Τελικά, η κάλπη για τον δήμο της Αθήνας, κατά τον ΣΥΡΙΖΑ αφορά τον δήμο και την τοπική αυτοδιοίκηση, ή είναι ο κυλιόμενος διάδρομος προς την «ανατροπή της κυβέρνησης»; Την Κυριακή ψηφίζουμε για δήμαρχο και περιφερειάρχη, ή μετέχουμε απλά σε ένα «δημοψήφισμα» καταδίκης της κυβέρνησης; Ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί τον κόσμο να ψηφίσει για τη βελτίωση της ζωής του στην πόλη και την περιφέρεια, ή τον καλεί να συνεισφέρει στον κομματικό του στόχο;

Οι απαντήσεις στα ερωτήματα βρίσκονται στο δρομολόγιο Αθήνα-Πάτρα-Αθήνα, ας ξεκινήσουμε όμως με ένα βήμα προς τα πίσω -τότε που η ανανεωτική Αριστερά ακολουθούσε την «πολιτική των συμμαχιών», αναζητώντας σε κάθε μαζικό χώρο φίλιες δυνάμεις, προγραμματικές συγκλίσεις και ανένταχτες προσωπικότητες, προσπαθώντας να συνενώσει δυνάμεις δημιουργικές και να οικοδομήσει ένα προωθητικό πλαίσιο. Εύλογα επεδίωκε να διευρύνει το ακροατήριό της, ταυτόχρονα όμως εστίαζε στο θέμα της εκλογικής αναμέτρησης -την τοπική αυτοδιοίκηση λ.χ.- και ανάλογα με τη συγκυρία είτε διατηρούσε την κομματική της ταμπέλα, είτε συμμετείχε σε μια ευρύτερη παράταξη. 

Αυτά κάποτε. Ο ΣΥΡΙΖΑ σε τούτες τις αυτοδιοικητικές εκλογές συγκρότησε αμιγή και στενά κομματικά ψηφοδέλτια, όπως ακριβώς κάνει στα μεταπολιτευτικά χρόνια και το ΚΚΕ. Οι επικεφαλής των ψηφοδελτίων του έχουν κερδίσει τα ένσημά τους στην κομματική δουλειά και ως εκ τούτου λειτουργούν ως ιμάντες του πολιτικού μηνύματος του ΣΥΡΙΖΑ. Από την Αθήνα λοιπόν, ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης ζήτησε από τους Αθηναίους να στηρίξουν τη «μεγάλη ανατροπή. Μια ανατροπή με τεράστιο αντίκτυπο. Με τεράστια πολιτική και κοινωνική σημασία. Που δεν θα συζητηθεί μόνο στην πόλη και την Ελλάδα. Αλλά ο αντίκτυπός της θα ακουστεί σε ολόκληρη την Ευρώπη».

Το μήνυμα διαχύθηκε, και από την Πάτρα ο Αλέξης Τσίπρας συνόψισε πως είναι «δημοψήφισμα οι εκλογές της Κυριακής», προχωρώντας ένα βήμα παρακάτω σημείωσε:  «και το δίλημμα αυτό, έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα και θέλησε ο λαός, έχει σε όλες τις εκδοχές του μια κοινή απάντηση: Τον ΣΥΡΙΖΑ. Με τα μνημόνια ή με τον ΣΥΡΙΖΑ. Με τη Μέρκελ ή με τον ΣΥΡΙΖΑ. Με την εταιρία ΠΑΣΟΚ-ΝΔ ή με τον ΣΥΡΙΖΑ. Με το παλιό και φθαρμένο ή με τον ΣΥΡΙΖΑ». 

Με τη σφραγίδα λοιπόν του ΣΥΡΙΖΑ ανά χείρας, ο ηγέτης του κόμματος υπονόησε ότι δεν είναι η αυτοδιοίκηση το θέμα των αυτοδιοικητικών εκλογών – είναι η εφαρμογή του προστάγματος «όλα τα σφυριά χτυπάν στο ίδιο αμόνι», με άλλα λόγια το διακύβευμα είναι η ανατροπή της κυβέρνησης. Της κυβέρνησης «του Μνημονίου, της Μέρκελ, του παλαιού και φθαρμένου»…

Αυτά τα διαφωτιστικά είπε ο Αλέξης Τσίπρας στην Πάτρα, όπου μίλησε σε συγκέντρωση υποστήριξης του υποψηφίου του ΚΚΕ για τον δήμο της πόλης. Ο ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ όμως μιλούσε στην Πάτρα για να ακούει η Αθήνα – από τον πομπό της Πάτρας έστειλε ένα σαφέστατο μήνυμα για το ανταποδοτικό χρέος των ψηφοφόρων του κ. Σοφιανού και του κ. Παφίλη στην Αθήνα.

Στη συνέχεια, ήρθε κι ο αντίλαλος απ΄ την Αθήνα, απ΄ όπου ο κ. Σακελλαρίδης υπενθύμισε τα πολιτικά διαπιστευτήριά του: «η Αθήνα δεν θα παραδοθεί στο Μνημόνιο» τόνισε και περιέγραψε στη συνέχεια μια ειδυλλιακή καρτ ποστάλ της Αθήνας – με πράσινο, αθλητικές εγκαταστάσεις, με αναπλάσεις, με παιδικές χαρές, ιατρεία και καλλιτεχνική δημιουργία…

Η τοπική αυτοδιοίκηση ασφαλώς έχει πολιτικό περιεχόμενο, που απαιτεί σχέδιο, συγκρούσεις (με συμφέροντα και νοοτροπίες), στάθμιση των προτεραιοτήτων, οικονομικούς πόρους, συμμετοχή. Οι εκλογές επίσης έχουν κατ΄ αντανάκλαση ένα πολιτικό μήνυμα. Σε τούτη την περίσταση όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ ανάγει σε κύριο θέμα το πολιτικό ερώτημα «υπό την αιγίδα» των δημοτικών εκλογών. Για την ακρίβεια παραμερίζει τα προβλήματα της τοπικής αυτοδιοίκησης και ανάγει την επίλυσή τους με υπέρβαση στην επίτευξη του κομματικού του στόχου. Και τελικά, για τον ΣΥΡΙΖΑ έχουν νόημα οι επιμέρους εκλογές ή πρόκειται απλά για «προσυγκεντρώσεις» στην πορεία προς την εθνική κάλπη; Η τοπική αυτοδιοίκηση ή οι ευρωεκλογές έχουν αντίκρυσμα, ή είναι ασκήσεις ετοιμότητας προς την εξουσία; Οι Αθηναίοι τέλος την Κυριακή ψηφίζουμε για δήμαρχο, ή δίνουμε απλά τον οβολό μας στον ΣΥΡΙΖΑ;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News