Eχουν περάσει 21 χρόνια από τότε που ο Πίτερ Γκάμπριελ, ο στοχαστικός, μονίμως προοδευτικός βρετανός τραγουδοποιός, κυκλοφόρησε άλμπουμ με νέα τραγούδια. Τώρα επανέρχεται με την προσεκτική κυκλοφορία του «I/O», μιας ντουζίνας κομματιών που αγγίζουν τον χρόνο και τη θνητότητα, ενώ παράλληλα αναδεικνύουν την αναγέννηση και τη συμφιλίωση.

Στο άλμπουμ, του οποίου τα τραγούδια κυκλοφόρησαν διαδοχικά τον περασμένο χρόνο, ο Γκάμπριελ στοχάζεται ένα μέλλον απεριόριστων πληροφοριών, ενώ απολαμβάνει τις ανθρώπινες ιδιότητες της αγάπης, του «ανήκειν» και της συμπόνιας. Είναι μια δήλωση ενός τραγουδοποιού που, σε αντίθεση με πολλούς ροκ μουσικούς, όχι μόνο δέχεται, αλλά καλωσορίζει τα μαθήματα της ηλικίας.

«Υπάρχουν κάποια θετικά στοιχεία στα γηρατειά» αποκαλύπτει στους New York Times. «Γνωρίζεις καλύτερα τον εαυτό σου και μαθαίνεις να λες όχι σε πράγματα που σε ενοχλούν. Παράλληλα, διδάσκεσαι πώς να είσαι περισσότερο ο εαυτός σου». Ο 73χρονος Γκάμπριελ περιγράφει τον εαυτό του ως τελειομανή. Η δημιουργία του άλμπουμ ήταν, λέει, μια αρκετά παρατεταμένη διαδικασία.

«Σε αυτή τη φάση της ζωής μου επιθυμώ να ζήσω λιγάκι αντί να είμαι απλώς ένας επαγγελματίας μουσικός» εξηγεί. «Συνεχίζω να γράφω μουσική αλλά δεν ολοκληρώνω πάντα αυτά που συνθέτω. Νομίζω ότι, καλώς ή κακώς, ο κριτικός μέσα μου είναι πιο σκληρός τώρα από ό,τι ήταν παλιά. Παράλληλα, όμως, νιώθω ότι το να ρίχνω τα στάνταρ μου κάποιες φορές δεν είναι πάντα δημιουργικά κακό».

Στο τρέχον σκηνικό της ποπ μουσικής ο Γκάμπριελ συνιστά μια ευπρόσδεκτη ανωμαλία. Στην εποχή όπου κυριαρχούν οι δίλεπτες αποσπασματικές επιτυχίες που έχει επιβάλει το TikTok, εκείνος εξακολουθεί να συνθέτει περίτεχνα επτάλεπτα τραγούδια. Και, παρότι κυκλοφόρησε τα τραγούδια του «I/O» διαδοχικά ανά μήνα τον περασμένο χρόνο, εξακολουθεί να σέβεται το format του δίσκου.

«Η εμπειρία της διαδρομής παραμένει ελκυστική για μένα και θέλω να τη μεταδώσω στο κοινό» λέει με στοχασμό. «Κάθε φορά που η παλίρροια κινείται προς τη μία πλευρά, υπάρχει ένα κύμα που οδεύει προς την αντίθετη κατεύθυνση. Οπότε νομίζω ότι όσο πιο πολύ συντομεύονται τα τραγούδια, τόσο τα πιο αργόσυρτα και μακρύτερα κομμάτια θα γίνονται πιο ελκυστικά».

Το «I/O» είναι συντομογραφία του «Input/Output» (Είσοδος/Εξοδος) και είναι το τέταρτο άλμπουμ του με τίτλο που αποτελείται από δύο γράμματα – μετά το «So» του 1986, το «Us» του 1992 και το «Up» του 2002. Στους στίχους των νέων τραγουδιών του εφαρμόζει αυτή τη λακωνική πατέντα σε μικρόκοσμους και μακρόκοσμους – σε φυσικές αισθήσεις, δεδομένα, κύκλους ζωής και οικόσφαιρες.

Από τις ημέρες του με τους Genesis, το πρωτοποριακό prog-rock συγκρότημα που ίδρυσε στα τέλη της δεκαετίας του 1960, πριν το παρατήσει για να στραφεί στη σόλο καριέρα του, ο Γκάμπριελ έχει πολλάκις καταπιαστεί με υποθετικά σενάρια. Και έχει γοητευτεί από την αλληλεπίδραση και την ένταση μεταξύ της ανθρωπότητας και της τεχνολογίας.

«Ολα έχουν αρχίσει πια να επικαλύπτονται» εξηγεί στους Times. «Η τεχνολογία των υπολογιστών ήταν ο τομέας που προκαλούσε ενθουσιασμό στη γενιά μου, οδηγώντας στη δημιουργία του διαδικτύου. Για τα παιδιά μου νομίζω ότι είναι περισσότερο ένας κόσμος βιοτεχνολογίας που ενσωματώνει την ανθρώπινη φύση και την τεχνολογία, τόσο μέσα όσο και έξω από το σώμα μας».

Φυσικά, τον απασχολεί πολύ η πρόοδος της Τεχνητής Νοημοσύνης. «Οι δουλειές όλων μας θα γίνονται αρτιότερες με τη χρήση της ΤΝ», λέει στους Times, «αλλά τι ακολουθεί; Ο αρχιτέκτονας και σχεδιαστής Γκαετάνο Πέσε ανέφερε συχνά ότι “η ομορφιά στο μέλλον θα βρίσκεται στην ατέλεια”. Είναι, λοιπόν, πολύ σημαντικό να κατανοήσουμε πού κρύβεται η ανθρωπιά μας. Η άβολη εφηβεία που διανύουμε ως ένα υβρίδιο ανθρωπότητας και τεχνολογίας θα είναι επίπονη. Αλλά πιστεύω ότι, αν επιβιώσουμε αυτής της εφηβείας, μας περιμένει μια εποχή αφθονίας».

Από τον περασμένο Ιανουάριο ο Γκάμπριελ κυκλοφορεί ένα νέο τραγούδι από το «I/O» κάθε μήνα την ημέρα της πανσελήνου, τιμώντας έναν φυσικό κύκλο. Συνδυάζει κάθε τραγούδι με μια εικόνα ενός σύγχρονου καλλιτέχνη. Για παράδειγμα, ένας πίνακας του βρετανού ζωγράφου Αντονι Μικάλεφ μετατράπηκε σε βίντεο κινουμένων σχεδίων για το μινιμαλιστικό ηλεκτρονικό τραγούδι του «Love Can Heal».

Οταν ανακοίνωσε τις μηνιαίες κυκλοφορίες των τραγουδιών του ανά πανσέληνο, τον Νοέμβριο του 2022, η παραγωγή τους δεν είχε ακόμα ολοκληρωθεί. Οι συνθέσεις του είχαν διαμορφωθεί μέσα από συνεργασίες δεκαετιών – κάποια με την μπάντα του των τελευταίων ετών, άλλα με τον πρωτοπόρο μουσικό παραγωγό και συνεργάτη του Μπράιαν Ινο και άλλα με χορωδίες από τη Σουηδία και τη Νότια Αφρική.

Το ολοκληρωμένο άλμπουμ προσφέρει εσκεμμένα εναλλακτικές εκδοχές. Κάθε τραγούδι διαθέτει δύο διαφορετικές βερσιόν, μια «φωτεινή» μίξη από τον παραγωγό Μαρκ Σπάικ Στεντ και μια «σκοτεινή» από τον ενορχηστρωτή Τσαντ Μπλέικ. Οι μίξεις του Στεντ είναι πιο γυαλιστερές και πιο τρισδιάστατες. Ο Μπλέικ προσφέρει μια μεγαλύτερη οικειότητα στα τραγούδια.

Ο Γκάμπριελ κάθε άλλο παρά παρέμεινε αδρανής από το 2002 και την κυκλοφορία του προηγούμενου άλμπουμ του. Οργάνωσε πολλές περιοδείες σε αρένες, συμπεριλαμβανομένης μιας που μοιράστηκε το 2016 με τον Στινγκ, κάτι που φέρνει στο νου τις περιοδείες τους με τη Διεθνή Αμνηστία στη δεκαετία του 1980 και στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Γράφει τραγούδια για σάουντρακ ταινιών, όπως το βραβευμένο με Γκράμι «Down to Earth» για την ταινία κινουμένων σχεδίων «WALL-E».

Αντάλλαξε διασκευές με μερικούς από τους αγαπημένους του τραγουδοποιούς σε δύο άλμπουμ, το «Scratch My Back» (2010) και το «And I’ll Scratch Yours» (2013). Ερμήνευσε και επανηχογράφησε παλαιότερα τραγούδια του σε ορχηστρικές διασκευές για το άλμπουμ «New Blood» (2011) και περιόδευσε με μια ορχήστρα υπό τον Τζον Μέτκαλφ, ο οποίος παρείχε επίσης ενορχηστρώσεις στο «I/O».

Παράλληλα, ίδρυσε ανθρωπιστικές οργανώσεις όπως η The Elders, μια σύγκληση διεθνών ηγετών που περιελάμβανε τον Νέλσον Μαντέλα, και η Witness, η οποία παρέχει οπτικοακουστική τεχνολογία για την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τον τελευταίο καιρό ασχολείται με το πρότζεκτ Interspecies Internet, το οποίο επιχειρεί μεταφράσεις ζωικών γλωσσών, και το Reverberation, που εξερευνά τις νευροεπιστήμες και τις θεραπευτικές ιδιότητες της μουσικής.

Τα τελευταία χρόνια ο Γκάμπριελ διαβουλεύεται με επιστήμονες σχετικά με μια τεχνολογία απεικόνισης εγκεφάλου που υπόσχεται να διαβάζει τις σκέψεις. «Είναι στα σπάργανα ακόμα» λέει στους Times. «Η μετάβαση από μια σκέψη σε ένα εξωτερικό αντικείμενο και στη συνέχεια η μετάφρασή του σε τρισδιάστατους εκτυπωτές, σε ταινίες ή σε μουσική, θα είναι θέμα δευτερολέπτων. Μου αρέσει η ιδέα ότι οι τέχνες θα μετατραπούν σε γλώσσες τις οποίες θα μιλούν όλοι στο μέλλον».

Ο βρετανός καλλιτέχνης δεν πιστεύει ότι θα χρειαστούν άλλες δύο δεκαετίες μέχρι το επόμενο άλμπουμ του. Με το πρότζεκτ του «διαβάσματος της εγκεφαλικής σκέψης» του να παίρνει σάρκα και οστά, «υπάρχουν πολλές ιδέες σε διαδικασία παραγωγής» αποκαλύπτει στους Times. «Δεν είναι ακόμα ολοκληρωμένες, αλλά δεν νομίζω ότι θα περάσουν άλλα 21 χρόνια μέχρι την επόμενη κυκλοφορία μου».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News