμμένο στο DNA μας.

Τι θέλω να πω μ’ αυτό. Ότι εάν ο Σύριζα τώρα που είναι στα πάνω του και φορτσάρει για το Μαξίμου φλερτάρει με το δοκιμασμένο πρώην – νυν και αεί ΠΑΣΟΚ γιατί τον βολεύει σχηματικά και εάν άνθρωποι του ΠΑΣΟΚ γλυκοκοιτούν μια άλλη κυβερνητική προοπτική ακόμη και συμβουλευτική για να ‘ναι μέσα ή γύρω από τα πράγματα, τότε δεν έχουμε να κάνουμε με κάτι νέο. Ούτε με κάτι που γεννιέται από ανατροπή.

Μιλάμε για μια μετατόπιση κοινού, όπως στις μεγάλες συναυλίες που τα σχοινιά που οριοθετούν τις θέσεις, όταν το κλίμα θερμαίνεται, παραβιάζονται και οι πίσω έρχονται μπρος στην εξέδρα και οι αριστεροί πλησιάζουν τα δεξιά. Οι ίδιοι άνθρωποι (σε νοοτροπία και αριθμό) χειροκροτούν το συγκρότημα. Αυτούς που είναι ψηλά.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News