Ηταν μια ήσυχη μέρα στην Βουλή. Στη μια επιτροπή Φίλης και Κεραμέως συζητούσαν πολιτισμένα για την ΑΣΟΕΕ, σε μια άλλη ο Σπύρος Λάππας έμπαινε μόνος στο στόμα του λύκου της Προανακριτικής και στους διαδρόμους υπήρχε το σύνηθες σούσουρο.
Μέχρι που ξαφνικά, βουλευτές του ΣYΡΙΖΑ με επικεφαλής (πάλι) τον Νίκο Φίλη δήλωναν οργισμένοι ότι αποχωρούν από μια συνεδρίαση στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων η οποία αφορούσε την ακρόαση του Γιάννη Αντωνίου για την θέση του Προέδρου του ΙΕΠ (Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής). Λίγο μετά, ο άγνωστος στους πολλούς κύριος Αντωνίου αποχωρούσε από το Κοινοβούλιο μαζί με την υπουργό Παιδείας και ενώ ο προκάτοχός της είχε ήδη καταγγείλει την επιλογή της ως «στενά κομματική».
«Πώς είπατε; Στενά κομματική; Μα ο άνθρωπος ήταν ΔΗΜΑΡ!» ήταν το σχόλιο της Νίκης Κεραμέως καθώς αποχωρούσε χαμογελώντας από την Βουλή.
Και εδώ ξεκινάει το ρεπορτάζ: Ποιος είναι αυτός ο Γιάννης Αντωνίου, γιατί οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ αποχώρησαν εξαιτίας του από την Επιτροπή, τι ακριβώς έκανε και (φοβούνται ότι) θα κάνει για να αντιδρούν έτσι; Και εν τέλει, γιατί η Νίκη Κεραμέως, μια ‘πούρα ΝΔ’, επιλέγει έναν πρώην της ΔΗΜΑΡ για αυτή την θέση;
Ο Γιάννης Αντωνίου λοιπόν έχει μερικά ενδιαφέροντα προσωπικά και πολιτικά χαρακτηριστικά. Συνοδοιπόρος του Μιχάλη Παπαγιαννάκη στάθηκε απέναντι στον Αλέκο Αλαβάνο και τις επιλογές του (βλέπε Αλέξη Τσίπρα, κλπ). Το 2010 αποχώρησε μαζί με τους Κουβέληδες. Το 2013 αποχώρησε και από τους Κουβέληδες. Ευρωπαϊστής, μεταρρυθμιστής, doer της εκπαίδευσης, αντι-σταρ. Το τι άκουσε μέσα στην Επιτροπή θα ήθελε πολλές λέξεις για να μεταφερθεί. Μεταξύ άλλων ειπώθηκε ότι :
«Η επιλογή του κ. Αντωνίου δεν είναι μια τυπική επιλογή. Ξεκινάει πόλεμο ο ίδιος με τους εκπαιδευτικούς, με τους γονείς και τους μαθητές…»
«Υπάρχει μια απόφαση του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ, η οποία ασκεί κριτική, επειδή είναι γνωστός ο κ. Αντωνίου στο χώρο της εκπαίδευσης, στην εκπαιδευτική και πολιτική παρουσία του κ. Αντωνίου και καταλήγει ότι είναι ανεπιθύμητος και ακατάλληλος για να ηγηθεί αυτού του νευραλγικού πόστου, του προέδρου του ΙΕΠ» (Ν. Φίλης).
«Η διαδρομή του κ. Αντωνίου, είναι τα απαύγασμα του πολιτικού αμοραλισμού. Είναι πολύ κακό παράδειγμα, τέτοια πρότυπα ανθρώπων δεν τα χρειάζεται η νεολαία μας… Είναι πλαστό το βιογραφικό σας (Κ. Μάρκου).
Ενώ η Αναστασία Γκαρά είπε ευθέως: «Διαβάσαμε όλοι τις δηλώσεις σας και εγώ θα τις χαρακτήριζα εμπρηστικές, κ. Αντωνίου».
Η εμπρηστική, κατά τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, δήλωση του κ. Αντωνίου είναι η εξής:
«Όσο κι αν ακούγεται αναχρονισμός, το ρολόι σχετικά με τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις πρέπει να γυρίσει πίσω στο 2014. Με άλλα λόγια πρέπει να ξαναχτιστεί αυτό που γκρεμίστηκε στην τετραετία 2015 – 2019».
Η δήλωση αυτή τον έβαλε στο στόχαστρο. Όμως καθώς ξεδιπλωνόταν η ακρόαση του, καθώς οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ υπέβαλλαν ερωτήσεις και εκείνος απαντούσε, έβλεπε κανείς πού ήταν η ουσία του ζητήματος. Από πού πήγαζε η σύγκρουση. Ποιο ήταν αυτό που –κατά τον Αντωνίου- πρέπει να γκρεμιστεί και τι είναι αυτό που πρέπει να χτιστεί στην θέση του.
«Κοιτώντας το βιογραφικό σας, η λέξη «αξιολόγηση» αναφέρεται τουλάχιστον είκοσι φορές» είπε η πρώην υφυπουργός Παιδείας Μερόπη Τζούφη. «Μας κάνει εντύπωση ότι επιλέξατε να συμπεριλάβετε στο βιογραφικό σας ότι αναμορφώσατε την ιστοσελίδα του σχολείου σας, ότι φοιτητές από Πανεπιστήμια της χώρας έρχονταν στο σχολείο που ήσασταν διευθυντής για να παρακολουθήσουν δειγματικές διδασκαλίες, αν και αυτό είναι κάτι που γίνεται σε όλα τα Πειραματικά Σχολεία και σε αρκετά μη Πειραματικά. Οτι εξοπλίσατε το σχολείο σας με ηλεκτρονικά μέσα, αλλά δεν μας εξηγήσατε εάν αυτό γίνεται με χορηγούς, από το δημόσιο ταμείο ή με κάποιο άλλο τρόπο; Ότι καθιερώσατε ηλεκτρονική ψηφοφορία για το Δεκαπενταμελές του σχολείου σας, ότι οι μαθητές του σχολείου σας συνοδευόμενοι από εκπαιδευτικούς επισκέφθηκαν 12 σημαντικούς χώρους της πόλης, αν και γνωρίζουμε όλοι μας ότι μαθητικές επισκέψεις πραγματοποιούνται από όλα τα σχολεία της χώρας. Θεωρείτε ότι αυτά τα αναφερόμενα στο βιογραφικό σας έχουν σχέση με ένα βιογραφικό που κατατίθεται στη Βουλή, προκειμένου να επιλεγείτε ως νέος Πρόεδρος του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής; Του επίσημου συμβούλου της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας σε θέματα σχεδιασμού και εφαρμογής της εκπαιδευτικής πολιτικής;».
Η Ραλλία Χρηστίδου διερωτήθηκε:
«Διαβάζω στις δηλώσεις που κάνατε πριν αναλάβετε Πρόεδρος του ΙΕΠ, ότι προτείνετε έναν νέο νόμο για την επιλογή των στελεχών της εκπαίδευσης. Διαβάζω τα λόγια σας: «Με κατοχυρωμένη αξιοκρατία και διαφάνεια και αποκλεισμό των συνδικαλιστών από την διαδικασία επιλογής». Αφήνουμε στην άκρη αυτή την αλλεργία που δίνετε την εντύπωση ότι έχετε απέναντι στους συνδικαλιστές και στο συνδικαλισμό γενικότερα. Με μια τέτοια δήλωση υπονοείτε ότι η παρούσα διαδικασία επιλογής των στελεχών της εκπαίδευσης δεν είχε τα εχέγγυα αξιοκρατίας και διαφάνειας».
Ενώ η κυρία Γκαρά επεσήμανε:
«Όταν λέτε, λοιπόν, ότι πρέπει να ξηλώσουμε οτιδήποτε έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ, στις εισηγήσεις σας προς το Υπουργείο, εννοείτε ότι θα επαναφέρετε την ατομική τιμωρητική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και την εξωτερική αξιολόγηση των σχολείων;… Θα οδηγήσετε σε διαθεσιμότητα εκπαιδευτικούς;».
Οι ερωτήσεις έπεφταν βροχή.
«Τι θα πράξετε με τους εκπαιδευτικούς που τυχόν δεν θα πιάσουν τη μάξιμουμ επίδοση στην αξιολόγηση;» ρώτησε η Μπέτυ Σκούφα.
Υπομονετικά άκουσε τις ερωτήσεις και τις μομφές ο κ. Αντωνίου. Στο τέλος τοποθετήθηκε. Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ πρόλαβαν να ακούσουν τα εξής πριν αποχωρήσουν.
«Στη δική μου οπτική, η πολιτική την οποία εφαρμόσατε αυτά τα τεσσεράμιση χρόνια ήταν μια πολιτική παγίωσης μιας αντίληψης βαθέος εξισωτισμού προς τα κάτω, η οποία ήταν παγιδευμένη σε ένα σχήμα ότι ρίχνοντας τις προϋποθέσεις διασφαλίζουμε όρους ισότητας και δικαιοσύνης. Στην πραγματικότητα δεν το κάνατε αυτό. Στην πραγματικότητα υποβαθμίσατε το σχολείο και αυτή η υποβάθμιση σήμανε χειρότερη εκπαίδευση των παιδιών με τις λιγότερες ικανότητες».
Τον άκουσα να λέει τα εξής «μισητά» (στην ΟΛΜΕ;) για την επιμόρφωση:
«Εμένα η προσωπική μου άποψη δεν είναι να πάμε σε επιμορφωτικές δράσεις στιλ Γουέμπλεϊ, δηλαδή μαζεύουμε πέντε χιλιάδες εκπαιδευτικούς ένα Σαββατοκύριακο, καφέδες, κουλουράκια, σηκώνεται ο καθένας λέει το δικό του, το μακρύ του, το κοντό του, «γεια σας, φύγαμε», αποτέλεσμα τίποτα».
Τον άκουσαν να ξεδιπλώνει το όραμά του για την Παιδεία:
«Η Παιδεία, αποτελεί τη σημαντικότερη επένδυση για το παρόν και το μέλλον της χώρας, κάτι το οποίο συνειδητοποιήθηκε ακόμα περισσότερο σε αυτά τα δύσκολα χρόνια της κρίσης. Η παραδοχή μου αυτή συνδέεται με την εμπιστοσύνη στο δημόσιο σχολείο και καθοδηγείται από το στόχο της εξασφάλισης ίσων ευκαιριών για όλους τους μαθητές, ανεξαρτήτως οικονομικής δυνατότητας και κοινωνικής θέσης, για πρόσβαση σε μια υψηλού επιπέδου δημόσια εκπαίδευση. Πιστεύω σε ένα σχολείο γνώσης, καινοτομίας και αριστείας, με σημαντικό βαθμό αυτονομίας από τους μηχανισμούς της κεντρικής διοίκησης, με εκπαιδευτικούς ελεύθερους να αναπτύξουν τις δημιουργικές τους ικανότητες και συνεχώς επιμορφούμενους. Πιστεύω στην περιοδική αξιολόγηση δομών, λειτουργιών, προγραμμάτων και ανθρώπινου δυναμικού. Αντιλαμβάνομαι την αξιολόγηση ως μια διαδικασία άμεσα συναρτημένη με την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, ως ένα εργαλείο ατομικής και συστημικής αυτογνωσίας και αναστοχασμού, που έχει ως στόχο, τη διαρκή βελτίωση ανθρώπων, λειτουργιών και αποτελεσμάτων».
Σταματάω εδώ και λυπάμαι πολύ για το μακροσκελές κείμενο. Ευχαριστώ προσωπικά τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ οι οποίοι με την επίθεση στον «ενοχλητικό» κ. Αντωνίου με ώθησαν να το γράψω.
Οχι, δεν του είπαν «ραντεβού στα γουναράδικα». Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αλλάξει.
Το φινάλε το έγραψε ο πρώην υπουργός Παιδείας Νίκος Φίλης λέγοντας: «Είναι ανεπιθύμητος. Δυστυχώς, επιμένει. Δικαίωμά του. Με την επιμονή της Κυβέρνησης να μπει στο ΙΕΠ σηματοδοτείται μια περίοδος που θα έχει μαύρες ημέρες για την εκπαίδευση».
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News