Με κομμένη, σχεδόν, ανάσα αφουγκράσθηκαν οι τηλεθεατές ανά την υφήλιο την ένσταση του κυρίου Τσίπρα στο θέμα των νέων μέτρων κατά της Ρωσίας. Ένα βέτο φάνηκε να είναι πιθανό. Έφριξαν μερικοί στη Γερμανία, στη Φινλανδία, στις Βρυξέλλες… Όπως ήταν αναμενόμενο αυξήθηκαν οι πιέσεις κατά μιας όντως ανατρεπτικής κίνησης της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής από ένα μικρό ευρωπαϊκό κράτος. Ο πρόεδρος του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου, Σουλτς, SPD, διεμήνυσε -πριν έρθει στην Αθηνά- ότι κάτι τέτοιο θα ήταν απαράδεκτο. Στο ίδιο μήκος κύματος και η εκπρόσωπος των Πράσινων στο ευρωκοινοβούλιο. Κατά τον Σουλτς θα ήταν για την κυβέρνηση Τσίπρα η σωστή επιλογή να συμπράξει με το Ποτάμι και όχι με το κόμμα ΑΝΕΛ. «Εξεπλάγην», είπε, «όταν άκουσα τι έγινε στην Ελλάδα».

Επιστρέφουμε στο θέμα της καταδίκης της Ρωσίας και δη στα νέα μέτρα εναντίον των συμμάχων της στην Ανατολική Ουκρανία. Ούτε δώδεκα ώρες δεν πέρασαν και άρχισαν οι… διευκρινίσεις ως προς τη διατυμπανισμένη ένσταση. Η ένσταση, αναφέρθηκε από κυβερνητικό στέλεχος, αφορούσε τον χειρισμό της υπόθεσης. Όχι την ουσία. Δεν είχε ακόμα αναλάβει ο υπουργός Εξωτερικών και για αυτό δεν μπορούσε να πάρει θέση στο σχετικό προσχέδιο διαβούλευσης που είχε αποσταλεί από την υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στο ενδιάμεσο είχε ανακύψει ένα ακόμα θέμα για φημολογούμενη επαφή του κ. Κοτζιά με τον ρώσο καθηγητή Ντούγκιν. Είδαμε και μια φωτογραφία του στη τηλεόραση, να είναι σε μια ομάδα τεσσάρων ατόμων, ο κ. Κοτζιάς και ο ρώσος διανοούμενος μαζί.

Ακολούθησε άλλη μια διάψευση, αυτήν τη φορά στη φήμη, ότι είχε στο παρελθόν προσκληθεί ο ρώσος καθηγητής, ο Αλέξανδρος Ντούγκιν, σύμβουλος του προέδρου Πούτιν και εμπνευστής της θεωρίας του Ευρασιατισμου στην Ελλάδα από τον νέο μας υπουργό Εξωτερικών, στο Πανεπιστήμιο. Αν απορείτε, γιατί να μην έρθει, αφού καθηγητής είναι και διδάσκει στο κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας, να σας δώσω την εξήγηση.

Είναι πολύ επικίνδυνος, διότι πρεσβεύει τη δυναμική ανάπτυξη μιας νέας οικονομικής, βιομηχανικής και πολιτικής ομάδας κρατών με τη Ρωσία σε ιθύνοντα ρόλο, που θα περιλαμβάνει χώρες της Ανατολικής Ευρώπης αλλά και της Ασίας. Με προφανή στρατηγικό ηγεμονικό στόχο ενάντια στην αμερικανική ηγεμονία. Και στους πρόθυμους εκφραστές της εντός της Ευρώπης. Εικάζεται ότι οι κινήσεις του προέδρου Πούτιν στην πράξη επηρεάζονται άμεσα από τη θεωρία αυτή που, παρεμπιπτόντως, είναι κατά τη γνώμη μου πολύ λογική και απαραίτητη για μια ισορροπία δυνάμεων ανά την υφήλιο.

Το μόνο κόμμα που ασπάζεται στην Ελλάδα αυτήν την ευρασιατική πολιτική προοπτική είναι όμως η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Εδώ ήταν μάλλον το πρόβλημα για το ΣΥΡΙΖΑ. Μετά τη συνεργασία με τους ΑΝΕΛ θα παρουσιαζόταν άλλο ένα αγκάθι, αυτό της φιλορωσικής τοποθέτησης, συνάδουσας μάλιστα με τις θέσεις της Χρυσής Αυγής! Να σημειώσουμε ότι η καγκελάριος Μέρκελ, πονηρή πολιτικός, προσπάθησε να κάνει ένα άνοιγμα στους Ρώσους για να κερδίσει πρόσβαση στην Ευρασία, προσφέροντας ως αντάλλαγμα αμοιβαίες τελωνειακές ελαφρύνσεις. Διότι η γερμανική βιομηχανία αντιμετωπίζει ένα πλην της τάξης των 20% επί του τζίρου της με τη Ρωσία (βλέπε ένα άρθρο μου σχετικά με το θέμα: Ποιος εμπιστεύεται τη Μέρκελ, Protagon).

Δεν τσίμπησαν όμως οι Ρώσοι, διότι η… προσφορά της κυρίας Μέρκελ ήταν συνδεδεμένη με την εγκατάλειψη της Κριμαίας και της Ανατολικής Ουκρανίας από τους Ρώσους, πράγμα που είναι αδύνατο υπό τον πρόεδρο Πούτιν. Εκτός αυτού επίκειται δυνατή υπερεθνική σύμπραξη, μέσω του άκρως αμφιλεγόμενου σχεδίου TTIP, μεταξύ Ευρώπης και των ηγεμονικών Αμερικανών, οπότε αποκαλύπτεται η προσφορά της καγκελαρίου ως… δούρειος αμερικανικός ίππος, όχημα της άλωσης των Ρώσων και των συμμάχων τους.

Χθες είδαμε τελικά τον νέο υπουργό εξωτερικών κ. Κοτζιά, ο οποίος προέρχεται από το ΚΚΕ, με θητεία στο ΠΑΣΟΚ, και έχει χτίσει ένα μέρος της «πατριωτικής ρητορικής» του ΣΥΡΙΖΑ, στη σχετική σύσκεψη της ευρωπαϊκής ομάδας, χαμογελαστό και αποφασισμένο. Αποφασισμένο όπως φάνηκε να υπογράψει. Όλα; Όλο το πρόγραμμα κατά των Ουκρανών συμμάχων των Ρώσων πέρασε. Αλλά σχετικά με τους Ρώσους, νέα μέτρα, πιο επώδυνα απλώς ανακοινώθηκαν μάλλον αορίστως από την Ευρώπη σε περίπτωση πολεμικής υποτροπής στην Ουκρανία. «Κλείσαμε στον δυνατό κοινό παρονομαστή», ανέφερε το ευρωπαϊκό ανακοινωθέν. Εικάζεται μάλιστα, ότι ένα βέτο του ΣΥΡΙΖΑ θα επηρέαζε θετικά την ισοτιμία του Ρουβλίου έναντι του Δολαρίου. Βέτο δεν ετέθη.

Ανακολουθίες ή ασυναρτησίες του ΣΥΡΙΖΑ; Θα δούμε τη συνέχεια.

Η Ελλάδα θα μπορούσε, πάντως, να γίνει μοχλός υπέρ της Ρωσίας. Και να βγει κερδισμένη. Δεν θα είναι μόνη. Ενδοιασμούς απέναντι στην τρέχουσα αμερικανόφιλη πολιτική εναντίων των Ρώσων έχουν εκφράσει -εκτός από τους Γερμανούς βιομηχάνους- τους οποίους ήδη ανέφερα, ενστάσεις με σιγανή όμως φωνή, η Ουγγαρία και η Αυστρία.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News