Σε όλες τις χώρες γύρω της ο τιμάριθμος καλπάζει με όρους «πιέσεων» από τις αλλεπάλληλες κρίσεις (κορονοϊός, πράσινη ενέργεια, πόλεμος – δηλαδή και πάλι ενέργεια), όμως η Ελβετία συγκρατεί τον πληθωρισμό της σε επίπεδα εποχών προ Covid. Πώς γίνεται αυτό το «θαύμα»;

Πέρα από τα βόρεια σύνορα του αλπικού παραδείσου, στη Γερμανία, ο πληθωρισμός τρέχει με 8%, ενώ στα νότια της Ελβετίας, στην Ιταλία, με 6%. Στα δυτικά της, στη Γαλλία, προς το παρόν ο πληθωρισμός έχει ανέλθει στο 5%. Και στην Ελβετία έχει σπάσει ρεκόρ ανόδου βέβαια, βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο εδώ και 13 χρόνια, όμως δεν υπερέβη καν το 2,5% – καμία σύγκριση, λοιπόν, δεν μπορεί να γίνει με τα άλματά του στα προαναφερθέντα κράτη της Ευρωζώνης ή και στη Βρετανία. Με το θέμα ασχολήθηκε το βρετανικό Μέσο Telegraph.

Εννοείται ότι και στην Ελβετία το κόστος του πετρελαίου και των τροφίμων αυξάνεται, έστω και με χαμηλότερο ρυθμό, όμως, γενικώς μιλώντας, η κρίση του κόστους ζωής είναι δευτερεύον ζήτημα για τους Ελβετούς. Είναι σημαντικό θέμα και εκεί, αλλά όχι τόσο όσο στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Διότι οι μισθοί στην Ελβετία είναι αξιοπρεπέστατοι και δίνουν στην κατανάλωση το «καύσιμο» που χρειάζεται ώστε να κινηθεί και να ανεβάσει το ΑΕΠ.

Εξάλλου και οι οικονομολόγοι προβλέπουν ότι η κορύφωση του πληθωριστικού ράλι (λίγο πάνω από το 2,5%, δηλαδή) δεν είναι μακριά, άρα έπεται η αποκλιμάκωση.

Η ελβετική συνταγή τιθάσευσης του πληθωρισμού δεν είναι κάποιο μυστικό: υπάρχουν διαρθρωτικοί παράγοντες που ασκούν πτωτικές πιέσεις επάνω του. Η Ελβετία έχει ξεφύγει από τη χειρότερη κρίση κόστους ζωής που βιώνουμε επειδή έχει κατακτήσει έδαφος στο ενεργειακό αλλά και στο νομισματικό πεδίο: απεδείχθη πως δεν ήταν ευάλωτη στο ρωσικό φυσικό αέριο και ότι έχει ισχυρό νόμισμα, κατάλληλο για παγκόσμιες κρίσεις.

Το φράγκο κράτησε σε χαμηλό επίπεδο το κόστος εισαγωγής, ενώ κατοικίες και επιχειρήσεις τροφοδοτούνται από ένα ενεργειακό μείγμα που… δεν μιλάει Ρωσικά. Ενώ οι αυξανόμενες τιμές χονδρικής του φυσικού αερίου εκτόξευσαν τους λογαριασμούς σε ολόκληρη την Ευρώπη, η Ελβετία κράτησε. Γιατί;

Περίπου το 60% της ελβετικής ηλεκτρικής ενέργειας προέρχεται από υδροηλεκτρικά εργοστάσια που εκμεταλλεύονται τις βροχοπτώσεις και συσσωρεύουν σε μεγάλες δεξαμενές. Και η πυρηνική ενέργεια αντιπροσωπεύει το 1/3 της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας. Ετσι η Ελβετία είναι και οικολογική, αφού έχει μικρό αποτύπωμα άνθρακα.

Πώς φρενάρει το τιμολόγιο ρεύματος

Σε ό,τι αφορά τον πληθωρισμό, το κόστος της ενέργειας καταλαμβάνει μικρό μέρος στο ελβετικό πληθωριστικό «καλάθι», πράγμα που σημαίνει ότι ένα σοκ τιμών έχει μικρότερο αντίκτυπο στα νοικοκυριά. Οι τιμές του ρεύματος είναι πολύ πιο ρυθμισμένες συγκριτικά με την υπόλοιπη Ευρώπη, ενώ το ποσοστό στο οποίο μπορεί να «τσιμπηθούν» και να «αλατιστούν» είναι αυστηρώς καθορισμένο.

Το φράγκο, ένα ασφαλές νόμισμα-καταφύγιο το οποίο οι επενδυτές προτιμούν σε περιόδους αστάθειας, έχει αυξηθεί σχεδόν κατά 7% έναντι του ευρώ τους τελευταίους 12 μήνες, αν και υποχώρησε στην ισοτιμία του με το δολάριο. Εξυπακούεται ότι και εκεί τα εισαγόμενα είδη έχουν αυξηθεί, ωστόσο το +6,6% του περασμένου Απριλίου είναι πολύ μικρότερο από το αντίστοιχο ευρωπαϊκό, αφού η Ευρωζώνη επηρεάζεται από τον παγκόσμιο πληθωρισμό.

Κίνδυνος απωλείας ελέγχου δεν υπάρχει, κάτι που δεν μπορεί να λεχθεί για τον ευρωπαϊκό και για τον αμερικανικό πληθωρισμό. Οι κεντρικές τράπεζες σε όλες τις χώρες είχαν εσφαλμένως εκτιμήσει την διαρκούσα άνοδο των τιμών ως «παροδική», όμως αυτή η παροδικότητα του πληθωριστικού ράλι είναι πολύ περισσότερο πιθανόν να επιβεβαιωθεί στην Ελβετία παρά στην Ευρωζώνη και στις ΗΠΑ.

Ο ρυθμός πληθωρισμού ήταν κατά μέσον όρο μόλις 0,4% τα τελευταία πέντε χρόνια, έτσι ο αποπληθωρισμός και όχι οι ανατιμήσεις ήταν η κύρια ανησυχία των τραπεζιτών.

Οι υπόλοιπες χώρες μπορεί να αναζητήσουν τα στοιχεία και να διδαχτούν από το ελβετικό παράδειγμα, έγραψαν οι Βρετανοί, καθώς εκείνοι υφίστανται το ακριβώς αντίθετο οικονομικό σενάριο και δίχως προοπτική αποκλιμάκωσης. Ευκαιρία για μαθήματα είναι η σύναξη των παγκοσμίων ηγετών στο Νταβός. Εκεί θα αναλυθούν οι ενεργειακές προκλήσεις, οι συνεχιζόμενες επιπτώσεις της πανδημίας, οι αλλαγές στο εργασιακό περιβάλλον, η τεχνολογία και η κλιματική αλλαγή, κ.ά.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News