Οσον αφορά την αναχαίτιση της πανδημίας και τον έλεγχο της παγκόσμιας υγειονομικής κρίσης, ο βρετανικός Guardian κρίνει ότι εξαιτίας της αμερικανικής στάσης δεν επετεύχθη καμία συνεργασία μεταξύ των ισχυρών του κόσμου.

Φταίει, δηλαδή, ότι οι ΗΠΑ επικεντρώνουν στην Κίνα, κοιτίδα του κορονοϊού, φταίει ότι αυτήν δείχνουν με το δάχτυλο ως υπεύθυνη για την εξάπλωση του κορονοϊού.

Ο υπουργός Εξωτερικών της υπερδύναμης, Μάικ Πομπέο (πολιτικός με θητεία στη CIA και στις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις) μιλάει για κινεζικό ιό, λένε οι Βρετανοί, και έτσι ευθύνεται και αυτός για την κατάρρευση της απαραίτητης επικοινωνίας των μεγάλων. Οι συντάκτες του Μέσου γράφουν ότι οι σύμμαχοι των ΗΠΑ τις βλέπουν να «έχουν ψύχωση με τις λέξεις» (οι Βρετανοί εννοούν τη φράση «κινεζικός ιός»), αν και «η διεθνής τάξη αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη πρόκληση από την εποχή του Β΄ΠΠ». Το αναπόφευκτο συμπέρασμα είναι ότι υπάρχει έλλειμμα αμερικανικής ηγεσίας.

Φταίει, δηλαδή, ότι οι ΗΠΑ έχουν πρόεδρο τον Ντόναλντ Τραμπ. Αυτόν δείχνουν με το δάχτυλο ως υπεύθυνο για την ενοχοποίηση της Κίνας, την ώρα που οι Κινέζοι στέλνουν υγειονομικό υλικό στην Ιταλία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας.

«Για μένα αυτό που είναι τόσο εντυπωσιακό είναι η πλήρης απουσία των ΗΠΑ από τις δημόσιες συζητήσεις. Οι ΗΠΑ είναι εκτός, σε αντίθεση με την Κίνα που είναι εντός» λέει στον Guardian η νεαρή αλλά με θητεία σε ευρωπαϊκές θέσεις πολιτική επιστήμων Νάταλι Τότσι. Η ίδια θεωρεί ότι το παρόν «είναι τραυματική εμπειρία» και σίγουρα θα σημαδέψει το μέλλον.

Η ανθρωπιστική βοήθεια των ΗΠΑ σε χώρες που έχουν πρόβλημα δεν είναι σημαντική, γράφουν οι Βρετανοί, ενώ η Κίνα, «παρά την ευθύνη της να επιτρέψει στον ιό να εξαπλώνεται ανεξέλεγκτα», έχει «αξιοσημείωτη επιτυχία στην αναμόρφωση της εικόνας της ως ηγέτιδος του κόσμου». Πώς το καταφέρνει αυτό το επίτευγμα η Κίνα μέσα στην πανδημία για την οποία η ίδια «έχει ευθύνη»; Επειδή «με τις μεταγενέστερες προσπάθειές της» προσπαθεί «να περιορίσει την ασθένεια και την εμβέλειά της στην Ιταλία και σε άλλες ευάλωτες χώρες».

Οι ΗΠΑ, για το βρετανικό Μέσο, έχουν απλώς μία διοίκηση «με ξενοφοβική ρητορική».

Για το όλο ζήτημα, ο Guardian ρώτησε και άλλους που έχουν την ίδια άποψη.

«Η αμερικανική παγκόσμια ηγεμονία δεν θα τελειώσει μόνο επειδή οι ΗΠΑ δεν ανταποκρίθηκαν επαρκώς στην πανδημία του κορονοϊού» λέει και η Ελίζαμπεθ Μπρο,  διεθνολόγος επίσης, «ωστόσο αυτό το ζήτημα θα παίξει έναν κεντρικό ρόλο». Κατά την Μπρο, από την κορονοϊκή κρίση θα προκληθεί βλάβη στις ΗΠΑ μεγαλύτερη από εκείνη της εισβολής στο Ιράκ, το 2003.

Τότε «η Κίνα δεν ήταν έτοιμη να αναλάβει παγκόσμιο ρόλο», λέει η Μπρο, «αλλά πλέον είναι σε θέση να αναλάβει την παγκόσμια ηγεσία, έτσι περιμένει τις ΗΠΑ να χάσουν την υποστήριξη των συμμάχων τους». Η ίδια διαπιστώνει ότι όσον αφορά το θέμα ηγεσίας του κόσμου, «τα τελευταία δύο χρόνια ήταν διάστημα που ωφέλησε την Κίνα».

Ενας άλλος καθηγητής, ο Στίβεν Γουόλτ, του Χάρβαρντ, μνημονεύεται από τον Guardian επειδή έγραψε στο Foreign Policy ότι καταρρέει η «παγκόσμια πίστη στην αμερικανική πρωτοκαθεδρία», η οποία αποτελεί «έναν από τους πυλώνες της παγκόσμιας τάξης». Ο καθηγητής είναι βέβαιος ότι θα «αποδυναμωθεί περαιτέρω» η φήμη των ΗΠΑ «ως χώρας που ξέρει να αντιμετωπίζει τα προβλήματα αποτελεσματικά».

Βέβαια, άλλοι αναλυτές -αναγκάζονται να παραδεχθούν οι Βρετανοί- δεν βλέπουν έτσι τραγικά τα πράγματα όσον αφορά το κύρος των ΗΠΑ. Φωτίζουν την αμερικανική ενεργειακή αυτάρκεια, τα οικονομικά αποτελέσματα, τα πολιτειακά και στρατιωτικά πλεονεκτήματά τους ως χώρας, καθώς και τις «πολλές ανεπάρκειες της Κίνας» για τη θέση του νέου «παγκόσμιου ηγέτη».

Οι επικρίσεις ορισμένων για τα βιαστικά συμπεράσματα, όπως εκείνες του αναλυτή Παράγκ Χάνα από τη Σιγκαπούρη, φιλοξενούνται για να δώσουν τη διαφορετική άποψη. «Στη γεωπολιτική δεν υπάρχουν χρονοδιαγράμματα δύο εβδομάδων. Η δυναμική εξουσίας είναι αυτό που είναι θεμελιώδες, όχι εάν η Κίνα αποστέλλει πολλές μάσκες στην Αφρική» ή όπου αλλού στον κόσμο, στην Ιταλία ή στην Ελλάδα.

Ο ίδιος επισημαίνει ότι, πρώτοι απ’ όλους, οι γείτονες της Κίνας γνωρίζουν πολύ καλά τι ρόλο έπαιξε η κρατική λογοκρισία στην αρχική εκδήλωση της επιδημίας επί κινεζικού εδάφους, στο Γουχάν, πώς οι Κινέζοι έχασαν την ευκαιρία να συγκρατήσουν τον ιό, πώς η κινεζική προπαγάνδα επιδίδεται σε θεωρίες συνωμοσίας για την προέλευση της ίωσης, κ.ά.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News