Εάν τα social media επέτρεπαν το ερωτηματικό να συμπεριλαμβάνεται στα hashtags, τότε το #GreeceForward που επέλεξαν οι διοργανωτές της ημερίδας για το μέλλον της Ελλάδας θα έπρεπε να αφήνει μια αίσθηση απορίας. Απορίας τόσο για το εάν έγιναν σοφότεροι αυτοί που την παρακολούθησαν, όσο και για το εάν οι ίδιοι οι πολιτικοί είναι έτοιμοι να προτείνουν λύσεις για την επόμενη μέρα στη χώρα.

Ο Μάσιμο Ντ’ Αλέμα τίμησε με την παρουσία του την εκδήλωση που διοργάνωσε το FEPS και το Δίκτυο. Το ίδιο έκαναν κι οι Κώστας Σημίτης, Παναγιώτης Πικραμμένος, Φώφη Γεννηματά, Σταύρος Θεοδωράκης, υπουργοί, πρώην υπουργοί, βουλευτές -νυν και τέως-, επιχειρηματίες, νέοι αλλά και μεγαλύτερος κόσμος. Όσοι αποφάσισαν να περάσουν το πρωί, το μεσημέρι και το απόγευμα της Τετάρτης στο #GreeceForward άκουσαν -κατά βάση-  τις ίδιες γενικές γραμμές πολιτικής. Περισσότερη δημοκρατία και πρόοδος, λιγότερος ΣΥΡΙΖΑ και φόροι. Εξαιρέσεις η πρόταση του ΠΑΣΟΚ όχι για κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, αλλά για απόδοσή του στην Τοπική Αυτοδιοίκηση κι η δέσμη του Ποταμιού που περιγράφτηκε σε λίγα bullet points. Για την ταμπακιέρα κανείς. Κανείς εκτός από την Άννα Διαμαντοπούλου*.

Το ακροατήριο αποτελούνταν κατά βάση από κομματικά άστεγο κόσμο, ο οποίος στο παρελθόν είχε σταθερές αναφορές στο ΠΑΣΟΚ. Η Γεννηματά γέμισε την αίθουσα που χωρούσε περίπου 250 άτομα, η ομιλία του Θεοδωράκη, λόγω ώρας, είχε ελαφρώς μικρότερο ακροατήριο. Το κοινό άκουσε τον Θεοδωράκη να κατακεραυνώνει το παλιό κομματικό σύστημα και να εκνευρίζεται απατώντας στις ερωτήσεις που του έγιναν κι αφορούσαν το γιατί δεν συνεργάζεται με άλλα κόμματα του κέντρου, τη δε Γεννηματά να αναλώνεται στο να απαριθμεί όσα έκανε το ΠΑΣΟΚ τις περασμένες δεκαετίες. Σε κάτι συμφώνησαν κι οι δύο. Στην ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ για τα όσα γίνονται στη χώρα. Στις δύο λέξεις, οι τρεις ήταν κατά της κυβέρνησης.

Το #GreeceForward πραγματοποιείται σε αίθουσα με αυτή τη λεπτομέρεια. Ταιριαστό με την αισθητική της συζήτησης. pic.twitter.com/HQj7YEdQ3M

— Takis Karagiannis (@T_Karagiannis) October 14, 2015

Είναι αυτό ακριβώς που είπε ο Χρήστος Μεμής που συντόνιζε το τελευταίο πάνελ, αυτό με τον Ντ’ Αλέμα και την Άννα Διαμαντοπούλου. Όλα τα κόμματα του κέντρου προσπαθούν να ξορκίσουν το φάντασμα του ΣΥΡΙΖΑ και να προλάβουν τον Τσίπρα να μην ψαρέψει στα θολά νερά της πολιτικής αυτής δεξαμενής.

Κι εδώ, όμως, έρχεται η αντίφαση. Μιλώντας με τον κόσμο που έδωσε το «παρών» στην ημερίδα καταλάβαινες πως το μεγαλύτερο άγχος ήταν η απουσία συγκεκριμένων, κοστολογημένων και στοχευμένων προτάσεων από τους πολιτικούς κι όχι το ήδη βεβαρημένο παρελθόν του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς στο να παντρέψει όλους τους μνηστήρες τους. Τα ναυάγια των 58 και της Ελιάς είναι πρόσφατα, αλλά ο φόβος για μία τρίτη συνεχόμενη αποτυχία δεν είναι διάχυτος. Διάχυτη είναι η ανησυχία για την απουσία σαφούς σχεδίου ανασυγκρότησης της χώρας.

Δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι να μαζέψεις τρεις πρώην πρωθυπουργούς σε μία τέτοια συζήτηση. Θα μπορούσε να είναι κι ο Παπανδρέου, θα μπορούσε να είναι ο Πρόντι, θα μπορούσαν να είναι πολλοί άλλοι με παρόμοιες αντιλήψεις και πολιτικές τοποθετήσεις. Αυτό που ξέρω είναι πως το ζουμί βρίσκεται σε αυτό που επεσήμανε κατά την ομιλία του ο Ντ’ Αλέμα. Αυτό που προέχει είναι να δοθεί λύση στα καθημερινά προβλήματα, να επανακινηθεί η οικονομία και να γεμίσει έστω και λίγο το πορτοφόλι του κόσμου. Με προοδευτικές μεταρρυθμίσεις, με θαρραλέους πολιτικούς που δεν θα φοβούνται να μιλήσουν για μία σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία, η οποία από την πλευρά της δεν θα τρέμει να βάλει τα χέρια της στη φωτιά των αλλαγών που απαιτούνται. «Η διαδικασία ζύμωσης κι επανασύνδεσης της κεντροαριστεράς είναι μεσοπρόθεσμη». Είναι και θεμελιώδης, είπε. Αλλά κυρίως μεσοπρόθεσμη.

*Η Άννα Διαμαντοπούλου έκανε μία από τις πιο εύστοχες τοποθετήσεις που έχω ακούσει από Έλληνα πολιτικό. Μίλησε για τα λάθη και τα αίτια της ήττας της σοσιαλδημοκρατίας (ποιος άλλος αναφέρεται στην απουσία αντίστασης τη δεκαετία του ’90 στις αλλαγές στο χρηματοπιστωτικό σύστημα), επέκρινε όσους λένε πως ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε σοσιαλδημοκρατικό κόμμα μόνο και μόνο γιατί υιοθέτησε το Μνημόνιο και είπε το προφανές, αλλά τόσο σπάνιο στο σήμερα: Για το προσφυγικό ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό η απουσία Κοινής Ενεργειακής Πολιτικής από την ΕΕ. Πρέπει να ήταν η μόνη (μαζί με ορισμένους από τους καθηγητές που συμμετείχαν στα πάνελ) που στάθηκε στα μεγάλα διακυβεύματα του παρόντος. Την ηλεκτρονική διακυβέρνηση κι όχι τη φορολογία.  Έχει, τελικά, τρομερά ευεργετικές ιδιότητες η απόσταση από την καθημερινότητα της Βουλής.
 

Η Ευρώπη πρέπει να αντιμετωπίσει ως κοινά θέματα την φορολογία, τον προϋπολογισμό, την ενεργειακή και αμυντική πολιτική #GreeceForward

— anna diamantopoulou (@adiamantopoulou) October 14, 2015

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News