Τι είπε, λοιπόν, ο Λιονέλ Μέσι στο μαγνητοσκοπημένο του μήνυμα, με το οποίο ανακοίνωσε πως παραμένει στην Μπαρτσελόνα τουλάχιστον έως τον Ιούνιο του 2021; Εάν αφαιρέσουμε τις περιγραφές των συναισθημάτων, των δικών του και της οικογένειάς του, που δείχνουν πόσο δύσκολη ήταν η απόφαση να κινήσουν για άλλες πολιτείες, ουσιαστικά πέντε πράγματα.

– Πρώτον, ότι τον τελευταίο καιρό ήταν δυστυχισμένος στην Μπαρτσελόνα. Την αλήθεια είπε. Αυτός ήταν ο λόγος που ήθελε να αλλάξει ποδοσφαιρικό περιβάλλον. Το περιλάλητο burofax της 25ης Αυγούστου δεν ήταν «μπλόφα», όπως πολλοί είχαν πιστέψει. Αν ο πραγματικός του σκοπός ήταν να ρίξει τον Τζουζέπ Μαρία Μπαρτομέου από την προεδρία της Μπαρτσελόνα, δεν είχε παρά να πει τέσσερις λέξεις: «Ή εγώ, ή αυτός». Η αποχώρησή του από το «Καμπ Νου» τριγυρνούσε στο μυαλό του (τουλάχιστον) από το 2017 – γι’ αυτό και τότε, στο τελευταίο του συμβόλαιο με τον καταλανικό σύλλογο, είχε απαιτήσει να μπει η επίμαχη ρήτρα αποδέσμευσής του. Το 2018 και το 2019 δεν την ενεργοποίησε, κι εφέτος άργησε να το κάνει. Δίσταζε να εγκαταλείψει τη μόνη ομάδα που γνώρισε ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής (και τη μόνη πόλη στην οποία έχει ζήσει από τα 13 του). Το πήρε απόφαση μετά το ραντεβού του με τον Ρόναλντ Κούμαν. Και αφού, προηγουμένως, είχε επιβεβαιώσει οτι ο Γκουαρντιόλα τον ήθελε στη Σίτι «σαν τρελός».

– Δεύτερον, ότι ο Τζουζέπ Μαρία Μπαρτομέου του είχε υποσχεθεί πως θα τον άφηνε να φύγει ως ελεύθερος. Διόλου απίθανο. Αμφιβάλλει κανείς, οτι ο πρόεδρος ήθελε να τον ξεφορτωθεί; Με τις ενέργειες και τις παραλείψεις του, όλα αυτά τα χρόνια, ουσιαστικά τον ωθούσε προς την έξοδο. Και την πιο κρίσιμη στιγμή, ο νέος προπονητής που προσέλαβε, ο Κούμαν, αντί να προσπαθήσει να πείσει τον παίκτη πως τα πράγματα στην ομάδα θα αλλάξουν προς το καλύτερο, του «κούνησε το δάχτυλο» και του είπε -αν αγαπάς Θεό- οτι τα προνόμιά του τελείωσαν! Το αποκάλυψε η Diario Ole, αναδημοσιεύτηκε σε ολόκληρο τον Κόσμο, όμως ποτέ δεν διαψεύστηκε.

Αλλά, ό,τι κι αν του είπε κατ’ ιδίαν, ο Μπαρτομέου, δεν μπορούσε παρά να επιμείνει στη ρήτρα εξαγοράς των 700 εκατομμυρίων ευρώ. Εάν τον άφηνε να φύγει ως ελεύθερο, ή αν του έβαζε μια πολύ χαμηλότερη τιμή, που θα ήταν δυνατόν να πληρωθεί (π.χ. 150-200 εκατ. ευρώ), στο εξής θα κυκλοφορούσε στη Βαρκελώνη συνοδεία ενός μικρού στρατού. Υστερα, θα τον «μαύριζαν» τα μέλη του συλλόγου, αλλά και η Ιστορία, ως τον πρόεδρο που έσβησε από τη σημαία της Μπαρτσελόνα την πιο εμβληματική της μορφή μετά τον Γιόχαν Κρόιφ. Κανείς στη θέση του δεν θα άντεχε αυτό το αιώνιο ανάθεμα.

– Τρίτον, ότι αυτή η ρήτρα έκανε τη μεταγραφή του απαγορευτική. Ετσι είναι. Ακόμη κι αν όλοι οι νομικοί του Κόσμου σε διαβεβαιώνουν ότι θα κερδίσεις την υπόθεση, δεν το ρισκάρεις. Διότι ποτέ δεν μπορείς να προδικάσεις με απόλυτη ασφάλεια την απόφαση ενός δικαστηρίου. Επιπλέον, κανένα club δεν επιθυμούσε να ανοίξει πόλεμο με την Μπαρτσελόνα.

Ακόμη και χωρίς τη ρήτρα, ακόμη και για ένα πάμπλουτο club, η επένδυση στον Μέσι θα ήταν υψηλότατου ρίσκου. Αντιθέτως με ό,τι ο πολύς κόσμος πιστεύει, τα χρήματα που ένας κορυφαίος παίκτης -ακόμη και ο… πιο κορυφαίος- μπορεί να φέρει σε έναν σύλλογο, ποτέ δεν είναι αρκετά για να «καλύψουν» τις αποδοχές του. Ας υποθέσουμε ότι η Μάντσεστερ Σίτι αποκτούσε τον Αργεντινό. Το «Ετιχαντ» δεν θα έκοβε περισσότερα εισιτήρια, γιατί είναι (σχεδόν) πάντα γεμάτο. Εάν κατακτούσε το τρόπαιο του Τσάμπιονς Λιγκ -που δεν θα ήταν βέβαιο- θα κέρδιζε 25 εκατ. ευρώ παραπάνω, σε σχέση με εφέτος. Εάν τερμάτιζε πρώτη (αντί για δεύτερη) στο αγγλικό πρωτάθλημα, θα εισέπραττε επιπλέον 2 εκατ. ευρώ. Κι αν περίμενε να πάρει πίσω τα λεφτά (που θα έδινε στον Μέσι) από τις φανέλες, θα έπρεπε να διαθέσει… έξι εκατομμύρια κομμάτια. Οταν η Μπαρτσελόνα (με τον «Λίο») πούλησε εφέτος δύο εκατομμύρια. Μόνον κάποιες έξτρα χορηγίες θα ήταν το ουσιαστικό της κέρδος.

– Τέταρτον, ότι και ο ίδιος ο Μέσι δεν ήθελε να πάει την Μπαρτσελόνα στα δικαστήρια. Φαίνεται πως κάποιοι του είχαν παρουσιάσει τα πράγματα εντελώς διαφορετικά. Τον έκαναν να πιστέψει πως θα ήταν απλό, να σπάσει τη χρυσή αλυσίδα που τον έδενε με την Μπαρτσελόνα, κι έτσι αποφάσισε να αναζητήσει τη χαμένη του ποδοσφαιρική ευτυχία κοντά στον μέντορά του, Πεπ Γκουαρντιόλα. Καλύτερη αγκαλιά από εκείνη του προπονητή που, κάποτε, απογείωσε την καριέρα του, δεν θα μπορούσε να βρει. Αλλά, όταν συνειδητοποίησε τις δυσκολίες, το ξανασκέφτηκε. Είναι κι αυτός ένας culé. Οπαδός της Μπαρτσελόνα. Δεν ήθελε να φύγει σαν εχθρός από τον σύλλογο στον οποίο έλαμψε εκτυφλωτικά την τελευταία 15ετία. Ούτε να είναι το τελευταίο του παιχνίδι με τη φανέλα που φορά από τα 13 του, η πιο ταπεινωτική ήττα του συλλόγου στα 121 χρόνια της ιστορίας του (το 8-2 από την Μπάγερν).

– Πέμπτον, ότι η αποχώρησή του από τη Βαρκελώνη τη δεδομένη χρονική στιγμή θα ήταν προς όφελος όλων. Μηδέ της Μπαρτσελόνα εξαιρουμένης. Που, για τη σεζόν 2020-2021, θα πρέπει να του καταβάλει, περίπου, 140 εκατ. ευρώ: 60 που είναι οι βασικές του αποδοχές, 10 για την εμπορική εκμετάλλευση του προσώπου του, 10 ως μπόνους για την επίτευξη στόχων (τους οποίους, συνήθως, «πιάνει», άλλα 10 που του χρωστάει από τα 60 εκατομμύρια του πριμ υπογραφής, και 50 επειδή έμεινε πιστός στον σύλλογο μέχρι την εκπνοή του συμβολαίου του (Loyalty Bonus). Επιπλέον, θα χάσει τα 150-200 εκατ. από την πώλησή του, αφού το επόμενο καλοκαίρι ο παίκτης θα μπορεί να αποχωρήσει ως ελεύθερος. Θα της κοστίσει, δηλαδή, 280 έως 330 εκατ. ευρώ (τα 10 του πριμ υπογραφής θα του τα έδινε έτσι κι αλλιώς) για μια σεζόν. Σε μια περίοδο που τα οικονομικά της είναι τόσο δύσκολα, ώστε αναγκάστηκε να πουλήσει τον Ιβάν Ράκιτιτς (στη Σεβίλλη) έναντι μόλις 1,5 εκατ. ευρώ (το Transfermarkt τον κοστολογεί στα 20 εκατ. ευρώ).

Υπάρχουν, βεβαίως, και τα έσοδα από τις εμπορικές συμφωνίες (με εταιρείες όπως η Nike, η Rakuten, η Beko κ.ά), που σε μεγάλο βαθμό οφείλονται στην παρουσία του Μέσι. Στο σύνολό τους αποτιμώνται (από το Forbes) στα 230 εκατ. ευρώ. Χωρίς τον Αργεντινό στο «Καμπ Νου» θα ήταν αισθητά λιγότερα. Και πάλι, το κόστος της παραμονής του στην ομάδα είναι μεγαλύτερο.

Αυτό που κάποτε θεωρούσαμε απίθανο -να δούμε τον «Λίο» με άλλη φανέλα- τις τελευταίες μέρες έμοιαζε με βεβαιότητα. Η ερώτηση «πού θα πάει ο Μέσι;» ήταν η πιο συχνή επιλογή στη μηχανή αναζήτησης του Google, σχεδόν σε όλες τις γλώσσες. Τελικώς, η σωστή απάντηση ήταν… «πουθενά». Είναι πιο εύκολο να μετακινηθεί βουνό, παρά αυτό το τεράστιο ποδοσφαιρικό μέγεθος.

Θα παραμείνει για ακόμη μια σεζόν. Με την ελπίδα ότι του χρόνου το καλοκαίρι θα αποχαιρετήσει την αγαπημένη του ομάδα, κρατώντας στα χέρια του ένα τρόπαιο. Ευτυχώς, αυτή η όμορφη ποδοσφαιρική ιστορία, που άρχισε τον Δεκέμβριο του 2000 με ένα αυτοσχέδιο προσύμφωνο πάνω σε μια χαρτοπετσέτα, σε τένις κλαμπ της Βαρκελώνης, δεν θα τελειώσει με ένα ψυχρό burofax. Οταν έρθει εκείνη η ώρα, ο Μέσι θα αποχωρήσει όπως του πρέπει: από τη μεγάλη πόρτα, με δόξα και τιμή.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News