Πόσες εκπλήξεις μπορεί να επιφυλάσσει το 2ο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ που αρχίζει την Πέμπτη το βράδυ στο κλειστό του Τάε Κβον Ντο;
Ο Αλέξης Τσίπρας είναι βέβαιον ότι θα επιχειρήσει να μιλήσει για την «σύγχρονη Αριστερά», για τα κυβερνητικά… επιτεύγματα του ΣΥΡΙΖΑ, για το πώς το κόμμα υπό την ηγεσία του γράφει νέες σελίδες στην ελληνική, την ευρωπαϊκή και την παγκόσμια Ιστορία.
Κάτι τέτοια συζητούνται μεταξύ στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και κάποιοι τα πιστεύουν. Φαίνεται πως μεταξύ αυτών συγκαταλέγονται πλέον και πρόσωπα που κάποτε στήριξαν το ιδεολόγημα του «Τρίτου Δρόμου» και του εκσυγχρονισμού υπό τον Κώστα Σημίτη – μία περίοδο την οποία σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί κάτι σαν… μαύρη σελίδα της ελληνικής Ιστορίας. Θα είχε ενδιαφέρον μία τοποθέτηση επ’ αυτού του Νίκου Μουζέλη, ενός από τα πρόσωπα που σήμερα προθυμοποιούνται να προσφέρουν στον ΣΥΡΙΖΑ νεφελώδη ιδεολογικό – επιστημονικά άλλοθι.
Οποια και αν είναι η πρόθεση του κ. Τσίπρα και όπως και αν εκφραστεί -τα κομματικά συνέδρια άλλωστε είναι ίσως οι κορυφαίες πολιτικές παραστάσεις και θέλουν την σκηνοθεσία τους- το κυρίαρχο θέμα του συνεδρίου αναμένεται πως θα είναι «κόμμα και κυβέρνηση».
Οι πάλαι ποτέ συνιστώσες έχουν μετονομαστεί σε τάσεις, όμως αυτό που επιδιώκουν είναι πάντοτε το ίδιο: επιρροή και εξουσία, συμμετοχή στην πίτα και στην διαδικασία λήψης αποφάσεων.
Οποιο και αν είναι το ιδεολογικό περίβλημα, αυτό θα επιδιώξουν στο συνέδριο οι «53+», υπό την άτυπη ηγεσία του Ευκλείδη Τσακαλώτου, ο οποίος όσο και αν διατείνεται ότι δεν έχει ηγετικές φιλοδοξίες, σίγουρα επιθυμεί να έχει ενισχυμένο πολιτικό ρόλο.
Κάτι αντίστοιχο θα επιδιώξουν και οι «εκσυγχρονιστές» της «Πλατφόρμας 2010» του Δημήτρη Παπαδημούλη και της Ρένας Δούρου. Ηδη άλλωστε ο κ. Παπαδημούλης κάνει υποδείξεις και προτείνει ανασχηματισμό αμέσως μετά το συνέδριο.
Τι θα έλεγε όμως αν ο Πρωθυπουργός του πρότεινε μία υπουργική θέση και τον καλούσε να εγκαταλείψει την Ευρωβουλή; Είναι ένα ερώτημα που κατά πάσα πιθανότητα δεν θα τεθεί έτσι στο συνέδριο. Η απάντησή του όμως θα προσέφερε πολλές ερμηνείες για τις στάσεις, τα κίνητρα και τους ρόλους που επιδιώκουν οι κομματικοί παράγοντες.
Δεν διαφαίνεται σε αυτό το συνέδριο κάποια σφοδρή, ιδεολογικού Τύπου αντιπαράθεση. Και όπως εκτιμούν κομματικοί παράγοντες, ακόμη και αν προκύψει, δεν θα είναι κάτι νέο για το κόμμα. Πάντα με αυτά ασχολούνταν τα στελέχη αυτού του χώρου, άλλωστε και ξεχνούσαν την ουσία.
Μπορεί όμως, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, να υπάρξουν στοιχεία που θα καταδείξουν το χάσμα μεταξύ κυβέρνησης-κόμματος και πολιτών – ή «βάσης», σύμφωνα με την κυρίαρχη κομματική αργκό. Ο ΣΥΡΙΖΑ επισήμως λέγεται ότι διαθέτει κάτι περισσότερο από 30.000 εγγεγραμμένα μέλη. Ενεργά δεν είναι ούτε 10.000 και οι 3.000 εξ αυτών θα είναι το σώμα του συνεδρίου.
Χαρακτηριστικό σε αυτό το πλαίσιο είναι ότι η συμμετοχή στις διαδικασίες ανάδειξης συνέδρων ήταν απογοητευτική. Στην κομματική οργάνωση του Πειραιά ψήφισαν μόλις 61 μέλη, δύο τοπικοί βουλευτές δεν εκλέχτηκαν σύνεδροι, και ένας υπουργός, ο Θόδωρος Δρίτσας θα συμμετάσχει στο συνέδριο έχοντας λάβει μόλις 12 ψήφους.
Από την άλλη πλευρά, ούτε το χρυσό παιδί του Μεγάρου Μαξίμου, Νίκος Καρανίκας κατόρθωσε να εκλεγεί σύνεδρος στην οργάνωση Παγκρατίου.
Επειδή η Ιστορία παίζει τα παιχνίδια της αξίζει να θυμηθεί κάποιος ότι ο Φώτης Κουβέλης είχε αποκλειστεί το 2010 από το συνέδριο του ΣΥΝ. Αποχώρησε από το κόμμα, κατήγγειλε μεθοδεύεις και πρακτικές και είχε την ευκαιρία του να ηγηθεί της Αριστεράς της ευθύνης.
Οι εκπρόσωποι του κόμματός του (ΔΗΜΑΡ) μάλιστα είχαν εισπράξει αποδοκιμασίες και γιούχα στο 1ο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, το 2013, κατά την εκφώνηση των τυπικών χαιρετισμών.
Σήμερα ο κ. Κουβέλης επιστρέφει. Μήπως θα είναι αυτό το highlight του συνεδρίου;
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News