Τρεις παρέες όλες κι όλες. Πίνουν τσίπουρα, το ένα μετά το άλλο. Μιλάνε, γελάνε, τσουγκρίζουν και πάλι από την αρχή. Η τεράστια τηλεόραση πάνω από τα κεφάλια μας παίζει ΣΚΑΙ. Ειδήσεις. Κάποιος δυναμώνει τον ήχο. Ένας γάτος χώνεται κάτω από το τραπέζι μας και τρίβεται στα πόδια μου. Η καλοκαιρινή μπόρα μάλλον του χάλασε τα σχέδια για τσάρκα στο ποτάμι. «Καλώς την ψυχοπάθεια» σχολιάζει κάποιος, μόλις εμφανίζονται στην οθόνη εικόνες της Ζωής Κωνσταντοπούλου.

Γέλια ανάκατα με τσουγκρίσματα. «Γουστάρω Ζωή Κωνσταντοπούλου. Γουστάρω τσαμπουκά», λέει ένας μεγαλόσωμος τύπος με πυκνά, σγουρά μαλλιά. Κάποιοι γελάνε, κάποιος μουρμουρά «άσε μας ρε μαλάκα με την τρελή», κάποιοι κουνάνε με ύφος απελπισίας τα κεφάλια τους. «Γουστάρω Ζωή Κωνσταντοπούλου», ξαναλέει και προτάσσει το ποτήρι του ψηλά προς την τηλεόραση. Ο φίλος, που μας φιλοξενεί στο χωριό και θαμώνας του καφενείου, νιώθει πως κάτι πάω να πω και μου πιάνει το μπράτσο τύπου «μην πεις λέξη, σε έφαγα…». Ο γάτος δίνει ένα σάλτο και κάθεται πάνω μου. Πιέζει απειλητικά με τα πατουσάκια του την κοιλιά μου. Δεν λέω λέξη. Αλλά σκέφτομαι εκατοντάδες και είναι όλες τους όχι και τόσο κολακευτικές.

Δεν τη συμπαθώ και πολύ τη Ζωή Κωνσταντοπούλου. Ανέκαθεν. Με ενοχλεί το γεμάτο ειρωνεία ύφος της, η υπερβολή στις τοποθετήσεις της, ο αυταρχισμός της, ο φανατισμός της -γεμάτος από τη μπόχα που κουβαλάει κάθε μορφή φανατίλας-, οι φράσεις φασόν που χρησιμοποιεί, με best seller την «δεν θέλετε να ακούσετε την αλήθεια;;;» που ρίχνει στο τραπέζι, χαμογελώντας με νόημα, κάθε φορά που οι συνομιλητές της εντοπίζουν κενά στις θεωρίες της ή προσπαθούν να την διακόψουν επειδή άλλα την ρωτάνε κι άλλα απαντάει. Με ενοχλεί η τάση της να προσβάλλει τους συνομιλητές της με κάθε ύπουλο τρόπο και η επιθετικότητα που βγάζει σε όποιον δεν ενστερνίζεται τις απόψεις της ή της αναφέρει πραγματικότητες που δεν της αρέσουν. Με ενοχλεί η αγένειά της, η ανάγκη της να τρομοκρατεί και να επιβάλλεται σε όποιον διαφωνεί μαζί της, σαν τραμπούκος χρυσαυγίτης (τώρα που το σκέφτομαι ο θαυμασμός προς τις όποιες Ζωές Κωνσταντοπούλου παραπέμπει στον θαυμασμό του αυταρχισμού χωρίς τη ρετσινιά του ναζισμού. Σαν να λέμε win-win επιλογή για τον ψευτοτσαμπουκά ελληνάρα που η εσάνς του ναζισμού της ΧΑ τον κρατούσε σε απόσταση).

Και όχι, δεν θεωρώ πως επειδή οι περισσότεροι πολιτικοί αποδείχτηκαν τόσο μα τόσο φτηνοί (για να το πω ευγενικά), η συμπεριφορά της Κωνσταντοπούλου στη Βουλή είναι μια καλή τιμωρία. Ας πούμε, δεν θα το χαιρόμουν αν κάποιος την «έβαζε στη θέση της» χρησιμοποιώντας ίδιες ή παρόμοιες τακτικές. Θα την υπερασπιζόμουν όπως ένιωσα την ανάγκη να υπερασπιστώ πολλούς άλλους αντιπαθητικούς και όχι και τόσο ok τύπους που η Ζωή Κωνσταντοπούλου καταχρηστικά και άδικα «κανόνισε». Το να ξεσκίζει ένα καθίκι ένα άλλο καθίκι δεν αποτελεί  κατά τη γνώμη μου μορφή δικαιοσύνης. Ούτε καν στις φυλακές, πόσο μάλλον στη βουλή. Ειδικά όταν αυτός που στην πραγματικότητα τιμωρείται από τις μεταξύ τους μανούρες είναι ο άμαχος πληθυσμός.

Γιατί η Ζωή Κωνσταντοπούλου δεν είναι μία ακόμα γραφική πολιτικάντισα της οποίας οι εμμονές και τα απωθημένα «γράφουν καλά» στον φακό και φέρνουν κλικ. Η  Ζωή Κωνσταντοπούλου είναι πρόεδρος της βουλής. Έχει δηλαδή στα χέρια της εξουσία που επηρεάζει δραστικά και ουσιαστικά τις ζωές μας. Και αυτήν τη ρημάδα εποχή, χρειαζόμαστε όσο ποτέ μία πρόεδρο που αυτήν τη δύναμη θα την χρησιμοποιήσει αδιαπραγμάτευτα για το συμφέρον μας, για την τήρηση όχι των προσχημάτων, αλλά της ουσίας. Με ψυχραιμία, ρεαλισμό και αντικειμενικότητα. Αλλά όχι, η Ζωή Κωνσταντοπούλου πετάει από το παράθυρο την ευκαιρία να δουλέψει για εμάς και όπως όλοι σχεδόν οι πολιτικοί -που τόσο επιτυχημένα τραμπουκίζει από την έδρα της- διαλέγει να δουλέψει για την σέκτα της και τον εαυτό της. Προτιμά τον ρόλο της επικίνδυνης «τρελής» που υπερασπίζεται λυσσαλέα θεωρίες που απέτυχαν στην πράξη κάνοντας τη ζωή όλων όσο πιο δύσκολη μπορεί. Και ας χάνει το δίκιο της, όταν έχει όντως δίκιο και πραγματικά χρειάζεται να επιβληθεί. Ακάθεκτη συνεχίζει τις παραστάσεις της. Προφανώς θεωρεί πως από το ρόλο αυτόν έχει πολλά να κερδίσει. Κι εμείς πολλά να χάσουμε. Αλλά αυτό μάλλον δεν φαίνεται να την απασχολεί και τόσο. Γουστάρεις;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News