Α, στη γειτονιά μου, στην περιοχή Μπότσαρη της Θεσσαλονίκης, είχαμε μεγαλεία χθες, Κυριακή. Την υποδεχτήκαμε στη γωνία της Κωνσταντίνου Καραμανλή με την Κλεάνθους, τη μεταφέραμε με λιτανευτική πομπή μέσω των οδών Κωνσταντίνου Καραμανλή και 28ης Οκτωβρίου και τη βάλαμε στη θέση όπου θα μείνει ως την επόμενη Δευτέρα. Ακολούθως, για να της δείξουμε πόσο την τιμούμε, της κάναμε κι επίσημη δοξολογία χοροστατούντος του Παναγιωτάτου Ανθίμου.

Ποια υποδεχτήκαμε; Μα, την Εσθήτα της Παναγίας! Δεν ξέρετε τι είναι η Εσθήτα; Ούτε εγώ το ήξερα, μόλις χθες το έμαθα. Είναι, λέει, το φόρεμά της Παναγίας. Κι ήρθε στην ενορία μου όπου θα παραμείνει ως την επόμενη Δευτέρα 21 Νοεμβρίου, ημέρα των Εισοδίων της Θεοτόκου, και με την ευκαιρία του εορτασμού των 30 ετών του ενοριακού μου ναού, Μεταμορφώσεως του Σωτήρος. Η αλήθεια είναι ότι έμαθα ότι αυτή είναι ενορία μου τέσσερα χρόνια μετά τη μετακόμισή μου στο σπίτι που μένω, ένα απόγευμα Κυριακής που ξύπνησα κατατρομαγμένη από τα χτυπήματα στα κουδούνια και τις φωνές στην πολυκατοικία. Ανοίγοντας, ρώτησα τον ιερωμένο που είδα μπροστά μου ποιος είναι κι εκείνος με ρώτησε υποτιμητικά «Μα καλά, εσείς δεν γνωρίζετε τον ιερέα της ενορίας σας;» και τον διαβεβαίωσα πως όχι. Μάλιστα, ήταν τέτοια η τρομάρα μου από τη βιαιότητα του ξυπνήματος, που επισκίασε την έκπληξή μου για την πληροφορία ότι «ανήκω» στην ενορία Μεταμορφώσεως του Σωτήρος κι όχι στην Κυρίλλου και Μεθοδίου που είναι πιο κοντά στο σπίτι μου, όπως νόμιζα επί τέσσερα χρόνια.

Η Εσθήτα, λέει, είναι Θαυματουργή και Σεβάσμια αλλά και τίμια. Την Εσθήτα είχε κληροδοτήσει η Παναγία τη στιγμή της κοιμήσεώς της σε μια από τις δυο Εβραίες θεραπαινίδες της και περνούσε από γενιά σε γενιά στη φύλαξη μιας παρθένου, μέχρι που τη βρήκαν στο σπίτι της Αννας στη Γαλιλαία δυο αδελφοί της ανώτερης αριστοκρατίας, ανάμεσα στο 457 και το 474, στα χρόνια του αυτοκράτορα του Λέοντα του Α’. Οι δυο πονηροί αριστοκράτες, λέει, ο Γάλβιος και ο Κάνδιδος, ζήτησαν να κοιμηθούν εκεί που φυλαγόταν η Θαυματουργή, Σεβάσμια αλλά και τίμια Εσθήτα, υποτίθεται για να προσευχηθούν, αλλά στην πραγματικότητα ήθελαν να μετρήσουν τις διαστάσεις της. Ετσι, σε επόμενη επίσκεψή τους στης Αννας αντικατέστησαν κρυφά το κιβώτιο με την Εσθήτα με το δικό τους, που περιείχε δεν ξέρω τι γιατί δεν το γράφει το φυλλάδιο του Ιερού Ναού. Στη συνέχεια, το πήγαν στην Κωνσταντινούπολη όπου ο αυτοκράτορας ανήγειρε παρεκκλήσι για να το στεγάσει κι αργότερα το αρχικό κιβώτιο αντικαταστάθηκε, λέει, από την αγία Σορό, ενώ η Εσθήτα δεν εφθάρη. Και κάπως έτσι, έφθασε η χάρη της Εσθήτας στη γειτονιά μου.

Από τη στιγμή που διάβασα την ιστορία, πάντως, σκέφτομαι εκείνη την καημένη την Αννα στη Γαλιλαία. Έως τη στιγμή που πήγαν οι πονηροί αριστοκράτες και της αντικατέστησαν την Εσθήτα, στο σπίτι της Αννας κατέφευγαν ασθενείς και ταλαιπωρημένοι, οι οποίοι έβρισκαν γιατρειά χάρη στις ιδιότητες της Θαυματουργής, Σεβάσμιας αλλά και τίμιας Εσθήτας. Τι απέγιναν αυτοί και τι απέγινε η Αννα; Πότε πληροφορήθηκε άραγε ότι την πονηριά των αριστοκρατών εις βάρος της;

Πήγα το πρωί της Δευτέρας να δω την Εσθήτα στην εκκλησία που τη θυμάμαι για πάρα πολλά χρόνια γιαπί, με τα πανό «Ενισχύσατε την αποπεράτωσιν του Ιερού Ναού Μεταμορφώσεως του Σωτήρος». Οταν κάποτε την είδα τελειωμένη, μου φάνηκε απίστευτο, είναι κάποιες εκκλησίες που λες «αυτή είναι προορισμένη να μείνει μια ζωή γιαπί». Η διάψευση ήταν πολύ ευχάριστο γεγονός.

Εφτασα στην εκκλησία, οι πιστοί κάθε ηλικίας προσέρχονταν και προσκυνούσαν, ευτυχώς δεν είχε ουρά, περίμενα κι εγώ τη σειρά μου, είχα δει στο φυλλάδιο ένα κομμάτι ύφασμα, φτάνει η σειρά μου, και τι βλέπω; Κάτι απροσδιόριστο άσπρο μέσα σε ένα κουτί! «Τι είναι αυτό;» ρώτησα τον ευγενέστατο άνθρωπο του Ιερού Ναού ο οποίος παρακολουθούσε την ομαλή ροή. «Είναι η Εσθήτα, το φόρεμα της Παναγίας», μου απάντησε ήρεμα. «Γιατί εγώ δεν τη βλέπω;», είπα. Πλησιάσαμε το κουτί μαζί. «Μάλλον είναι αυτό το κομματάκι και γύρω γύρω κι από πάνω έχει κερί, προκειμένου να διατηρηθεί». Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα ότι ο άνθρωπος σχεδόν φοβόταν να αντικρύσει το κουτί και το περιεχόμενό του, το αντιμετώπιζε με αληθινό δέος.

Ζήτησα περισσότερες πληροφορίες. Η Εσθήτα, λέει, φυλάσσεται στη Γεωργία, αλλά υπάρχουν και διάφορα κομματάκια της, ένα από τα οποία, αυτό που βλέπουμε μπροστά μας, ο πάτερ Νικόλαος ο εφημέριος της ενορίας μας κανόνισε να φέρει, μια που γιορτάζουμε και τα 30χρονα του ναού μας, φέτος. Είναι κάτι σαν το Τίμιο Ξύλο που περιφέρεται δεξιά κι αριστερά, αλλά και σαν την Αγία Ζώνη της Θεοτόκου, η οποία επίσης βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη αυτές τις μέρες. Η Αγία Ζώνη φιλοξενείται στην Καλαμαριά, την έφερε ο Εφραίμ από τη Μονή Βατοπεδίου και οι πιστοί, λέει, θα λαμβάνουν ως ευλογία ευλογημένες εκ της Αγίας Ζώνης υφασμάτινες μικρές ζώνες.

Οσο τα γράφω, τόσο εκνευρίζομαι. Σκέφτομαι την Παναγία και την αντίδρασή της αν μάθαινε ότι τα ρούχα της ξεσκίζονται σε μικρά κομμάτια και περιφέρονται δεξιά κι αριστερά από τον κάθε αριστοκράτη, αυτοκράτορα, εφημέριο, μοναχό ή μητροπολίτη. Ντρέπομαι για λογαριασμό τους, το θεωρώ ασέβεια και προσβολή για την Παναγία. Πρόκειται για κανονικό παρεμπόριο, για το οποίο δεν υπάρχει περίπτωση να ελεγχθούν στον αιώνα των αιώνων.

Θα περίττευε να πω ότι θεωρώ, επίσης, μέγιστη αφέλεια να πιστεύουν οι πιστοί ότι λαμβάνουν ως ευλογία «ευλογημένες εκ της Αγίας Ζώνης υφασμάτινες μικρές ζώνες». Επειδή, όμως, επιφυλάχθηκε ευρύτατη αρνητική δημοσιότητα στον «καθαρισμό αύρας» που πραγματοποίησε η υπουργός Πολιτισμού Λυδία Κονιόρδου, πιστεύω ότι καλό είναι να το τονίσω. Εάν κάποιος θεωρείται εύπιστος και αφελής επειδή «του καθαρίζουν αύρα», τι πρέπει να θεωρείται κάποιος ο οποίος λαμβάνει «υφασμάτινη μικρή ζώνη ευλογημένη εκ της Αγίας Ζώνης»;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News