Ο κ.Τζήμερος εμφανίσθηκε στην πολιτική σκηνή ως νέο ταλέντο, διάνυσε μια σύντομη πολιτική κούρσα και τώρα ασκείται στον ρόλο του σχολιαστή, φιλοδοξώντας να δημιουργεί αναταράξεις με τις παρεμβάσεις του. Οι οποίες είναι πάντα προκλητικές (αυτός είναι άλλωστε ο στόχος) και συχνά παραπλανητικές. Ιδιαιτέρως αρέσκεται να αναλαμβάνει ρόλο συνηγόρου στη Χρυσή Αυγή, καθώς καταρχάς είχε αποδώσει «ιδεολογία» στους Χρυσαυγίτες κι επανειλημμένα έχει προδικάσει ότι οι κρατούμενοι Χρυσαυγίτες θα αθωωθούν.

Τούτη τη φορά (σας τα λέω συνοπτικά) αναρωτήθηκε γιατί και βάσει ποιας θεσμικής διάταξης, ο Σταύρος Δήμας προφύλαξε εαυτόν από τις ψήφους στήριξης της Χρυσής Αυγής. Κατά τη γνώμη του δεν υπάρχει κάποια «ποιοτική» διαφορά ανάμεσα στη Χρυσή Αυγή, το ΚΚΕ και τον κ. Χαϊκάλη. Επίσης, εγκαλεί εμμέσως τον κ. Δήμα ότι παραβίασε τη βούληση του συνταγματικού νομοθέτη, «επιλέγοντας» τις δυνάμεις που αποδέχεται να τον στηρίξουν.

Η πρώτη επισήμανση του κ. Τζήμερου (περί ποιοτικής συνάφειας ΚΚΕ, Χρυσής Αυγής και Χαϊκάλη) είναι τόσο ανεκδιήγητη, που δεν χρήζει σχολιασμού. Ειδικότης του κ. Τζήμερου είναι -εξάλλου- να δημιουργεί χυλούς, νομίζοντας ότι ασκείται στη «nouvelle cuisine».

Ως προς το θεσμικό πρόβλημα που βλέπει στη στάση του κ. Δήμα, ο κ. Τζήμερος και πάλι συγχέει την πολιτική στάση με τα θέσμια. Πριν από τις ευρωεκλογές, θυμίζω, ο Ζ.Κ.Γιούνκερ είχε αρνηθεί να εκλεγεί με τις ψήφους των ακροδεξιών και των φασιστών. Κανείς δεν τον εγκάλεσε τότε ότι αυτό δεν προβλέπεται στη συνθήκη της Λισαβόνας, διότι οι πάντες κατανόησαν ότι ήταν μια πολιτική στάση.

Πρόσφατα, η κυβέρνηση της Σουηδίας απέφυγε την προκήρυξη των πρόωρων εκλογών δημιουργώντας ένα πολιτικό μέτωπο όλων των κομμάτων και θέτοντας σε απομόνωση την ακροδεξιά. Με άλλα λόγια, άραγε, και η πολιτική ηγεσία της Σουηδίας προχώρησε σε μια «επιλεκτική» διαχείριση της έκτακτης πολιτικής κατάστασης;

Το 2000, όταν στην Αυστρία οι κεντροδεξιοί συγκρότησαν κυβερνητικό συνασπισμό με το ακροδεξιό κόμμα της Ελευθερίας του Χάιντερ, η Ευρωπαϊκή Ένωση «πάγωσε» τις σχέσεις της με την Αυστρία. Και τότε, κανείς δεν είχε υποστηρίξει ότι υπάρχει θέμα παραβίασης της συνθήκης του Άμστερνταμ, καθώς όλοι είχαν αντιληφθεί ότι ήταν μια πολιτική στάση. 

Είναι επομένως προφανές, ότι η δήλωση του κ. Δήμα αναγνώστηκε από όλους ως μία πολιτική παρέμβαση. Το διασκεδαστικό είναι ότι έτσι την κατάλαβε και ο Τζήμερος διότι στην παρέμβασή του δηλώνει τελικά: «καταλαβαίνω ότι μια ενδεχόμενη υπερψήφιση του Σταύρου Δήμα από την πλευρά των ΧΑυγιτών θα άφηνε πολλές σκιές, ειδικά αν οι υπόδικοι αθωωθούν – που είναι και το πιθανότερο, διότι το κατηγορητήριο είναι για γέλια. Αλλά αυτές οι δηλώσεις τι νόημα έχουν;».

Με την τελευταία του παρατήρηση ο κ. Τζήμερος καταρχάς παίρνει θέση – αθωώνοντας τους υπόδικους. Και στη συνέχεια, δηλώνοντας πως καταλαβαίνει την πολιτική σκοπιμότητα της δήλωσης Δήμα, δημιουργεί το εύλογο ερώτημα: όλες οι προηγούμενες επισημάνσεις του «τι νόημα είχαν»; Εκτός, αν του αρέσει πολύ εκείνη η διάσημη ρήση του λαγού στο λιοντάρι, για την αυθάδη φλυαρία του.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News