Περισσότερο ξαφνιάστηκαν δυσάρεστα οι Αμερικανοί, τουλάχιστον οι φιλελεύθεροι, παρά οι Καναδοί. Με την κατρακύλα του πρωθυπουργού Τζάστιν Τριντό ο οποίος έπαψε ξαφνικά να είναι ένας παραδειγματικός παγκόσμιος ηγέτης και κατέληξε μέσα σε λίγα 24ωρα να θεωρείται ένας ατιμασμένος πολιτικός ο οποίος πληγώνει ανθρώπους που υποτίθεται ότι υπερασπίζεται και βοηθά, σύμφωνα με τα δικά του λόγια.

Οι Αμερικανοί ταράχτηκαν με το γεγονός, ενώ οι Καναδοί το περίμεναν. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζει σε άρθρο της στους New York Times η καναδή δημοσιογράφος και συγγραφέας Μελίσα Γκισμόντι, σημειώνοντας πως «πριν από την έλευση του Τριντό οι Αμερικανοί είχαν την τάση να προσποιούνται πως ο Καναδάς δεν υπάρχει» ενώ στη συνέχεια κάποιοι έφτασαν στο σημείο να διερωτώνται: «Γιατί δεν μπορεί να είναι αυτός ο πρόεδρός μας;»

Οι Αμερικανοί άρχισαν να ασχολούνται με τον Τζάστιν Τριντό σχεδόν αμέσως μετά την αναπάντεχη επικράτησή του έναντι του επί σειρά ετών συντηρητικού πρωθυπουργού Στίβεν Χάρπερ, το 2015. Το ότι ο νέος καναδός πρωθυπουργός είχε πολλά κοινά στοιχεία με τον Μπαράκ Ομπάμα κίνησε την προσοχή των φιλελεύθερων αμερικανικών ΜΜΕ τα οποία άρχισαν να κάνουν λόγο για «bromance» («αδελφική φιλία»)  μεταξύ των δύο νέων και χαρισματικών ηγετών.

Αλλά ο ενθουσιασμός τους με τον Τριντό έφτασε στο απόγειό του τον Νοέμβριο του 2016. Πριν από τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές, ο φεμινιστής και πρόθυμος να υποδεχτεί στη χώρα του πρόσφυγες της Συρίας Τριντό ήταν η απάντηση του Καναδά στον κοσμοπολίτικο φιλελευθερισμό του Μπαράκ Ομπάμα. Μετά, ωστόσο, την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία δεν ήταν πια «ο χαριτωμένος μικρός αδελφός» αλλά ο αντίποδας του νέου -άξεστου, το λιγότερο- προέδρου της Αμερικής.

Η σύγκριση μεταξύ των δύο ανδρών συνέβαλε σημαντικά στην ενίσχυση του φιλελεύθερου και ανθρωπιστικού προφίλ του καναδού πρωθυπουργού. Ολοι μιλούσαν για την «καναδική εξαίρεση», για το γεγονός ότι την ώρα που η Αμερική κατέρρεε ο Καναδάς είχε καταφέρει να καταστεί με ηγέτη τον Τζάστιν Τριντό «φάρος ελπίδας σε έναν τρελό κόσμο». Παρά, ωστόσο, τις εξαιρετικές εμφανίσεις του στο εξωτερικό, στο εσωτερικό ο Τριντό είχε αρχίσει ήδη να δυσαρεστεί πολλούς.

Κατ’ αρχάς, αρκετούς πολιτικούς – κυρίως γιατί δεν προέβη στη μεταρρύθμιση του εκλογικού συστήματος (με στόχο να καταστεί αναλογικότερο), παρότι ήταν μία από τις κύριες προεκλογικές δεσμεύσεις του Φιλελεύθερου Κόμματός του. Στη συνέχεια σόκαρε την κοινή γνώμη αποφασίζοντας να προβεί στην εξαγορά του Trans Mountain Pipeline, ενός πετρελαιαγωγού που εκτείνεται από την Αλμπέρτα έως τις ακτές της Βρετανικής Κολομβίας, με στόχο την περαιτέρω επέκτασή του. Το γεγονός ότι στην εν λόγω κίνηση προέβη ένας «πράσινος» πρωθυπουργός που διατεινόταν ότι θα εργαστεί σκληρά για τη μετάβαση στην πράσινη ενέργεια και για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, εξόργισε τους οικολόγους του Καναδά καθώς επίσης και κάποιες από τις κοινότητες αυτοχθόνων της χώρας.

Στη συνέχεια κάποια άρχισαν να αμφιβάλλουν και για φεμινιστικά διαπιστευτήρια του καναδού πρωθυπουργού. Oχι μόνον επειδή φέρεται να παρενέβη στο έργο της πρώην υπουργού Δικαιοσύνης της κυβέρνησής του Τζόντι Γουίλσον Ρέιμπαουντ αλλά και επειδή, μετά την παραίτησή της, τη διέγραψε αμέσως και από το κόμμα του. Πολλοί θεώρησαν πως συμπεριφέρθηκε απαράδεκτα σε μια από τις πιο στενές συνεργάτιδές του και πρώτη αυτόχθονα υπουργό Δικαιοσύνης του Καναδά.

Ολα αυτά είχαν ως συνέπεια πολλοί φιλελεύθεροι Καναδοί να αλλάξουν γνώμη για τον πρωθυπουργό τους. Είναι αισθητά λιγότερο δημοφιλής συγκριτικά με το 2015, καταλήγοντας πλέον να είναι «ένας ηγέτης που τον απεχθάνονται στη Δεξιά και συχνά γελοιοποιείται στην Αριστερά», αναφέρει χαρακτηριστικά η καναδή δημοσιογράφος.

Για τους φιλελεύθερους Αμερικανούς, ωστόσο, ο Τριντό συνέχιζε να αποτελεί πρότυπο «αριστερού» πολιτικού, κυρίως γιατί τα αμερικανικά ΜΜΕ δεν ασχολούνταν ιδιαίτερα, έως και καθόλου, με τα προβλήματα που αντιμετώπιζε στη χώρα του.

Ολα άλλαξαν, ωστόσο, την περασμένη Τετάρτη, όταν έκανε την εμφάνισή του ο «μαύρος» Τριντό. Την ώρα, όμως, που οι φιλελεύθεροι Αμερικανοί άρχιζαν να διαπιστώνουν ότι δεν υπάρχει «καναδική εξαίρεση» και πως «εμείς οι Καναδοί μπορούμε να γίνουμε, όπως και εσείς, πολύ πολύ ρατσιστές», αναφέρει χαρακτηριστικά η Μελίσα Γκισμόντι, πολλοί φιλελεύθεροι συμπατριώτες της αισθάνονταν ήδη αμηχανία και απογοήτευση, ακόμη και ντροπή για τον πρωθυπουργό τους. Και όλοι, πλέον, διερωτώνται: «Ποιος είναι ο πραγματικός Τριντό;» όπως το έθεσε η Τζάγμιτ Σιν, επικεφαλής του Νέου Δημοκρατικού Κόμματος του Καναδά και πρώτη αυτόχθων ηγέτης ενός από τα κύρια κόμματα της χώρας.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News