Σαν να άρχισαν από το τέλος οι 58 διακηρύσσοντας ως τελικό προορισμό το Ευρωπαικό Σοσιαλιστικό Κόμμα. Έχουν γραφτεί πολλά και ενδιαφέροντα για τα συν αυτής της αναγκαίας όσο ποτέ, μέχρι τώρα, πρωτοβουλίας. Ας σημειωθούν ορισμένα πλην τώρα, που υπάρχει καιρός. Ο πολιτικός στόχος δεν μπορεί να είναι αυτοαναφορικός – συνεργαζόμαστε για να είμαστε ενωμένοι ή, ακόμα χειρότερα, ενωνόμαστε για μη χαθούμε. Στόχος πρέπει να είναι η ανάδειξη από τις ευρωκάλπες ενός αξιόπιστου και ισχυρού συνομιλητή-διαπραγματευτή και με τους έξω και με τους μέσα. Αλλά με όλους τους μέσα. Όχι μονόπλευρο μέτωπο προς την Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ και ντούκου για την απεδώ μεριά και, ιδίως, για τη μέθοδο διακυβέρνησης. Φυσικά όταν αυτό το χτένι φτάσει στον κόμπο, θα βρει το ΠΑΣΟΚ. Προς τιμήν του το ΠΑΣΟΚ στηρίζει την πρωτοβουλία, έστω και αν κάνει την ανάγκη φιλοτιμία.

Όσοι, όμως, εντός των 58 φοβούνται ασφυξία από τον εναγκαλισμό ούτε κλειστοφοβικοί είναι ούτε υποχόνδριοι. Αισθάνονται την ανάγκη να μην κλειστούν στις κάμαρες των κομματικών εξουσιών και να μη χαθούν στους μικροδαίδαλους των προσωπικών διευθετήσεων -βάλε με δεύτερο- δεν μπορώ έχω υποχρέωση κ.λπ. κ.λπ. Υπάρχει η δυνατότητα το εγχείρημα και να μην αφυδατωθεί στις διευθετήσεις αυτές τύπου Ένωσης Κέντρου, αλλά και να ανοίξει τη δυναμική του από τους φιλελεύθερους της Δράσης μέχρι τους Οικολόγους. Μερικές στιγμές τα «οργανωτικά» έχουν κρίσιμη σημασία.

Ας συγκροτήσουν μια λίστα με 60 πρόσωπα. Από αυτά 10 -15 να υποδειχθούν από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. 5 από κάθε μια από τις συνεργαζόμενες κινήσεις. Ας προταθούν και στους Οικολόγους-Πράσινους και στη Δράση να προτείνουν αριθμό δικών τους υποψηφίων με δικαίωμα εάν εκλεγούν να ενταχθούν στην ευρωομάδα της επιλογής τους. Ας αφήσουν και ικανό αριθμό, ως το τέλος, για τη ΔΗΜΑΡ, με τα ίδια δικαιώματα με τους Πράσινους και τους Φιλελεύθερους. Όποιος θα αρνηθεί τη σύμπραξη, παρά το δικαίωμα στην προεκλογική, και μετεκλογική αυτοτέλεια, ας ξαναδιαβάσει την επιστολή προς Αθηναίους του αποστόλου Παύλου – ουκ εάν δύνασαι σώσαι, ον ου βούλεται σωθήναι.

Κάθε μία συνιστώσα θα προτείνει με δικές της διαδικασίες και με δική της ευθύνη τους δικούς της υποψηφίους. Άλλοι με χρίσμα, άλλοι με απόφαση οργάνου – όπως διαλέξει ο καθένας, ακόμα και δια βοής έγκριση καθότι ο καθείς και η παράδοσή του. 

Εδώ, όμως, θα σταματήσει η όποια εξουσία για τις κλειστές κάμαρες. Η τελική λίστα να τεθεί σε μαζική μυστική ψηφοφορία σε κάλπες από τους πολίτες σε όλη την Ελλάδα. Με δικαίωμα έως τρεις σταυρούς οι πολίτες να ορίσουν την τελική λίστα με τη σειρά εκλογιμότητας και ο πρώτος σε σταυρούς να είναι ο επικεφαλής. Μακάρι να γίνει της κακομοίρας με τη σταυροθηρία των υποψηφίων. Είθε να ενσκήψουν οι μάστορες του φραξιονισμού. Είναι χίλιες φορές προτιμότερο από τις προσωπικές διευθετήσεις με την -τις-κορυφές. Ένας εκλογικός αγώνας για την εκλόγιμη θέση με συζητήσεις και debate ακόμη θα εκλύσει πολιτική ενέργεια προς την κοινωνία και θα αντλήσει δυναμική από τους πολίτες. Δώστε στον πολίτη τη δυνατότητα να φτιάξει το ψηφοδέλτιο που θα ρίξει στην κάλπη. Έχει να προτείνει κανείς τίποτα καλύτερο;

Δε χρειάζεται μεγάλη ικανότητα πρόβλεψης για να δει κανείς ότι αυτή η μαζική διαδικασία θα είναι ό,τι πιο πολιτικό μπορεί να προκύψει στην προεκλογική περίοδο και στην εκλογική βραδιά. Εάν ο υψηλός εκλογικός στόχος είναι 3 η 4 έδρες, ας συμφωνηθεί ένα rotation ώστε οι πράγματι εκλόγιμες να γίνουν 6 ή 8. Αν πλημμυρίσουν οι Πασόκοι τις κάλπες και κερδίσουν όλες τις εκλόγιμες θέσεις με γεια τους με χαρά τους. Αν επικρατήσουν οι ανεξάρτητοι, δυο φορές με γεια τους.
Το σίγουρο είναι ότι δεν μπορώ να σκεφτώ κανένα καλύτερο εκλογικό σύνθημα από το «Φτιάξτο Μόνος Σου»-το ψηφοδέλτιο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News