Υπάρχει μια άποψη που λέει: «Η κυβέρνηση έχει τη λαϊκή έγκριση για τετράμηνη συμφωνία. Ας ζητήσει άμεσα και το "Ναι" της Βουλής. Είναι θέμα λογικής συνέπειας και δημοκρατίας». Υπάρχει και μια δεύτερη και αντίθετη άποψη, που λέει: «Με βάση τη νομοθεσία μας και το θεσμικό μας πλαίσιο δεν χρειάζεται κάτι τέτοιο».

Και οι δυο απόψεις ανήκουν σε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ – κορυφαία, μάλιστα. Η πρώτη, στον Δ. Παπαδημούλη, ευρωβουλευτή του κόμματος, η δεύτερη στον Δ. Στρατούλη, υπουργό της κυβέρνησης. Αν η σύμβαση τετράμηνης παράτασης ερχόταν στη Βουλή, ο πρώτος δεν είχε προσωπικό λόγο ανησυχίας, είναι ευρωβουλευτής και όχι βουλευτής, δεν θα χρειαζόταν να ψηφίσει, άρα να μπει σε δύσκολη θέση.

Ο δεύτερος, που αυτοπροσδιορίζεται και πιο… αριστερός, θα έπρεπε να την ψηφίσει, υπουργός είναι δεν θα είχε περιθώρια καταψήφισης και ξέρει πως μελλοντικά θα χρεωνόταν την ψήφιση μιας σύμβασης που δεν είναι παράταση του μνημονίου σύμφωνα με την ηγεσία της κυβέρνησης, μια άποψη ωστόσο που δεν συμμερίζονται άλλα στελέχη του κόμματος του.

Άκουγα τον Α. Μητρόπουλο να προσπαθεί να πείσει γιατί δεν χρειάζεται αυτή η συμφωνία να έρθει στη Βουλή. Τα επιχειρήματά του δεν ήταν αδύναμα, ήταν στα όρια της λογικής. Έλεγε πως δεν μπορεί η Βουλή να ψηφίσει μία σύμβαση που περιλαμβάνει την αποικιοκρατική ρήτρα περί αγγλικού Δικαίου. Άρα, σύμφωνα με τον επιφανή νομικό, δεν μπορεί να ψηφίσει μια τέτοια συμφωνία η Βουλή, αλλά μπορεί να την εφαρμόσει η κυβέρνηση η οποία και την αποδέχτηκε!

Όπως όλα δείχνουν, η συμφωνία τετράμηνης παράτασης δεν θα έρθει ποτέ στη Βουλή. Δεν το θέλει ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί, η λαλίστατη πρόεδρος της Βουλής. Δεν θέλουν να ψηφίσουν μια συμφωνία η οποία ουσιαστικά παρατείνει τη δανειακή σύμβαση και όλα τα συμπαρομαρτούντα. Δεν το θέλουν και επειδή φοβούνται και τις διαφωνίες βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ που θα την καταψηφίσουν.
Έτσι, μπορεί να παρουσιαστεί το παράδοξο φαινόμενο, η ελληνική Βουλή να μην ψηφίζει μια συμφωνία που αφορά την Ελλάδα, αλλά τα Κοινοβούλια των άλλων χωρών να ψηφίζουν αυτή τη συμφωνία. Βέβαια, τέτοια παράδοξα, η χώρα μας έχει να επιδείξει πολλά.
Το "δια ταύτα", είναι αυτό που έχει σημασία. Και αυτό είναι, πως η σημερινή κυβέρνηση βαδίζει στα χνάρια της προηγούμενης, η οποία δεν έδειχνε να ενδιαφέρεται και τόσο για θέματα ποιότητας της Δημοκρατίας. Όπως και εκείνη για κορυφαία θέματα προτιμούσε τη λογική των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου (λογική που κατήγγειλε με σφοδρότητα ο ΣΥΡΙΖΑ), έτσι και η σημερινή ακολουθεί τη λογική εκπτώσεων στις δημοκρατικές διαδικασίες όταν κινδυνεύει η ενότητα της κοινοβουλευτικής ομάδας.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News