Ζητούνται απαντήσεις. Τα ερωτήματα για τον ρόλο και την πραγματική ταυτότητα του 49χρονου που ομολόγησε την «μεγάλη κλοπή», την αρπαγή των έργων του Πικάου και του Μοντριάν πριν από εννέα χρόνια στην Εθνική Πινακοθήκη, προκύπτουν αυθόρμητα: Ελαιοχρωματιστής με «ανησυχίες» φιλότεχνου-συλλέκτη; Εδρασε μόνος του; Γιατί τώρα; Τι τον τρόμαξε και έσπευσε να κρύψει επιμελώς στη ρεματιά τους δύο πίνακες;

Σύμφωνα με την επίσημη ενημέρωση της ΕΛ.ΑΣ, ο 49χρονος έδρασε μόνος του. Αρπαξε τυχαία τα δύο ανεκτίμητης αξίας έργα -το ένα μάλιστα με ιδιόγραφη αφιέρωση του δημιουργού Πάμπλο Πικάσο προς τον ελληνικό λαό! Αν και φιλότεχνος όμως, κατά δήλωσή του δεν δίστασε να πετάξει στην τουαλέτα το σχέδιο του Γκιουλιέλμο Κάτσια (Guglielmo Caccia Moncalvo) «Ο Αγιος Diego de Alcala σε έκσταση με την Αγία Τριάδα και Σύμβολα του Πάθους», επειδή το έργο «τραυματίστηκε» κατά τη διάρρηξη στην Πινακοθήκη.

Φιλότεχνος με τέτοια συμπεριφορά απέναντι σε ένα έργο τέχνης; Αντίφαση πρώτη.

Ελαιοχρωματιστής-οικοδόμος με ταξίδια στο εξωτερικό και σχέσεις με ανθρώπους στον χώρο της τέχνης που μάλλον σε κοσμοπολίτη παραμπέμπουν; Αντίφαση δεύτερη.

Επί εννέα χρόνια ΕΛ.ΑΣ. και ΕΥΠ έψαχναν σε πολυεθνικά κυκλώματα διακίνησης έργων τέχνης σε Ελλάδα, Γερμανία, Κόσοβο και Βόρεια Μακεδονία, γράφει ο Βασίλης Γ. Λαμπρόπουλος στο ρεπορτάζ του για «Τα ΝΕΑ». Είχαν, μάλιστα, θέσει στο «μικροσκόπιο» 30 σεσημασμένους για κλοπές πινάκων μεγάλης αξίας και είχαν δημιουργήσει πληροφοριακό δίκτυο σε τουλάχιστον 20 κυκλώματα λαθρεμπορικής διακίνησης αντικειμένων καλλιτεχνικής αξίας.

Και όλα αυτά μόνο για να διαπιστωθεί – έπειτα από πληροφορίες και μεθοδικές έρευνες των τελευταίων ημερών από την Ασφάλεια Αττικής – ότι δράστης της αρπαγής ήταν ένας 49χρονος… φιλότεχνος (άγνωστος στα λαθρεμπορικά κυκλώματα) φερόμενος ως ελαιοχρωματιστής που διέμενε περίπου 15 χρόνια στη Βρετανία και εσχάτως στο Πόρτο Ράφτη. Αλλά και ότι τα έργα των Πικάσο και Μοντριάν ήταν σχεδόν πεταμένα σε μία ρεματιά στην Κερατέα.

Από το βιογραφικό του συλληφθέντος που έχουν στα χέρια τους οι Αρχές προκύπτουν ωστόσο σημαντικά ερωτήματα, καθώς φέρεται ότι ζούσε σε πόλη της Νοτιοανατολικής Αγγλίας και το 2012, όταν δηλαδή σημειώθηκε η κλοπή και εργαζόταν μάλιστα σε εταιρεία συστημάτων ασφαλείας.

Επίσης, ο… ελαιοχρωματιστής – βάσει πάντα του βιογραφικού του – φέρεται ως απόφοιτος του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, αλλά και να έχει εργαστεί ως υπεύθυνος (μάνατζερ) μεγάλων βρετανικών σουπερμάρκετ (στη φωτογραφία πάνω με το καρτελάκι της αλυσίδας Sainsbury’s), καθώς και σε κορυφαία εταιρεία του κλάδου της παροχής επαγγελματικών υπηρεσιών και διαχείρισης εγκαταστάσεων.

Ο 49χρονος δράστης μιλώντας στους αστυνομικούς υποστήριξε ότι η αρπαγή των πινάκων του Πικάσο και του Μόντριαν ήταν πράξη δικής του έμπνευσης. Οπως φαίνεται, όμως, το τελευταίο διάστημα, το πολύχρονο μυστικό του έγινε γνωστό (χωρίς να έχει διευκρινιστεί πώς) και έτσι οι διωκτικές Αρχές μπόρεσαν να εντοπίσουν τα κλοπιμαία.

Σύμφωνα με πληροφορίες από την Ασφάλεια τις οποίες επικαλείται ο αστυνομικός ρεπόρτερ, η ΕΛ.ΑΣ., έχοντας ήδη από διμήνου πληροφορίες για ύποπτη δραστηριότητά του παρακολουθούσε τις αναρτήσεις του και προχώρησε στη σύλληψή του τώρα, υπό τον φόβο της φυγής του στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στην Ολλανδία όπου είχε αναπτύξει κύκλο γνωριμιών.

Από την πλευρά τους, ωστόσο, ΕΛ.ΑΣ. και δικαστικές Αρχές ερευνούν και άλλες παραμέτρους της υπόθεσης, αφού πολλά σημεία των ενασχολήσεων, των επαφών και της συνολικής δραστηριότητας του συλληφθέντος (πραγματοποιούσε συχνά ταξίδια σε χώρες όπως η Ολλανδία και η Ελβετία) είναι ασαφή. Ακόμη, στο «μικροσκόπιο» των Αρχών είναι οι καταχωρίσεις του 49χρονου στο Διαδίκτυο, όπου διατηρούσε για πολλά χρόνια προφίλ με το ψευδώνυμο «artfreak». Επομένως, είναι πιθανό να αναζητηθεί άρση του τηλεφωνικού απορρήτου και σύγκριση δεδομένων με την επιδρομή στην Πινακοθήκη.

Η έρευνα για την υπόθεση ανατέθηκε στο Τμήμα Εγκλημάτων κατά Ιδιοκτησίας της Ασφάλειας Αττικής, η οποία ολοκλήρωσε την πρώτη φάση στις 23 Οκτωβρίου του 2012 και απέστειλε τον φάκελο – κατ’ αγνώστων δραστών – στην Εισαγγελία Αθηνών. Στο σχετικό έγγραφο της ΕΛ.ΑΣ. σημειωνόταν, μεταξύ άλλων, ότι «από την εξέταση της κλειδαριάς της μπαλκονόπορτας, απ’ όπου μπήκε ο δράστης, προέκυψε ότι δεν είχε υποστεί παραβίαση. Στο μπαλκόνι εκείνο βρέθηκαν πέντε πελματικά εντυπώματα (από ίχνη παπουτσιών), από τα οποία όμως δεν προέκυψε εκμεταλλεύσιμο στοιχείο. Από το σημείο της εισβολής ελήφθησαν 12 δείγματα DNA».

Παράλληλα, όπως σημειώνεται, τον Μάρτιο του 2012 ζητήθηκε η τηλεφωνική παρακολούθηση σειράς υπόπτων για την κλοπή, χωρίς να υπάρξει οποιοδήποτε αποτέλεσμα, όπως και από τη «σάρωση» των τηλεφώνων της περιοχής. Από τότε είχαν γίνει τουλάχιστον επτά επαναδιερευνήσεις της υπόθεσης και ελέγχονταν οι κινήσεις ελλήνων, σέρβων, ρουμάνων και αλβανών ποινικών που σχετίζονταν με αντίστοιχες περιπτώσεις, ενώ είχαν δοθεί πληροφορίες ότι τα κλεμμένα έργα τέχνης βρίσκονταν σε βαλκανικές χώρες, στην Κέρκυρα, στην Αίγινα, στη Σαλαμίνα, στα Πετράλωνα και αλλού.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News